Του Νίκου Φελέκη
Πέντε και μία απορίες για τη συμφωνία με την Αίγυπτο που υπέγραψε ο Δένδιας…
Πριν από 10 ημέρες, η κατακλείδα στο τελευταίο άρθρο μου...
πριν φύγω για διακοπές (Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, Η ΜΕΡΚΕΛ, ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ…) ήταν η εξής:
«Το παιχνίδι στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα έχει πολλά ακόμη επεισόδια. Αν μάλιστα, υπάρξει, λίαν συντόμως, όπως λένε οι πληροφορίες, και υπογραφή του ελληνο-αιγυπτιακού μνημονίου, που θα καθορίζει τη μεταξύ τους ΑΟΖ τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο αφού θα τάμει εγκάρσια το τουρκολιβυκό. Το πρόβλημα είναι ότι το Κάϊρο θέλει μειωμένη επήρεια της Κρήτης και να μην οριοθετήσουμε πέρα από τον 28ο παράλληλο, που η Τουρκία έχει βάλει ως όριο. Εμείς θέλουμε πλήρη επήρεια της Κρήτης και οριοθέτηση τουλάχιστον μέχρι τη Ρόδο. Συνολική οριοθέτηση με Αίγυπτο, μέχρι το Καστελλόριζο, θα παραβίαζε το διεθνές δίκαιο γιατί δεν θα λάμβανε υπόψιν τα συμφέροντα της Τουρκίας. Το αγκάθι λοιπόν είναι τα ποσοστά της επήρειας που μπορούμε να εξασφαλίσουμε για Κρήτη, Ρόδο και Κάρπαθο. Και είναι αγκάθι γιατί η Κρήτη δεν είναι Στροφάδες ή Οθωνοί, όπου στο ελληνοϊταλικό σύμφωνο δεχθήκαμε μειωμένη επήρεια, αλλά και επειδή θα αποτελέσουν προηγούμενο για τη διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Η πρόσφατη επικοινωνία του πρωθυπουργού Μητσοτάκη με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Σίσι είχε ως αντικείμενο την λείανση των διαφορών και τον τρόπο που οι υπουργοί εξωτερικών τους πρέπει να καταλήξουν στο οριστικό κείμενο προκειμένου να υπηρετηθούν επ’ ωφελεία και των δύο χωρών τα συμφέροντά τους, τα οποία απειλεί η Τουρκία, αλλά και προσωπικά ο Ερντογάν ως έχων την επιμελητεία των Αδελφών Μουσουλμάνων, το καθεστώς των οποίων ανέτρεψε με πραξικόπημα ο Σίσι στην Αίγυπτο και τώρα απειλεί, μέσω της Λιβύης, να επανέλθει…»
Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
Οι πληροφορίες μου αποδείχθηκαν αξιόπιστες, το ρεπορτάζ δικαιώθηκε πλήρως. Όμως το θέμα μου δεν είναι αυτό. Αυτό στο οποίο χρειάζεται να εγκύψουμε, και μάλιστα με μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, είναι τι ακριβώς προβλέπει η συμφωνία με την Αίγυπτο. Και επειδή δεν είμαι της δημοσιογραφίας του «ζήτω» ή του «σταύρωσον», θα προσπαθήσω, αφού δεν υπάρχει αναλυτική ενημέρωση για το περιεχόμενο της συμφωνίας, να θέσω ορισμένα ερωτήματα-απορίες. Από τις απαντήσεις που θα δοθούν (ελπίζω η κυβέρνηση να το πράξει σύντομα) θα αποφανθούμε αν η συμφωνία είναι επωφελής ή όχι για τα συμφέροντα της χώρας. Σίγουρα, η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία μπλοκάρει το τουρκολυβικό μνημόνιο και αποκαθιστά την, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τάξη στην περιοχή. Είναι όμως αυτό αρκετό; Τα προβλεπόμενα στη συμφωνία επιλύουν τις διαφορές που υπήρχαν και για 15 χρόνια δεν επέτρεπαν να υπάρξει συμφωνία της Αθήνας με το Κάϊρο;
Απορία πρώτη: Δεχθήκαμε όντως μειωμένη επήρεια της Κρήτης; Το μεγαλύτερο νησί του Αιγαίου με 1 εκατ πληθυσμό δεν έχει πλήρη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ; Μα, μέχρι τώρα άλλα λέγαμε -και ορθώς. Όταν η ΕΕ και οι ΗΠΑ, με ανακοινώσεις τους, έλεγαν ότι και για τα νησιά ισχύει το ίδιο και με τα χερσαία εδάφη, δεν πανηγυρίζαμε λέγοντας ότι αποδοκιμάζουν την Τουρκία και συντάσσονται με τις ελληνικές θέσεις; Τι άλλαξε; Είναι δυνατόν η Κρήτη να εξισώνεται με τις Στροφάδες ή τα Διαπόντια νησιά της Κέρκυρας;
Απορία δεύτερη: Αν διαπραγματευόμενοι με τους Αιγύπτιους δεχθήκαμε για την Κρήτη 88% επήρεια τι θα γίνει όταν θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία; Θα ξεκινήσουμε με τη θέση ότι όλα τα νησιά μας στο Αιγαίο έχουν μειωμένη επήρεια; Όταν το μεγαλύτερο, η Κρήτη, έχει 88%, εκ των πραγμάτων, δημιουργείται προηγούμενο ότι κανένα δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερο ποσοστό. Το μάξιμουμ λοιπόν είναι το 88%. Και προς τα κάτω. Είναι έτσι; Αυτή είναι η ελληνική θέση; Αυτό το (εις βάρος μας και υπέρ της Τουρκίας) προηγούμενο συνυπογράψαμε με την Αίγυπτο; Αυτό θα ισχύσει για τη Σάμο, τη Χίο, τη Λέσβο, την Ικαρία; Αν ναι, γιατί χαρακτηρίστηκε «προδότης» και καθυβρίστηκε ο Χρήστος Ροζάκης που είπε, για το Καστελλόριζο μόνο, ότι δεν μπορεί να έχει πλήρη επήρεια;
Απορία τρίτη: Στη συμφωνία με την Αίγυπτο προβλέπεται μειωμένη επήρεια για Κάρπαθο και Κάσο; Μένει απ’ έξω η μισή Ρόδος και εντελώς το Καστελλόριζο, επειδή η Αίγυπτος δεν θέλει να υπάρξει συμφωνία πέραν του 28ου μεσημβρινού, επειδή εκεί έχει δικαιώματα και η Τουρκία; Συμφωνούμε εμείς μ’ αυτό; Αν είναι έτσι γιατί έχουν άδικο οι Τούρκοι που λένε ότι τα ύδατα στην περιοχή νότια της Ρόδου και ανατολικά της Κρήτης είναι αμφισβητούμενα; Δεχόμαστε ότι κακώς στείλαμε το στόλο για να αποτρέψουμε τις έρευνες του Ούρουτς Ρέϊς;
Απορία τέταρτη: Αφήνοντας εκτός οριοθέτησης το Καστελόριζο τι θα γίνει; Θα πρέπει, όπως λένε οι Αιγύπτιοι, να το συμφωνήσουμε με την Τουρκία; Κι αν δεν συμφωνήσουμε τι θα γίνει με την ελληνοκυπριακή ΑΟΖ; Θα πρέπει να τη συζητήσουμε κι αυτή με την Τουρκία; Αν η Τουρκία δεν συμφωνήσει μπορούμε, χωρίς το Καστελόριζο, να χαράξουμε ΑΟΖ με την Κύπρο; Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το Καστελόριζο, εκτός των άλλων, είναι και κρίσιμος παράγων για να μπορεί να υπάρξει χάραξη ΑΟΖ με την Κύπρο; Είναι έτσι; Μπορούμε, ανά πάσα στιγμή και όποτε θέλουμε, όπως λένε ορισμένοι, να συμφωνήσουμε με την Κύπρο για κοινή ΑΟΖ; Μπορούμε, χωρίς το Καστελόριζο;
Απορία πέμπτη: Η συμφωνία με την Αίγυπτο είναι μερική. Και καλώς γιατί ο χρόνος πιέζει και πρέπει να προλάβουμε την Τουρκία να μην προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες και στην προκήρυξη παραχώρησης αδειών εντός της τουρκολυβικής οριοθέτησης. Οι πρόνοιες που υπάρχουν στη συμφωνία, που υπέγραψε ο Νίκος Δένδιας με τον ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι, μπορεί όντως να μάς διασφαλίζει(;) ότι δεν απεμπολούμε τα δικαιώματά μας πέραν του 28ου μεσημβρινού. Η απορία όμως είναι η εξής: Εφεξής θα πρέπει τα δικαιώματά μας, πέραν του 28ου μεσημβρινού, να τα συζητήσουμε με τους Τούρκους και να έχουμε τη σύμφωνη γνώμη τους για να τα ασκήσουμε; Είναι έτσι; Αυτή ήταν μέχρι τώρα η επίσημη θέση της χώρας; Δεν λέω ότι ήταν σωστή -μπορεί και να μην ήταν ή να ήταν μαξιμαλιστική αφού η Τουρκία με 2.500 μίλια ακτές ουσιαστικά ήταν αποκλεισμένη από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο- όμως η συμφωνία με την Αίγυπτο θα μάς οδηγήσει και σε αναθεώρηση των πάγιων εθνικών θέσεων; Αν ναι, δεν χρειάζεται ευρύτερη πολιτική συμφωνία και εθνική συναίνεση και των άλλων δυνάμεων;
Περιμένοντας τις απαντήσεις από την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τους διπλωμάτες, τους ειδήμονες το μόνο που μπορώ να συστήσω είναι να πέσουν οι τόνοι. Τα περί «ιστορικής απόφασης» και «εθνικής επιτυχίας» δεν συνάδουν με τους λεπτούς χειρισμούς και τους γεωπολιτικούς συνδυασμούς που χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψιν στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Τα εθνικά συμφέροντα και η προαγωγή τους κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πριν ζητωκραυγάσουμε ή αποδοκιμάσουμε, ας περιμένουμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα και ανάλογα με το περιεχόμενο ας τοποθετηθούμε. Η συμφωνία για μένα μπορεί να είναι καλή και για κάποιον άλλον κάκιστη. Δεν ενδιαφέρει όμως η γνώμη η δική μου ή κάποιου άλλου. Η υπεράσπιση και η προαγωγή των εθνικών συμφερόντων είναι αυτό που θα κρίνει τη συμφωνία.
Και μια τελευταία απορία: Θέλαμε να δώσουμε στην Τουρκία το πρόσχημα να μην προσέλθει στις διερευνητικές επαφές; Είχαμε συνυπολογίσει ότι θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα για να μην καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Αν ναι, αυτό θέλαμε και γιατί; Υπάρχει μήπως κάποια άλλη, ευρωπαϊκή ίσως, συμφωνία με την Τουρκία και ποιά είναι αυτή; Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να ειπωθεί όλη η αλήθεια και να σταματήσει η υποκρισία. Όλων. «Πατριωτών» και «μειοδοτών». Ένθεν κακείθεν…
Πηγή: matrix.gr
