Η κυβέρνηση μοιάζει να νομοθετεί σε κενό. Λες και δεν έχει μεσολαβήσει η πανδημία, λες και με κάποιον μαγικό τρόπο την 1η Ιανουαρίου θα ξυπνήσουμε από τον εφιάλτη και θα έχουμε αφήσει πίσω μας το βουνό προβλημάτων, ατομικών και συλλογικών, που συσσωρεύει η νέα κρίση.
Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας των 270 άρθρων είναι χαρακτηριστικός αυτής της μεταφυσικής (επιεικώς) κυβερνητικής αντίληψης. Όπως εδώ και μέρες καταγγέλλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, είτε κατά τη διαβούλευση του σχεδίου που προηγήθηκε, είτε κατά την ακρόαση στη Βουλή, η κυβέρνηση φέρνει για συζήτηση έναν Κώδικα, που δεν παίρνει υπόψη το κυριότερο στοιχείο που πρόσθεσε το σοκ της πανδημίας: ότι χιλιάδες επιχειρήσεις και νοικοκυριά ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωπα με νέο χρέος προς τράπεζες, Δημόσιο και ιδιώτες, το οποίο θα είναι αντικειμενικά αδύνατο να διαχειριστούν.Ωστόσο, η κυβέρνηση επιμένει σε ένα σχέδιο κατ' ευφημισμόν προστασίας και «δεύτερης ευκαιρίας» για τον υποψήφιο προς πτώχευση. Σχέδιο καθαρά τραπεζοκεντρικό, παρά το γεγονός ότι ακόμη και οι ίδιες οι τράπεζες έχουν αντιρρήσεις σε διατάξεις του, φυσικά από τη δική τους σκοπιά, που ελάχιστα συγκλίνει με αυτήν των επαγγελματιών, των ενώσεων δανειοληπτών, των εκπροσώπων των μικρών επιχειρήσεων, των δικηγορικών και δικαστικών ενώσεων και φυσικά της αντιπολίτευσης.
Η πιο κραυγαλέα ένδειξη της κυβερνητικής έλλειψης επαφής με την κοινή λογική είναι η πραγματική απουσία προστασίας στην κύρια κατοικία και η υποκριτική «δεύτερη ευκαιρία» που δίνεται στον πτωχό να ξαναγοράσει το σπίτι του (το οποίο για 12 χρόνια θα νοικιάζει) με χρήματα που μόνο από... Τζόκερ μπορεί να προκύψουν.
Και εξίσου κραυγαλέα είναι η πονηρή διάταξη, που εμμέσως ρίχνει στο καλάθι της πτωχευτικής περιουσίας ακόμη και το νομοθετημένο ακατάσχετο μισθών και συντάξεων. Δεν είναι σαφές, αν η πίεση των δανειστών να ισχύσει ο νέος Κώδικας, με αυτά τα εκτός πραγματικότητας χαρακτηριστικά, από την αρχή του νέου έτους είναι η αιτία ή απλώς το πρόσχημα των κυβερνητικών επιλογών.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν το κίνητρο είναι να προστατευτούν ξανά οι τράπεζες, οι επανειλημμένα και γενναιόδωρα «ευεργετημένες», κινείται εκτός κοινής λογικής και μνημονιακής εμπειρίας. Η μαζική ρευστοποίηση και απαλλοτρίωση των περιουσιακών στοιχείων χρεοκοπημένων προσώπων ή επιχειρήσεων κάθε άλλο παρά έκανε τις τράπεζες υγιέστερες την προηγούμενη δεκαετία...
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
