Του Δημήτρη Χρήστου
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ όταν αρχίζει να φτάνει ο λογαριασμός, που είναι μετρήσιμος;
Με τι δημόσια έσοδα θα καταφέρει η κυβέρνηση να στηρίξει εργασία και εισοδήματα;
Με τι έσοδα θα μείνουν ανεπηρέαστοι μισθοί και συντάξεις;
Με τι έσοδα θα χρηματοδοτηθεί η φουσκωμένη ανεργία;
ΚΑΘΩΣ οι μέρες κυλούν, τα σενάρια για τις συνέπειες της πανδημίας γίνονται όλο και πιο δραματικά. Είναι περισσότερο από ποτέ φανερό, ότι καμιά χώρα, όσο καλά και αποτελεσματικά και αν διαχειρίζεται τις δύσκολες μέρες, δεν θα καταφέρει μόνη της να επιστρέψει στην οικονομική και κοινωνική ομαλότητα.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ οικονομία είναι αλληλεξαρτώμενη. Χώρες με πλούτο, που προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών, αν μειωθεί η αγοραστική δύναμη των πελατών στις άλλες χώρες, εκεί όπου εξάγουν, θα υποστούν και αυτές τις συνέπειες της ύφεσης και της ανεργίας. Και αυτή η ύφεση θα διαχυθεί παντού.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ νέα, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ που αφορούν τις προβλέψεις για την ελληνική οικονομία, αναφέρουν για το 2020 ύφεση 10% του ΑΕΠ και εκτόξευση της ανεργίας. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι υπερβολικά αισιόδοξο σενάριο.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ, διότι η εξαρτημένη σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό (25% του ΑΕΠ) ελληνική οικονομία δεν έχει αντίβαρα να αναπληρώσει αυτές τις απώλειες. Και να θυμίσουμε, ότι υπάρχει σύσταση από την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Λάιεν προς τους Ευρωπαίους πολίτες, να αποφύγουν για φέτος τις θερινές διακοπές τους!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ των συνεπειών είναι οι εκτιμήσεις των ξενοδοχειακών φορέων, που μιλούν για «τσουνάμι χρεοκοπιών» στις τουριστικές επιχειρήσεις, καθώς όλα τα συμβόλαια και οι προκαταβολές των μεγάλων tour operators για τη εφετινή σεζόν έχουν ακυρωθεί.
ΜΠΟΡΟΥΝ όμως οι αλγόριθμοι να εκτιμήσουν με ακρίβεια τις συνέπειες αυτής της πρωτοφανούς πανδημίας; Πώς υπολογίστηκε, στη δική μας περίπτωση, ο ρόλος μιας δογματικά νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης και η αποτελεσματικότητα των εργαλείων που χρησιμοποιεί; Θα φέρουν την ανάκαμψη, με μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας;
ΠΩΣ υπολογίζεται ο παράγοντας ψυχολογία των νοικοκυριών, σε ότι αφορά τις δυνατότητες και τις διαθέσεις για δαπάνες, όταν σήμερα κιόλας τα διαθέσιμα χρήματα των εσώκλειστων πολιτών είναι ελάχιστα;
ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ: «Η παραμονή στο σπίτι έχει επηρεάσει τα οικονομικά των νοικοκυριών;Για τα δικά σας οικονομικά τι θα λέγατε;», οι απαντήσεις στην πρόσφατη πανελλαδική έρευνα της «Interview» ήταν: «Έχω χρήματα για ακόμα έναν με δυο μήνες παραμονής στο σπίτι απαντά το 32%. Έχω χρήματα για ακόμα δυο με τρεις εβδομάδες, το 44%. Έχουν τελειώσει τα χρήματά μου, το 24%». Και βρισκόμαστε, κατά τις εκτιμήσεις, κάπου στη μέση της υγειονομικής κρίσης, χωρίς αυτό να είναι απολύτως βέβαιο.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ της έγκαιρης απομόνωσης του πληθυσμού χωρίς αμφιβολία απέδωσε. Αυτό χρησιμοποιεί κατά κόρον ο πρωθυπουργός για πολιτικά κέρδη, με μικρές οικονομικές ενισχύσεις σε περιορισμένη κλίμακα πληγέντων. Ο στρατηγικός (για την έξοδο από αυτήν την περιπέτεια) ρόλος του κράτους, άφαντος. Ένα μέρος του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα εκείνου με στενές σχέσεις με τη Ν.Δ., παραδοσιακά τρακαδόρικο.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ όταν αρχίζει να φτάνει ο λογαριασμός, που είναι μετρήσιμος; Με τι δημόσια έσοδα θα καταφέρει η κυβέρνηση να στηρίξει εργασία και εισοδήματα; Με τι έσοδα θα μείνουν ανεπηρέαστοι μισθοί και συντάξεις; Με τι έσοδα θα χρηματοδοτηθεί η φουσκωμένη ανεργία;
ΠΩΣ θα καταφέρει να ανταποκριθεί το τραπεζικό σύστημα στις δυσκολίες από τη μαζική αδυναμία εκπλήρωσης δανειακών υποχρεώσεων, όταν ακόμα και σήμερα δεν έχει λυθεί το ακανθώδες ζήτημα των κόκκινων δανείων από τη χρεοκοπία του 2010;
Η ΕΛΛΑΔΑ βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς, πέρα από τις εσωτερικές συνθήκες, βιώνει τις συνέπειες από την αδιαφορία της Ε.Ε. να αναλάβει τις ευθύνες της. «Ήρθε η στιγμή η Ευρώπη να αποκτήσει μηχανισμό έκδοσης κοινού χρέους. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε η Ευρώπη θα οδηγηθεί σε κρίση χρέους και έκρηξη των εσωτερικών ανισοτήτων. Αν δεν διαγραφούν τα χρέη, θα υπάρχουν δυνάμεις που θα πιέσουν για μια νέα λιτότητα» υπογράμμισε ο Γιάννης Δραγασάκης.
ΑΥΤΑ και άλλα πολλά ερωτήματα κάνουν πολλούς, να βλέπουν στον ορίζοντα το πέμπτο Μνημόνιο της ισόβιας (πλέον) λιτότητας. Θα προλάβει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι χορηγοί του να σπεύσουν σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, πριν φτάσει ο λογαριασμός στα νοικοκυριά; Σχεδόν αδύνατον, αλλά μετά, όσο πιο αργά, τόσο πιο δύσκολα θα αντέξει αυτή η κυβέρνηση, που πουλάει εικόνες διά πάσαν νόσον.
Το μέλλον της χώρας σε μια ή δυο παρτίδες τάβλι;
