Της Μαρίνας Αλεξανδρή
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελευταία του συνέντευξη στο Star είπε ένα αρκετά καθαρό «όχι» στις πρόωρες εκλογές – όχι μέσα στο… κατακαλόκαιρο, τουλάχιστον ...
κι ένα μισό «όχι» στον ανασχηματισμό. Για την ακρίβεια, είπε πως ο ανασχηματισμός θα γίνει «κάποια στιγμή», αλλά «δεν είναι του παρόντος».
Το μήνυμα εκπορεύτηκε από την εκτίμηση του Μαξίμου πως, παρά τους δημοσκοπικούς ύμνους, οι επόμενοι μήνες μόνον ανέφελοι δεν θα είναι για την κυβέρνηση και, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε απόπειρα πολιτικού αιφνιδιασμού σε ό,τι αφορά τις εκλογές θα εμπεριέχει και υψηλό ρίσκο.
Με ανάλογο σκεπτικό, και με το βλέμμα στο δύσκολο φθινόπωρο, κρατήθηκε ανοιχτός και ο χρόνος του ανασχηματισμού, τον οποίον όμως ξαναφέρνουν στο προσκήνιο οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος τόσο στο πεδίο της οικονομίας όσο και στα ελληνοτουρκικά. Και με βάση αυτές τις εξελίξεις στο Μαξίμου υπάρχουν δύο εισηγήσεις – μια που τοποθετεί τον ανασχηματισμό τον Ιούλιο και κοντά στην επέτειο του ενός χρόνου διακυβέρνησης της ΝΔ, και μία που τον παραπέμπει στον Σεπτέμβριο πριν από τον άνοδο Μητσοτάκη στην ΔΕΘ.
Και στις δύο εισηγήσεις κοινό στοιχείο αποτελεί αφενός η διαπίστωση των κοινωνικών μετώπων που ανοίγουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης στα εργασιακά και, αφετέρου, η ανησυχία για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά.
‘H πιο απλά, αμφότερες οι πλευρές θεωρούν ότι δεν «τραβάει» ούτε η νυν πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ούτε το… τρίδυμο Δένδια, Παναγιωτόπουλου, Στεφανή στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας.
Κατά κάποιους, δε, μια οικονομία με ύφεση 10% ή 12% δεν μπορεί να πάει πουθενά ούτε με την παρούσα ηγεσία στο υπουργείο Ανάπτυξης, αλλά η περίπτωση Αδωνι Γεωργιάδη είναι πιο σύνθετη – θεωρείται «ειδικού χειρισμού» τόσο σε εσωκομματικό επίπεδο όσο και σε σχέση με τα προσωπικά πολιτικά γραμμάτια που εξακολουθεί να εξοφλεί ο πρωθυπουργός.
Σε ό,τι αφορά το μέτωπο των εθνικών θεμάτων, ο τραγέλαφος του Εβρου έβγαλε στον αφρό στρατηγικές ανεπάρκειες αλλά και εσωτερικές βεντέτες. Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας βρέθηκε στο στόχαστρο της «Ομαδας Αλήθειας» που εκπροσωπεί το «βαθύ κόμμα» στην ΝΔ, ο ίδιος άφησε δημοσίως αιχμές κατά του υπουργείου Αμυνας, και οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο υφυπουργός Αμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής κινήθηκε αυτοβούλως ως στρατηγός, και όχι ως πολιτικός, στέλνοντας στο ποτάμι για μετρήσεις την Γεωγραφική Υπηρεσία χωρίς καν να ενημερώσει το ΥΠΕΞ.
Με δεδομένο όμως ότι ο στρατηγός Στεφανής εκπροσωπεί την σκληρή πτέρυγα της ΝΔ και έχει προσωπική σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εκείνοι που βλέπουν τις καρέκλες τους να τρίζουν είναι μάλλον ο Νίκος Δένδιας και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Στις δε εισηγήσεις που βρίσκονται στο πρωθυπουργικό γραφείο για την θέση του μεν πρώτου εξακολουθεί να βρίσκεται ψηλά το όνομα του Ευάγγελου Βενιζέλου – στο όνομα και της «κεντρώας» διεύρυνσης -, ενώ για εκείνη του δεύτερου παίζει εσχάτως το όνομα του νυν υπουργού Υγείας Βασίλη Κικίλια.
Εδώ βεβαίως το πρώτο πρόβλημα είναι πως μια υπουργοποίηση Βενιζέλου με παράλληλη «έξοδο» Δένδια θα έβαζε φωτιά στην καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ. Το δεύτερο ζήτημα είναι πως το υπουργείο Αμυνας θα ήθελε – και δεν το κρύβει – και ο πρώην επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, η υπουργοποίηση του οποίου όμως δεν φαίνεται να είναι στις προτεραιότητες Μητσοτάκη.
Κατά την μία εκ των εισηγήσεων πάντως, μια μετακίνηση Κικίλια στο Αμυνας διευκολύνει – δια της «αναβάθμισης» του νυν υπουργού – την τοποθέτηση στο Υγείας του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος θεωρείται ότι μπορεί να προσφέρει επικοινωνιακούς πόντους στην κυβέρνηση. Παραμένει άγνωστο εάν ο κ. Τσιόδρας είναι πρόθυμος να μεταπηδήσει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, το βέβαιο όμως είναι πως θα το ήθελε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Σε ό,τι αφορά το υπουργείο – «φωτιά», το Εργασίας, μάλλον δεν υπάρχει ούτε ένας στην κυβέρνηση που να θεωρεί ότι μπορεί να βγει όχι η χρονιά, αλλά ούτε καν το φθινόπωρο, με υπουργό τον Γιάννη Βρούτση. Ως επικρατέστερος να τον διαδεχθεί εμφανίζεται ο νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, ο οποίος πάντως επίσης δεν διέπρεψε στα επικοινωνιακά του καθήκοντα στην διάρκεια της πανδημίας. Το πρόβλημα εδώ είναι πως ο Γιάννης Βρούτσης αποτελεί «γραμμάτιο» Σαμαρά με ό,τι αυτό σημαίνει και για τις εσωκομματικές ισορροπίες.
Το τελικό εύρος των αλλαγών πάντως θα εξαρτηθεί και από τον χρόνο του ανασχηματισμού – εάν αυτός δηλαδή θα γίνει τον Ιούλιο και θα είναι σχετικά στοχευμένος, ή εάν θα πάει για τον Σεπτέμβριο με δομικά χαρακτηριστικά.
