2 Ιουν 2020

Οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να φυλακίσουν χιλιάδες ανθρώπους, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να ταΐσουν ή να περιθάλψουν ούτε έναν


Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,

Στη χώρα που δεν υπήρχαν λεφτά για μάσκες και αναπνευστήρες, φαίνεται ότι όχι μόνο υπάρχουν για τον εξοπλισμό της αστυνομίας (και της εθνοφυλακής), αλλά περισσεύουν κιόλας. 


Σε πάνω από 100 πόλεις και πολλές μικρότερες έχει εξαπλωθεί η αμερικανική εξέγερση· δεν το πίστευα ότι θα το έγραφα κάποτε αυτό, αλλά φαίνεται ότι όλα θα τα ζήσουμε μέσα στο 2020.

Ναι, καλά διαβάσατε, εξέγερση.

Οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, επί της ουσίας, έχουν καταργηθεί στην πράξη. Δεν υπακούσαμε.

Πώς το λένε αυτό; Όταν αρνείσαι να υπακούσεις;

Οι συγκρούσεις είναι πλέον δεδομένες από μέρα σε μέρα, ενώ το γαμωκατεστημένο δεν θα κάνει πίσω ούτε βήμα, απ’ ό,τι φαίνεται.

Ωραία, άντε να τελειώνουμε με το αμερικανικό όνειρο σε live μετάδοση και ποιότητα 8K.


Και πολύ μου αρέσει, που βγαίνουν οι κυβερνήτες και μας ενημερώνουν, ότι οι φυλακές έχουν τη δυνατότητα (capacity) να αντέξουν τον αριθμό των συλλήψεων.

Χιλιάδες συλλήψεις μέχρι τώρα (πάνω από 4.000) και με τις κατηγορίες να ποικίλλουν.

Μάθαμε κάτι καινούριο, λοιπόν, για τις ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να φυλακίσουν και να καταδικάσουν χιλιάδες ανθρώπους, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να ταΐσουν ούτε έναν από εμάς ή να μας περιθάλψουν.

Πολύ καθησυχαστικό να ακούς τον ίδιο κυβερνήτη, να μιλάει για περιορισμένη χωρητικότητα στα νοσοκομεία και σε απεριόριστη χωρητικότητα στις φυλακές σε διάστημα λιγότερο των 45 ημερών.

Δεν υπάρχουν λεφτά για φάρμακα και τρόφιμα, αλλά υπάρχουν για φυλακές.

Κατά τ’ άλλα, δεν έχουμε αστυνομοκρατία στις ΗΠΑ.

Αν και να πω την αλήθεια, πολλοί ξέραμε, ποια θα ήταν η αντίδραση του πιο μιλιταριστικού κράτους του πλανήτη, αν βγαίναμε στους δρόμους.

Μπορώ να σας πω για ακόμα μια ημέρα, ότι η κλιμάκωση της οργής από μέρα σε μέρα είναι πρωτοφανής. Όχι μόνο για τις ΗΠΑ. Δεν το έχω ζήσει πουθενά.

Και αυτοί που μιλάνε για ειρήνη, δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο να πουν, όταν το σύστημα δολοφονεί.

Μόνο εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα αόριστο, ειρηνικό μέλλον. Με την εξουσία ανέγγιχτη και χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν.

Ωραία ειρήνη, πάντως, είχαμε παιδιά.

Με χιλιάδες άστεγους, ανθρώπους να τρώνε ξύλο, επειδή βρέθηκαν σε «ξένη» γειτονιά, ανθρώπους να πεθαίνουν έξω από το νοσοκομείο αβοήθητοι και καθημερινά μακελειά.

Το καταλαβαίνω, όμως.

Κανένας μας δεν θέλει να πλημμυρίσουν αίμα οι δρόμοι. Κανένας.

Αλλά δεν κρατάμε εμείς τα όπλα. Δεν γονατίζουμε εμείς πάνω στους λαιμούς άλλων ανθρώπων.

Δεν απαιτούμε εμείς από εκατομμύρια ανθρώπους, να υπομείνουν την πείνα, τη φτώχεια, τη δίψα και την έλλειψη των «αυτονόητων» παροχών, που πρέπει να απολαμβάνει ένας άνθρωπος τον 21ο αιώνα.

Και όσοι πιστεύουν, ότι, αν αντικαταστήσουμε τους σημερινούς “ηγέτες” με άλλους, νέους, «άφθαρτους» ανθρώπους, χωρίς να τα βάλουμε με το τέρας που τους καταβροχθίζει, μάλλον δεν έχουν μάθει τίποτα τα τελευταία 10, 20 ή και 50 χρόνια.

Σε πάρα πολλές πόλεις, όπου η αστυνομία χτυπάει και πυροβολεί διαδηλωτές (απρόκλητα στο 99,9% των περιπτώσεων), ο αρχηγός της αστυνομίας, ο δήμαρχος, ο κυβερνήτης της πολιτείας είναι μαύροι.

Δεν χρειαζόμαστε μαύρους στις θέσεις εξουσίας.

Ούτε καν αυτόχθονες.

Οι θέσεις εξουσίας είναι το πρόβλημα.

Γιατί η εξουσία διαφθείρει. Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ.1 Το απόλυτο χάος. Δεν θυμίζουμε σε τίποτα μια ανεπτυγμένη, δημοκρατική χώρα. Αλλά παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον. Γιατί, στην τελική, δεν είχαμε ποτέ τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας. Με κάτι άλλους έχουμε μια σημαντική διαφορά, στο πώς βλέπουμε την ανθρώπινη ζωή. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, ότι κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να κατέχει εξουσία, ίσως τόσο πιο γρήγορα να κάνουμε ένα βήμα. Ναι, είναι απλά ένα βήμα, από τα πολλά που πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να μπορούμε να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια και να πούμε, ότι τώρα είμαστε πραγματικά ίσοι. Όχι ίδιοι. Ίσοι.

Υ.Γ.2 Και μαθαίνουμε και για ξέσπασμα του Έμπολα στο Κονγκό, γιατί ακόμα δεν τελείωσε το 2020. Ε, ούτε το 2040 δεν θα μας αφήνουν να βγούμε. Εντάξει, προσωπικά, έχω αποφασίσει να ακολουθήσω την εξής συμβουλή: αν είναι πεθάνουμε, να πεθάνουμε μια ώρα αρχύτερα, γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει θόρυβο.

(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, γράφεις Ιστορία. Εντάξει, το πιθανότερο είναι, πως ο Τραμπ θα κάνει περίπατο στις εκλογές του Νοεμβρίου [είναι σαν να δουλεύουν όλοι για αυτόν, ακόμα κι αν δεν το υποψιάζονται] αλλά ο δρόμος άνοιξε. Οι Αμερικανοί, με τις μεγάλες καρδιές, θα είναι για μια ακόμα φορά πρωτοπόροι. Πολύ πριν ξεκινήσω να γράφω, σκεφτόμουν, πως η αλλαγή θα ξεκινήσει από τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, το σκέφτηκα πρώτη φορά, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Τότε, όταν πολλοί ανόητοι πανηγύριζαν, άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για την κατάρρευση του καπιταλισμού. Άρη, μόλις είδαμε να τρεντάρει ο Έμπολα στο Twitter, σκέφτηκα πως κάνουν πλάκα. Αλλά δεν κάνουν πλάκα. Πραγματικά, μόνο οι εξωγήινοι δεν έχουν έρθει φέτος. Αλλά έχουμε καιρό· ακόμα στον Ιούνιο είμαστε. Εγώ, πάντως, τους περιμένω. Άσε που πια δεν θα μου κάνει καμιά εντύπωση, αν ξαφνικά πέσει ο Ήλιος πάνω στη Γη. Άρη, εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε πολύ γαμάτοι. Γίνεται της καραπoυτανάρας στον πλανήτη κι εμείς έχουμε αράξει και περιμένουμε τους τουρίστες. Πόσο πιο γαμάτος μπορεί να είναι ένας λαός, ρε φίλε; Cool Greeks. Να είσαι καλά, Άρη. Την αγάπη μου.)


ΠΗΓΗ: pitsirikos.net