3 Οκτ 2020

Προμηνύεται χαμός


Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,

Δεν πολυήθελα να γράψω για τον Trump, όμως τέτοιο plot twist είχαμε χρόνια να δούμε σε εκλογές και σαν …επίσημος ανταποκριτής του blog στις ΗΠΑ, κάτι έπρεπε να πω, να δικαιολογήσω το …μεροκάματο.

Πάνω, λοιπόν, που μπαίναμε στην τελική ευθεία των εκλογών, βγαίνει θετικός στον κορονοϊό ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, αυτός που την άνοιξη είχε...


προτείνει ενέσεις …αντισηπτικού και χλωρίνης στους ασθενείς με κορονοϊό και τελικά όλα μάλλον πήγαν στο διάολο· αν και αυτό δεν κάνει εντύπωση, αφού το 2020 είναι πραγματικά όλη μας η ζωή συμπυκνωμένη σε ένα έτος. Αφήστε και κάτι για το 2021 ρε παιδιά, θα βαρεθούμε τη ζωή μας του χρόνου.

Στο μεταξύ, οι Δημοκρατικοί, που κάνουν τα πάντα να χάσουν αφού δεν θέλουν να κυβερνήσουν, εύχονται τώρα speedy recovery στο περήφανο αγόρι του Λευκού Οίκου, ενώ η Nancy Pelosi κανονίζει τη διαδοχή στο αντίπαλό της στρατόπεδο, ώστε να επιστρέψει στα δικαιωματικά χέρια το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων. Ισχυρό, για μια …ισχυρή Αμερική.

Τι γελοίοι. Πριν λίγες μέρες φοβόντουσαν, μήπως ο Trump αρνηθεί να παραδώσει την εξουσία και τώρα …στεναχωριούνται και του εύχονται περαστικά, την στιγμή που όλοι οι άλλοι σχεδόν πανηγυρίζουν. Πάντα …κόντρα στο ρεύμα οι Δημοκρατικοί, χαχαχα.

Και μπορεί να προτιμώ να δω την μούρη του Trump, αν χάσει στις εκλογές (πραγματικά είναι σχεδόν αδύνατο να χάσεις από Δημοκρατικό σήμερα και παραβλέποντας το γεγονός ότι ο Joe Biden είναι μια αντίστοιχα ωραία μαριονέτα των δισεκατομμυριούχων), αλλά σιγά μην του ευχηθούμε και ταχεία ανάρρωση.

Συγγνώμη, δηλαδή, που το πολιτικό μας …ήθος δεν μας επιτρέπει να συμπονέσουμε ένα (ακόμα) καθίκι.

Όπως και να έχει, θα ήταν πραγματικά τζάμι να αναγκαστεί ο Donald να αποχωρήσει από την κούρσα και να ανακοινώσει για αντικαταστάτη του στις αμερικανικές εκλογές τον Bernie Sanders. Αυτό και αν θα ήταν plot twist. Ή την …Hillary Clinton.

Πάντως, επιβεβαιώνεται η ρήση ενός φίλου μου, όταν ξεκίνησαν οι προκαταρκτικές εκλογές (δεν ξέρω αν το μεταφράζω σωστά), για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών και οι τρεις επικρατέστερες περσόνες ήταν όλοι άνω των 70 (Sanders, Biden, Trump), οπότε ο φίλος μου γύρισε και μου είπε κάποια στιγμή, πως αυτό δεν είναι εκλογική αναμέτρηση αλλά battle royale, αφού ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ κυριολεκτικά θα είναι αυτός που θα τα κακαρώσει τελευταίος.

Ούτως ή άλλως, ο επόμενος πρόεδρος είναι κυριολεκτικά και ο τελευταίος πρόεδρος γενικά, αφού στις επόμενες εκλογές ή δεν θα υπάρχουν ΗΠΑ ή δεν θα υπάρχει η αστική δημοκρατία.

Κάτι σαν επίτιμος θα είναι, ουσιαστικά, ο επόμενος Πρόεδρος στις Ηνωμένες Εταιρείες Αμερικής.

Οι δισεκατομμυριούχοι δεν χρειάζονται πλέον τους προέδρους (όχι πως πριν τους χρειαζόντουσαν) και ειλικρινά δεν ξέρω, γιατί όλοι προσποιούμαστε πως συμβαίνει το αντίθετο.

Το πολύ-πολύ να διοργανώνουμε κάτι σαν καλλιστεία, με κορδελίτσα «Mr -ή Mrs- POTUS 2025» με δώρο μια αναμνηστική φωτογραφία από το οβάλ γραφείο, άντε και μια αναμνηστική ορκωμοσία υπό την ανάκρουση του πιο γαμάτου εθνικού ύμνου όλων των εποχών. Περισσότερο νόημα θα έχουν.

Ποιος θα το πίστευε, πάντως, αν κάποιος έλεγε τον Δεκέμβρη ότι 10 μήνες μετά θα είχαμε πανδημία, στην οποία οι ΗΠΑ θα είχαν τα περισσότερα κρούσματα (μέχρι να μας περάσει η Ινδία σε λίγες μέρες) και τους περισσότερους νεκρούς, πως θα κολλούσε και ο Πρόεδρος λίγο πριν τις εκλογές και πως οι ΗΠΑ θα μαστίζονταν από ανεργία, εξεγέρσεις, εκατομμύρια ανθρώπους στα πρόθυρα επισιτιστικής κρίσης και πλήρους αδυναμίας να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και πολλά ακόμα που δεν θα συνέβαιναν, υποτίθεται, στην …πλουσιότερη χώρα του πλανήτη.

Μπροστά στα μάτια του …πολιτισμένου κόσμου (που χαμπάρι δεν έχει πάρει, τι έχει συμβεί όλους αυτούς τους μήνες και αναλώνεται να φωνάζει για τα μέτρα, τις χαμένες θέσεις εργασίας και κάτι αόρατα σύνορα της κακιάς ώρας) οι ΗΠΑ κατέρρευσαν.

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, ότι οι ΗΠΑ είναι το καλύτερο σενάριο για τους υπόλοιπους. Το σημερινό ταβάνι των ανθρώπινων κοινωνιών.

Προμηνύεται χαμός.

Υπομονή άλλον ένα μήνα, ό,τι και αν γίνει με τον κορονοϊό που κόλλησε Trump· και όχι το ανάποδο.

Πάντως, η ζωή για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι (σε αντίθεση με τους ανθρώπους) έχει και γ@μώ το χιούμορ.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ.1 Το πόπολο, μ’ αρέσει, όμως, που περιμένει στωικά. Όλα τριγύρω καταρρέουν και περιμένει. Μια ζωή περιμένει, οπότε μια μέρα αυτή τελειώνει -και μαζί της τελειώνει και η αναμονή. Προεόρτια, επίσης, όλα αυτά για το 2021, όπου κάποιοι θα περιμένουν την ανάπτυξη και αντ’ αυτής θα έλεγα τι θα πάρουν. Βασικά, ότι παίρνουν συνήθως. Επ’ ευκαιρία, και άσχετο, μπράβο στα παιδιά στην Ελλάδα που κρατάνε περισσότερες από 600 καταλήψεις. Δεν ξέρω αν είστε το μέλλον (όχι γιατί δεν είστε, αλλά γιατί δεν φαίνεται πια να υπάρχει για κανέναν μας), πάντως τουλάχιστον είστε μια ανάσα δροσιάς, στην αβυσσαλέα ηλιθιότητα που σας περιβάλλει. Και επειδή, χαμένες είναι μόνο εκείνες οι μάχες που δεν δόθηκαν. Όπως και τα νιάτα που «χαρίστηκαν».


(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, αρέσουν στα πόπολα οι ιστορίες με προέδρους που αρρωσταίνουν μαζί με τις κυρίες τους. Βέβαια, αυτά δεν έχουν καμία σημασία, όπως δεν έχει σημασία -για όποιον δεν το έχει καταλάβει ακόμα- ποιοι είναι οι πρόεδροι και οι πρωθυπουργοί. Σημασία έχει, το κραχ που έρχεται μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και θα απλωθεί σε όλο τον πλανήτη. Οι Ευρωπαίοι νομίζουν, πως οι ΗΠΑ έχουν πρόβλημα αλλά μάλλον δεν έχουν ρίξει μια ματιά τελευταία στην οικονομία της Γερμανίας. Μάλιστα, εδώ στην Ελλάδα, οι Έλληνες λένε αστειάκια για τον Τραμπ, ενώ οι ίδιοι ασχολούνται με το τι είπε ο …Άδωνις στο …Mega, και νομίζουν πως αυτό είναι πολιτική. Να είσαι καλά, Άρη.)


ΠΗΓΗ: pitsirikos.net