Μόνο πανηγύρι δεν στήθηκε χθες στη Β' Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «Παπανικολάου» μετά την πρώτη μεγάλη νίκη στον πόλεμο με τον κορονοϊό και την αποσωλήνωση...
ενός 79χρονου άνδρα από την Καστοριά.
Ο Νίκος Καπράβελος, διευθυντής της μονάδας -μία από τις πλέον σύγχρονες στη χώρα-, με θητεία 32 ολόκληρα χρόνια σε ΜΕΘ, συμμεριζόταν το «κλίμα ενθουσιασμού» του προσωπικού, που γιόρταζε ακόμη μια νίκη επί του θανάτου.
Ταυτοχρόνως ήταν εμφανώς πικραμένος από την αντιμετώπιση που είχε πριν από λίγες μέρες, κυρίως από συναδέλφους του, μετά την ανάρτηση της κόρης του που μετέφερε στον δημόσιο λόγο το επείγον αίτημα για μάσκες ασφαλείας.
Κι αυτό το αίτημα επαναλαμβάνει στην πρώτη δημόσια τοποθέτηση -ή μήπως ζωντανή ανταπόκριση από το μέτωπο;- μιλώντας στην «Εφ.Συν.», εξειδικεύοντάς το μάλιστα όσο πιο καθαρά γίνεται: «Αγοράστε μάσκες για βιολογικό πόλεμο, φέρτε τις μάσκες που έχει ο στρατός, κοστίζουν λίγο παραπάνω, αλλά θα σώσουμε ζωές».
«Δεκατέσσερις μέρες είχαμε τον ασθενή στη μονάδα και όταν του ανακοινώσαμε ότι αποσωληνώνεται δεν το πίστευε, έκλαιγε, ρωτούσε αν μπορεί να πιει καφέ, τέτοια…». Η διήγηση των πρώτων στιγμών μετά από μια νίκη έχουν ενθουσιασμό αλλά και αμηχανία για τον έμπειρο γιατρό, ο οποίος ζει καταστάσεις που δεν έχει ξαναζήσει στη θητεία του:
«Οι ασθενείς του κορονοϊού είναι εξαιρετικά δύσκολες περιπτώσεις, απαιτούν μεγάλη και πολύπλοκη στήριξη του αναπνευστικού, ιδιαίτερη προσοχή για να μην προκαλέσουν βλάβες οι ίδιες οι θεραπείες και επιπλέον δεν υπάρχει κανένα ανάλογο από όσα έχω ζήσει, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει να μη βγαίνει ούτε στιλό από τη ΜΕΘ».
Κι εξηγεί:
«Το συντριπτικό δίλημμα είναι πώς και αν πρέπει να μπω στη ΜΕΘ χωρίς τη μέγιστη προφύλαξη ή να πω δεν μπαίνω για να προφυλάξω τους άλλους συναδέλφους, την οικογένειά μου και την κοινωνία; Αυτή την κραυγή έβγαλε η κόρη μου με την ανάρτησή της για τα μέσα προστασίας, δεν ήταν μομφή για κανέναν, κι είναι απλό, αν κάποιος δεν είναι σίγουρος για την ασφάλειά του, μπορεί να κάνει μόνο τα μισά από αυτά που μπορεί. Και με λοιδόρησαν συνάδελφοι οι οποίοι κοιτάνε και σχολιάζουν από μακριά. Είναι μεγάλη η απογοήτευση που είχαμε από συναδέλφους, δεν βγήκαν να πουν την αλήθεια και μόνο η αλήθεια βοηθάει, δεν φέρνει πανικό. Και λέω καθαρά αυτή τη στιγμή: δώστε μας μάσκες βιολογικού πολέμου, τώρα, να αγοραστούν τώρα, βλέπω την πίεση που έρχεται και μπορούμε να κερδίσουμε ζωές».
Οι καλές μάσκες
Του ζητάμε να μας εξηγήσει αυτή την ειδική αναφορά κι εξηγεί ότι στη ΜΕΘ που διευθύνει και η οποία είχε επιλεγεί για αντιμετώπιση βιολογικού πολέμου -ένα από τα σενάρια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004- «είχαμε κρατήσει 3 μάσκες που με τα ειδικά φίλτρα παρέχουν 100% προστασία. Κοστίζουν περί τα 200 ευρώ η καθεμία, έχουν ακριβά φίλτρα, αλλά εμείς κυρίως με αυτές τις τρεις δουλέψαμε αυτές τις μέρες.
»Ακόμη και με τις άλλες, τις μάσκες υψηλής προστασίας εννοώ, δεν διανοείστε πόσο δύσκολο είναι να μπει κανείς μέσα στη ΜΕΘ, κανένας δεν μπορεί να αντέξει πάνω από δύο ώρες, εμείς βγάλαμε λιπόθυμο προσωπικό από τη μονάδα. Ανθρωποι που κατέρρευσαν γιατί οι συνθήκες με τις φόρμες και τις μάσκες είναι σκληρές, μετά δύο ώρες κανένας δεν ξαναμπαίνει στη μονάδα, και μην ξεχνάτε ότι είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε άτρωτοι, κι ο φόβος είναι μέσα μας, αντίπαλος κι αυτός…».
Ενώ η δουλειά με αυτές τις μάσκες; «Μπήκε σήμερα στον ασθενή που αποσωληνώσαμε η φυσικοθεραπεύτρια, της έβαλα μία τέτοια μάσκα, την έντυσα σαν αστακό, της είπα “μη φοβάσαι τίποτα, τίποτα δεν περνά από δω”, μπήκε μετά φόβου αλλά και μεγάλης πίστης, δούλεψε πολύ καλά τον ασθενή, πάρα πολύ καλά, και αυτός παρουσίασε επιπλέον βελτίωση, αλλά αυτό πρέπει να γίνει κι άλλες φορές.
»Σε όσους λοιπόν σχολιάζουν από μακριά, τους καλώ να έρθουν να δουν πώς βγαίνει και σε τι κατάσταση είναι μια νοσηλεύτρια μετά από δυο ώρες στον θάλαμο. Είμαι περήφανος για όλο το προσωπικό της μονάδας, κοντά πενήντα άνθρωποι, κανείς και καμία δεν αρνήθηκε ούτε μια στιγμή υπηρεσία. Σκεφτείτε λοιπόν να είχαν και τα μέσα προστασίας τι δουλειά θα γινόταν…».
Προσπάθησαν, αλλά...
Τον ρωτάμε αν από την εμπειρία του μπορεί να πει ότι θα μπορούσε να βρεθεί κάποια πατέντα για μάσκες ασφαλείας και αποκαλύπτει πως «ήρθανε κάποιοι ιδιώτες, μας είπαν “θα σας κάνουμε ειδική κατασκευή, μια πατέντα από μάσκες κατάδυσης με προσαρμογές φίλτρων”, δουλέψανε πολύ οι άνθρωποι και τους ευχαριστώ, τις δοκίμασε το προσωπικό, αλλά δεν άντεξαν πάνω από 15 λεπτά, δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα, βγήκαν κι έκλαιγαν…».
Και ποιο είναι το συμπέρασμά του από τη μάχη όλες αυτές τις μέρες και γι' αυτές που θα έλθουν; «Δεν φοβόμαστε, παλεύουμε τον κορονοϊό πρόσωπο με πρόσωπο, ξέρουμε ότι απόλυτη προστασία δεν υπάρχει, αλλά χρειαζόμαστε μάσκες ασφαλείας, αυτές λείπουν για να δουλέψουν γιατροί και νοσηλευτές με ασφάλεια.
»Σ' εμάς ιδιώτες φέρανε από τα σπίτια τους τις μάσκες που είχαν. Υπάρχουν όμως στατιστικά στοιχεία πόσες τέτοιες μάσκες έχουν αγοράσει άλλοι για ιδιωτική χρήση στη χώρα. Να κληθούν να τις φέρουν στα νοσοκομεία να σώσουμε ζωές, να ανέβει και το ηθικό του προσωπικού».
Και δεν έχει κανένα παράπονο. Ούτε από τη διοίκηση του νοσοκομείου, ούτε από τις αρμόδιες ΥΠΕ, ούτε από το υπουργείο: «Εκτίμησα ότι ο κ. Κικίλιας μου τηλεφώνησε για να μας ευχαριστήσει για τη δουλειά που κάνουμε».
