Γιάννης Μυλόπουλος
Η σύγκριση των δύο πολιτικών μοντέλων που ο ΣΥΡΙΖΑ αφενός και η κυβέρνηση της ΝΔ αφετέρου προτείνουν στους Έλληνες πολίτες για την αντιμετώπιση της επερχόμενης κρίσης, αναδεικνύει τις κεφαλαιώδεις διαφορές ανάμεσα στην πολιτική αντίληψη Αριστεράς και Δεξιάς.
Ή για να είμαστε πιο σαφείς και πιο εστιασμένοι στο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο οργάνωσης της πολιτικής, η σύγκριση των δύο πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης αναδεικνύει τις διαφορές μεταξύ σοσιαλιστικής αφενός και νεοφιλελεύθερης αφετέρου πολιτικής προσέγγισης, που χαρακτηρίζει τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ αντίστοιχα.
Ο διαφορετικός ρόλος του κράτους στα δύο μοντέλα
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο πολιτικών μοντέλων εντοπίζεται στον στόχο, που καθένα θέτει εξ αρχής. Ο οποίος στόχος, όπως είναι λογικό, έχει ως πηγή του το αξιακό υπόβαθρο κάθε πολιτικής προσέγγισης.
Στο πνεύμα της προσέγγισης που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ρόλος του κράτους είναι κεντρικός και στρατηγικός ως προς τη ρύθμιση της οικονομίας και ως προς την πρόσβαση των πολιτών σε κοινωνικές παροχές, προκειμένου να μη δημιουργούνται μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και διαφορές.
Που σημαίνει, ότι στο πολιτικό DNA του ΣΥΡΙΖΑ είναι εγγεγραμμένη η υποχρέωση του κράτους, να παρεμβαίνει με όσα και όποια οικονομικά μέσα διαθέτει, προκειμένου να ρυθμίζει την οικονομία και να διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση όλων στις κοινωνικές παροχές.
Το νεοφιλελεύθερο πολιτικό μοντέλο της ΝΔ από την άλλη, δεν πιστεύει στον κεντρικό ρόλο του κράτους ως ρυθμιστή της οικονομίας και ως προστάτη της κοινωνίας.
Αντίθετα, πιστεύει σε ένα μικρό και συρρικνωμένο κράτος που δεν παρεμβαίνει και που αφήνει την αγορά ελεύθερη να ρυθμίσει από μόνη της τα όποια προβλήματα ανακύπτουν.
ΣΥΡΙΖΑ: «Μένουμε όρθιοι» για επιχειρήσεις και εργαζόμενους
Αυτό λοιπόν που έχει τη μείζονα σημασία στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η εκ των προτέρων και με γενναία οικονομικά μέτρα πρόληψη της ύφεσης και αποφυγή της απώλειας θέσεων.
Γι’ αυτό και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «Μένουμε όρθιοι» θέτει δύο βασικούς στόχους για την έγκαιρη πρόληψη της κρίσης.
* Επιδοτεί 100% το μισθολογικό κόστος και εισάγει το Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης για 4 μήνες και για 1,9 εκατομμύρια νοικοκυριά, (400 Ευρώ η πρώτη θέση εργασίας, 200 Ευρώ η δεύτερη και 100 Ευρώ για κάθε παιδί), ώστε να υποστηριχθούν οι εργαζόμενοι, να μην υπάρξει απώλεια θέσεων εργασίας και να μην αυξηθεί η ανεργία.
* Στηρίζει τις επιχειρήσεις ενισχύοντας τη ρευστότητα, επιδοτώντας τις δαπάνες λειτουργίας τους και ενισχύοντας τη ζήτηση, ώστε μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις να διατηρηθούν όρθιες και να μην κλείσουν λόγω της επερχόμενης ύφεσης της οικονομίας.
Ένα παράδειγμα στήριξης των επιχειρήσεων τουρισμού, εστίασης και μεταφορών, είναι ο επιδοτούμενος από το κράτος εσωτερικός τουρισμός για 5ήμερες διακοπές 3 εκατομμυρίων πολιτών. Οι οποίοι με τον τρόπο αυτόν και θα μπορέσουν να κάνουν διακοπές, αλλά και θα ενισχύσουν την τουριστική αγορά διαμένοντας σε ξενοδοχειακές μονάδες και καταναλώνοντας σε τουριστικά θέρετρα και σε επιχειρήσεις εστίασης ένα καλοκαίρι πολύ δύσκολο για τον τουρισμό.
ΝΔ: «Όποιος αντέξει» για επιχειρήσεις και εργαζόμενους
Ο κεντρικός στόχος του προγράμματος της ΝΔ είναι, όχι να προληφθεί η κρίση και να σωθούν οι θέσεις εργασίας, αλλά να υποστηριχθούν οι πληττόμενοι από την κρίση, ώστε να περιοριστούν οι αντιδράσεις όσων πληγούν από την ύφεση και την ανεργία.
Ενώ δηλαδή στην αντίληψη του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ η κρίση πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί με έγκαιρες παρεμβάσεις, ώστε να προστατευθεί η οικονομία και οι θέσεις εργασίας, στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη της κυβέρνησης της ΝΔ η κρίση είναι ευκαιρία για ανακατανομή της οικονομίας και του πλούτου, υπέρ όσων αντέξουν και κρατηθούν όρθιοι.
Η οικονομική ζωή θα συνεχιστεί με ένα νέο σκηνικό μεγάλων και ισχυρών επιχειρήσεων, οι οποίες θα επιβιώσουν και οι οποίες θα ενισχυθούν, ώστε να κυριαρχήσουν στην ελληνική αγορά.
Για τους υπόλοιπους που δεν θα αντέξουν, για χιλιάδες δηλαδή επιχειρήσεις που θα κλείσουν και για εκατομμύρια θέσεις εργασίας που θα χαθούν, υπάρχουν αποζημιώσεις και μέτρα στήριξης, μέχρις ότου βρουν τη θέση τους στο νέο οικονομικό τοπίο που θα δημιουργηθεί.
Η επόμενη μέρα
Επειδή όμως ο κόσμος έχει μπερδευτεί, να ακούει στα προγράμματα των κομμάτων για οικονομικά μέτρα ύψους δισεκατομμυρίων Ευρώ, άλλα από τα οποία θα ενισχύσουν πραγματικά την οικονομία και τους εργαζόμενους και άλλα είναι εικονικά, καθώς αντανακλούν στο κέρδος που θα έχει η οικονομία ή οι εργαζόμενοι εξ αιτίας της εφαρμογής τους, ο καλύτερος τρόπος για να γίνει η αξιολόγηση των δύο πολιτικών προγραμμάτων, είναι να συγκριθούν τα αποτελέσματα, που θα προκύψουν.
Πως θα είναι λοιπόν η επόμενη μέρα της οικονομίας και της κοινωνίας με το πρόγραμμα της κυβέρνησης της ΝΔ και πως θα ήταν, αν εφαρμόζονταν το πρόγραμμα που προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ;
Με τα μέτρα της κυβέρνησης, η επόμενη μέρα θα βρει χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, κυρίως στον τομέα του τουρισμού, της εστίασης και των υπηρεσιών, αλλά δευτερευόντως και στους τομείς του εμπορίου και της κατανάλωσης, καθώς και αυτοαπασχολούμενους, να μην έχουν αντέξει και να έχουν κλείσει.
Συγχρόνως, εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενοι θα βρεθούν στο δρόμο ή θα βρεθούν εργαζόμενοι μερικά, με ένα νέο, ελαστικό πρόγραμμα εργασίας, σύμφωνα με το οποίο μισή εργασία, ίσον μισός μισθός. Με ότι σημαίνει αυτό σε ανασφάλεια και αβεβαιότητα για εκατομμύρια Έλληνες επιχειρηματίες, αυταπασχολούμενους και εργαζόμενους.
Καθώς τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ δεν αποσκοπούν στη στήριξη της εργασίας, αλλά στην επιδότηση της ανεργίας, η έμφαση δίνεται στην αποζημίωση όσων χάσουν τις θέσεις εργασίας τους και βρεθούν στην ανεργία ή στην ημιαπασχόληση.
Οι λίγες μεγάλες επιχειρήσεις που θα αντέξουν τελικά στην κρίση, θα είναι αυτές που θα μοιράσουν μεταξύ τους το πεδίο στην ελληνική οικονομία και την ελληνική αγορά, απορροφώντας στις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν με τον καιρό τους πρώην μικρούς επιχειρηματίες και τους πρώην εργαζόμενους.
Αντίθετα, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει σκοπό τη διατήρηση του οικονομικού πεδίου με τη στήριξη των επιχειρήσεων, κυρίως των πλέον αδύναμων και μικρών που κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο, αλλά και των μεγαλύτερων από αυτές που έχουν ανάγκη. Κύρια μέτρα η άμεση οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων με ενέσεις ρευστότητας και η αναστολή ή καθυστέρηση των φορολογικών και άλλων υποχρεώσεών τους, καθώς και η καινοτόμος δράση της ενίσχυσης της ζήτησης, ώστε να τονωθεί σημαντικά η αγορά, κυρίως στον τουρισμό, τις μεταφορές και την εστίαση.
Στην περίπτωση των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα η Aegean, εφόσον στηριχθεί από το κράτος, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη Lufthansa στη Γερμανία, θα πρέπει να παραχωρήσει, σε αντάλλαγμα, μέρος του μετοχικού της κεφαλαίου στο ελληνικό δημόσιο.
Αντίστοιχα, με την κάλυψη του μισθολογικού κόστους των εργαζομένων και με την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών τους, θα διατηρηθούν εκατομμύρια θέσεις εργασίας και εκατομμύρια εργαζόμενοι δεν θα χάσουν τις δουλειές τους και δεν θα βρεθούν στην ανεργία.
ΝΔ: Η τελευταία των νεοφιλελεύθερων Μοϊκανών
Η σύγκριση των δύο πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης είναι συντριπτική, υπέρ του μοντέλου που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνο πάντως που είναι εντυπωσιακό, είναι ο τρόπος που νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ευρώπης, όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, αντιλήφθηκαν τα μηνύματα της κρίσης που προκαλεί η πανδημία και προσαρμόστηκαν στο κλίμα της εποχής που ευνοεί, λόγω αιφνίδιας κατάρρευσης των αγορών εξ αιτίας του lock down, τον κρατικό παρεμβατισμό και τη γενναία στήριξη της οικονομίας και των εργαζομένων τους με οικονομικά μέτρα αντίστοιχα, σε ποσοστό του ΑΕΠ, αυτών που προτείνει στην Ελλάδα ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνη εξαίρεση επιμονής σε ένα ατελέσφορο και αντικοινωνικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο η ελληνική Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία, επειδή ακριβώς δεν… γαϊδουροδένει, θα βρεθεί σύντομα να… γαϊδουρογυρεύει.
Γιατί το οικονομικό κόστος της συγκράτησης της κρίσης, ακόμη κι αν φαίνεται σήμερα μεγάλο, είναι βέβαιο, ότι είναι πολλαπλάσια μικρότερο από το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της μη συγκράτησής της, από το κόστος δηλαδή που θα προκύψει, αν η ύφεση και η ανεργία αφεθούν ελεύθερες, να ανέλθουν στα επίπεδα που σήμερα υπολογίζονται, όπως θα συμβεί με το πρόγραμμα της κυβέρνησης της ΝΔ.
Αυτό είναι που βλέπουν οι Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι και αλλάζουν εγκαίρως πολιτική πορεία και όχι αυτό που πιστεύουν στη ΝΔ, ότι δήθεν είναι οι τελευταίοι των… νεοφιλελεύθερων Μοϊκανών.
Το καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να έχει πολλά μειονεκτήματα, έχει όμως ένα μεγάλο προτέρημα, που το κάνει να αντέχει τις κρίσεις και να επιβιώνει. Είναι η ικανότητά του να προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες, αντιγράφοντας τους ανταγωνιστές.
Αυτό το προτέρημα των «έξυπνων» οργανισμών, να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, ενώ το έχουν οι Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι όπως η Μέρκελ, ο Μακρόν και ο Τζόνσον, δεν το διαθέτει δυστυχώς η ελληνική Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
