Μη μου μιλάς για ενοχές και παραλείψεις
Μη μου μιλάς για δυσμενείς συνθήκες
και ατυχείς επιλογές..
Μη μου μιλάς για απώλειες
Φρ.Σταυράκη, Ουδέν ανθρώπου δεινότερον
Lockdown. Έγκλεισμός. Απαγορευτικόν.
Όποια ονομασία, όποιο χαρακτηριστικό, όποιες εκδοχές κι αν υιοθετήσει κάποιος είναι δεδομένο ότι αυτή η κατάσταση, μαζί με τις ποικίλες συνέπειές της [σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο], δια-μορφώνει νέες συνειδήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό θέτω τα 10 ερωτήματα του καιρού μας [κι όχι μόνο]:
1. Αποτοξίνωση; Ίσως να είναι ωφελιμότερο που μέσα στην Πανδημία δεν βλεπόμαστε, δεν μιλάμε για λίγο καιρό μεταξύ μας. Ίσως έτσι βρίσκουμε χρόνο για ν’ανα-στοχαστούμε σχέσεις και κατα-στάσεις.
2. Τελικά ποιοί αντι-στέκονται στο Κακό που μας βρήκε; Οι πλειοψηφίες με την ψήφο τους ή οι μειοψηφίες με τις εναντιώσεις τους;
3. Ποιός θυμώνει και οργίζεται περισσότερο με τους περιορισμούς; Ο διαψευσμένος πολίτης ή ο –έτσι κι αλλιώς εκ προοιμίου-‘βανδαλίζων’ τους πάντες και τα πάντα;
4. Ποιούς απογοητεύουν τα όποια λάθη της επιστήμης; Τους ορθολογιστές ή τους μυστικιστές;
5. Ποιόν εντυπωσιάζουν τα όμορφα λόγια τα μεγάλα των δημαγωγών; Τον καλλιεργημένο [κυρ-Παντελή;] ή τον άξεστο λαϊκιστή;
6. Πόσο αξιόπιστοι είναι οι επιστήμονες που επι-στρατεύονται από τα οικεία κόμματα για να υπερασπιστούν τις αντι-επιστημονικές προπαγάνδες;
7. Γιατί ορισμένοι πιστεύουν ότι γίνεσαι [ή και είσαι] αριστερός επειδή διαβάζεις μπροσούρες, κάνεις πορείες ή καταλήψεις, υπακούς στις εντολές της ηγεσίας κι όχι επειδή ζεις με τις αρχές ενός συνεπούς αριστερού/προοδευτικού πολίτη; [είναι άλλωστε γνωστό ότι η πολιτική εντιμότητα κρύβεται στον τρόπο ζωής κι όχι στις διακηρύξεις].
8. Γιατί μερικοί πολιτικοί χώροι συμβολοποιούν το θάνατο κι όχι τη ζωή των ‘ηρώων ‘τους;
9. Πού εντάσσεται ο ισχυρισμός ότι ‘’νόμος είναι το δίκιο του….’’; Στο δίκαιο του νόμου ή στο δίκαιο της φύσης; Ή μήπως ανακαλύφθηκε κάτι που αγνόησαν οι σοφοί πρόγονοί μας [όπως π.χ το δίκιο της παρέας];
10. Το ορθόν ‘Κανένας άνθρωπος δίχως δικαιώματα’’ δεν πρέπει να συνοδεύεται και από το[ορθότερον] ‘’κανένα δικαίωμα εναντίον των συν-ανθρώπων’’;
Με τα παραπάνω ερωτήματα δεν στοχεύω στην αναζήτηση απαντήσεων[ιδίως από αυτούς οι οποίοι ‘όλα τα ξέρουν, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν’] αλλά νομίζω ότι δεν βλάπτει να μιλάει κάποιος ακόμα κι αν ακούει μόνο τη φωνή της συνείδησής του εν μέσω πανδημικής αφωνίας.
ΥΓ.’’Όλα παλιώσανε, όλα ξεθώριασαν,
σαν ρούχα που παλιώσανε
κι έγιναν πια αφόρετα
Αφόρετα τα χρόνια, αφόρετα τα όνειρα’ [Φρ.Σταυράκη, Εσαεί]
.
