Μάκης Κοψίδης
Τα επώδυνα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας που επέβαλε ο Μητσοτάκης όπως και όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς και η προσωρινή στροφή προς το δημόσιο σύστημα υγείας, ήταν μία αναγκαστική επιλογή. Στροφή που σε κάθε περίπτωση είναι...
μία περίτρανη απόδειξη για την παταγώδη αποτυχία του συγκεκριμένου μοντέλου του καπιταλισμού. Το μοντέλο ανάπτυξης πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο καπιταλιστικός κόσμος τις τελευταίες δεκαετίες αποδείχθηκε ανίκανο να αντιμετωπίσει την υγειονομική κρίση.
Ούτε ο «αυτόματος πιλότος της αγοράς που ρυθμίζει τα πάντα», ούτε η αποθέωση του ιδιωτικού τομέα και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην υγεία, λειτούργησαν. Αντίθετα αποδείχθηκαν φιάσκο. Ο νεοφιλελευθερισμός αναγκάστηκε, έστω και προσωρινά, να εγκαταλείψει την αποθέωση του ιδιωτικού τομέα και γενικά και στον τομέα της υγείας και να στραφεί στο δημόσιο και στην δημόσια υγεία.
Όμως, στον οικονομικό τομέα ο Μητσοτάκης δεν μετακινείται ούτε σπιθαμή από το αγαπημένο του δόγμα. Υλοποιεί με μαθηματική ακρίβεια την συνταγή του Μίλτον Φρίντμαν. Κινείται σε μία πολύ πιο ακραία γραμμή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Τα 800σάρια, τα voucher, τα «δώρα» προς τον ΣΕΒ για την πλήρη ανατροπή των σχέσεων εργασίας, τους κλινικάρχες και τους βαρόνους της παραπληροφόρησης είναι μόνο ορισμένες από τις ενέργειες του, που αποδεικνύουν, ότι είναι δέσμιος του πιο ακραίου δόγματος του νεοφιλελευθερισμού. Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται οικονομικά την πανδημία, δείχνει ανάγλυφα, τον τρόπο που θα διαχειριστεί την μετά την πανδημία εποχή.
Η ύφεση είναι η μεγάλη ευκαιρία για τον Μητσοτάκη. Θα παρουσιάσει την ύφεση ως την μεγάλη δικαιολογία, για να πάρει τα μέτρα, που πάντα θεωρούσε πανάκεια για την «Ανανεωμένη Ελλάδα» που οραματίζεται. Η ύφεση που θα αυξάνεται συνεχώς, αφού αρνείται να πάρει τώρα μέτρα υπέρ της ενίσχυσης εισοδημάτων μισθωτών, συνταξιούχων, ελεύθερων επαγγελματιών, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λοιπόν στο τραπέζι η μείωση συντάξεων, μισθών, η εφαρμογή υποκατώτατου μισθού όχι μόνο για τους νέους, η πλήρης σχεδόν ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, αλλά και ανάλογα μέτρα που θα συντελέσουν σε μία μεγάλη ανακατανομή εισοδήματος υπέρ των λίγων και σε βάρος των πολλών. Οι οικονομικές ελίτ, ο ΣΕΒ, οι καναλάρχες, η μεγάλη εργοδοσία και οι παρατρεχάμενοί τους τρίβουν τα χέρια τους από τώρα.
Το αν θα κάνει εκλογές μετά την πανδημία και πριν τα μνημόνια που σχεδιάζει, είναι άγνωστο.
Είναι όμως γνωστό, είναι σίγουρο ότι σε κάθε περίπτωση ο Μητσοτάκης θα έχει να αναμετρηθεί με όσους κορόιδεψε για δίκαιη κατανομή των βαρών και τον βλέπουν να ανοίγει τα ταμεία τα κράτους σε μιντιάρχες, σχολάρχες , κλινικάρχες , στους «εκδότες» των voucher και τόσους άλλους - άρχες. Με όσους επιστήμονες, επαγγελματίες αλλά και μισθωτούς άφησε επί ξύλου και επί 800σαριού. Με όσους τους υπόσχεται διασφάλιση των θέσεων εργασίας, ενώ τους ρίχνει στην μαύρη τρύπα της αναστολής.
Με άλλα λόγια ο Μητσοτάκης θα αναμετρηθεί με την αλήθεια, με την συρρίκνωση των εισοδημάτων των πολλών και την ανασφάλεια που τους ρίχνει και όχι με την προπαγάνδα και τις αγιογραφίες που του φτιάχνουν τα μέσα ενημέρωσης.
Ο Μητσοτάκης θα συνεχίζει, να ταΐζει τους βαρόνους της παραπληροφόρησης. Οι στημένες δημοσκοπήσεις και το καθημερινό λιβάνισμα έχουν κόστος. Ούτε όμως αυτά θα σταθούν ικανά, να κρύψουν από την πλειοψηφία της κοινωνίας τα σχέδια που φιλοτεχνεί και οδηγούν σε ένα χειρότερο μέλλον ακόμα χειρότερα από αυτό των μνημονίων.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Jenny΄s world
