Δημήτρης Χρήστου
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ, περισσότερο από όλες της Ε.Ε., βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση από κάθε άποψη. Η στρεβλή οικονομία της παρέλυσε από την παρατεταμένη πανδημία, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ παράγεται δυσανάλογα από τον τουρισμό, το εμπόριο, τις υπηρεσίες.
Η παραγωγική της βάση στον τομέα αιχμής, όπως η μεταποίηση, έχει συρρικνωθεί δραματικά, μα κυρίως χάνεται το στοίχημα του εκσυγχρονισμού και της ενσωμάτωσης σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Κι αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολα διορθώσιμα, όταν η διαφορά από άλλες χώρες γίνεται διαρκώς μεγαλύτερη.ΚΑΙ ΕΝΩ το οικονομικό κλίμα στην Ευρωζώνη βελτιώθηκε για πέμπτο διαδοχικό μήνα τον Σεπτέμβριο, αν και σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ακολουθήσει. Ο δείκτης Οικονομικού Κλίματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ESI) για την Ευρωζώνη σκαρφάλωσε τον Σεπτέμβριο στις 91,1 μονάδες, ενισχυμένος κατά 3,6 μονάδες σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, ενώ ο δείκτης για την Ελλάδα υποχώρησε από τις 90,7 μονάδες στις 89,5.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, στεγνώνει τη ρευστότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και το φαινόμενο των εκπρόθεσμων πληρωμών λαμβάνει διαστάσεις, κατατάσσοντας τη χώρα στη χειρότερη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σύμφωνα με την έρευνα European Payment Report 2020, που δείχνει τον υψηλό κίνδυνο από τους οφειλέτες και τις ανησυχίες για τις πιστωτικές απώλειες.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή, όπως επισημαίνει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, στη δραματική μείωση των απασχολούμενων θα πρέπει να προστεθεί και ο δραστικός περιορισμός του χρόνου απασχόλησης, όσων παραμένουν εντός της αγοράς εργασίας εξαιτίας της στροφής στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης (περίπου 50% των νέων θέσεων εργασίας) και των μέτρων αναστολής.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, πάνω από 23 εκατομμύρια παιδιά στην Ε.Ε., ήτοι 1 στα 4, αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, με την Ελλάδα να κατατάσσεται τρίτη στην παιδική φτώχεια πίσω από τις Ρουμανία και Βουλγαρία.
ΣΟΒΑΡΟ είναι το πρόβλημα στο τραπεζικό σύστημα λόγω του μεγάλου αποθέματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ύψους σήμερα 60 δισ. ευρώ, το υψηλότερο στην Ευρωζώνη), που αναμένεται να αυξηθεί κατά 10 - 15 δισ. ευρώ μεσοπρόθεσμα λόγω της Covid-19.
ΟΠΩΣ χαρακτηριστικά σημειώνει και ο ΟΟΣΑ στην πρόσφατη έκθεσή του, η επίπτωση της κρίσης πανδημίας στη μείωση του εργάσιμου χρόνου είναι δέκα φορές μεγαλύτερη, απ’ ό,τι ήταν στην κρίση του 2007-2008. Οι δραματικές αυτές εξελίξεις στο μέτωπο της απασχόλησης και των σχέσεων εργασίας θα έχουν αποτέλεσμα τη σοβαρή μείωση των μισθών και του διαθέσιμου εισοδήματος με δραματικές επιπτώσεις στη ζήτηση.
Η ΔΙΑΛΥΣΗ της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες θα περιορίσει τη δημιουργία υψηλών προδιαγραφών επιστημονικού δυναμικού, από μια κυβέρνηση που δεν κατανοεί τη σημασία των επιστημών για την οικονομία και τη σύγχρονη ζωή. Η αδιαφορία για την αξιοποίηση του ιστορικού πλούτου και του φυσικού κάλους, ως συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, τη μετατρέπει απλώς σε «ωραίο οικόπεδο». Οι αναθέσεις έργων γίνονται πλέον χωρίς διαφάνεια σε πάσης φύσεως χορηγούς και φίλους. Η δημοκρατία και η Δικαιοσύνη υπονομεύονται.
ΜΙΑ ΧΩΡΑ χωρίς διεθνές κύρος και επιρροή ατύχησε να έχει μια κυβέρνηση, που προσπαθεί να αγοράσει όπως - όπως ασφάλεια για την παραμονή της στην εξουσία από ξένους προστάτες. Ασφάλεια στα λόγια, καθώς ο επιθετικός καλπασμός του Ερντογάν συνεχίζεται και φτάνει πλέον μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας στον Καύκασο! Και οι σύμμαχοί μας, που κόπτονται για το διεθνές δίκαιο, το οποίο έχουν σακατέψει κατά τα καλά και συμφέροντα, ανέχονται τον Ερντογάν με τους Αζέρους συμμάχους για τον μεγάλο ενεργειακό πλούτο, τον οποίο διαχειρίζονται αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες.
ΚΑΙ ΕΝΩ συμβαίνουν όλα αυτά και άλλα πολλά, δευτερευούσης και τριτευούσης σημασίας θέματα, εκτοπίζουν τα ζητούμενα, δηλαδή τις προτάσεις για τη σωτηρία της χώρας. Κι αυτό αφορά και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που χάνει πολύτιμο χρόνο σε ιδεολογικά ζητήματα και ποσοστά κομματικής εξουσίας. Η περίφημη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ χωλαίνει στην πράξη από την καχυποψία των «νοικοκυραίων» στους «μουσαφίρηδες».
ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ αυτό, θα περιορίσει ακόμα περισσότερο την απήχηση των οργανώσεων μέσα στα τετραγωνικά των γραφείων τους. Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν τόσο ηχηρά για το έλλειμμα κοινωνικής επιρροής, αλλά παρ’ όλα αυτά κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί και να προβληματίζεται.
