Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Το φυσάνε και δεν κρυώνει οι νεοδημοκράτες και (κυρίως) η ΕΛΑΣ το φιάσκο σε Μυτιλήνη και Χίο.
Κάτι δημοσιογράφοι της κακιάς ώρας, μάλιστα, προτείνουν, να γίνουν τα κλειστά κέντρα σε ακατοίκητα νησιά, γιατί στα άλλα έχει “κατσαπλιάδες”.
Λογικό το φιάσκο και γι’ αυτό και μόνο αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους κατοίκους.
Μάλιστα στα (τελευταία χρονικά) έκτροπα στη Χίο, όπου κατά την αποχώρησή τους από το λιμάνι άνδρες των ΜΑΤ με πολιτικά προσπάθησαν να …ξεσπάσουν λίγο, απείχαν έτη φωτός από την πανηγυρική απόβαση των πραιτοριανών, λίγες μέρες πριν, ενώ από τη Μυτιλήνη έφυγαν με την ουρά ανάμεσα στα σκέλια.
Από το τριήμερο των συγκρούσεων σε Χίο και Μυτιλήνη καταλαβαίνει κανείς, πως οι Έλληνες πολίτες δεν είχαν περιορισμένες δυνάμεις, απλώς δεν θέλησαν τόσα χρόνια να αντιδράσουν.
Η χρεοκοπία είχε, άλλωστε, τα θετικά της, όπως ότι παίζει ο Ολυμπιακός στην Αγγλία και γεμίζει ολόκληρη εξέδρα, όταν στο Καραϊσκάκη για να κάνει sold-out, πρέπει να παίζει με την Ρεάλ ή την Μπαρτσελόνα.
Αν το ήθελαν, περιττό να πω, ότι ίσως να μην έφτανε η χώρα εδώ. Ίσως. Δεν θα μάθουμε ποτέ.
Από εκεί και πέρα, δεν χρειάζεται να έχεις περάσει από κάποιον «αριστερό χώρο», για να καταλαβαίνεις, πως το κράτος δεν υπηρετεί τον πολίτη, αλλά τις επιχειρήσεις.
Αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, συμβαίνει σε όλο τον κόσμο.
Χέστηκε τώρα η εκάστοτε κυβέρνηση για το δράμα των προσφύγων και τις αντιδράσεις των κατοίκων· αν και στο δεύτερο η τωρινή κάνει μπαμ, ότι υποτίμησε την αποφασιστικότητα των νησιωτών να συγκρουστούν.
Και αν δει κάποιος τις φρασεολογίες νεοδημοκρατών και δεξιών σελίδων για τους κατοίκους, που από τη μια μέρα πέρασαν από το «δίκαια αγανακτισμένοι κάτοικοι που παλεύουν για το μέλλον τους» στα «αναρχοάπλυτοι», «τουρκόσποροι», «έτσι γα....vε οι Τούρκοι» και «μακάρι να σας βιάζoυν τις γυναίκες οι λαθρομετανάστες», ε, νομίζω δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.
Άλλωστε, μπροστά στα λεφτά, δεν υπάρχει καμία ιδεολογία.
Όποιος στέκεται απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα των πραγματικών ιδιοκτητών αυτής της χώρας, είναι τρομοκράτης.
Την εθνική ομοψυχία (δηλαδή να βγάζετε τον σκασμό όταν μιλάνε) την ζητούν αποκλειστικά από εσάς.
Δεν το έχουν σε τίποτα να πουλήσουν και ολόκληρη τη χώρα· ή μήπως αυτό το έκαναν ήδη;
Και αν τα οικονομικά συμφέροντα των ολιγαρχών επιτάσσουν αύριο-μεθαύριο την παράδοση των δυο αυτών νησιών στους Τούρκους, ως αντάλλαγμα στα πετρέλαια, σιγά που θα κάτσουν να το φιλοσοφήσουν.
Όπως δεν το φιλοσόφησαν καθόλου, στέλνοντας τα ΜΑΤ, προκειμένου να προχωρήσουν τα νέα, κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τα ΜΑΤ ούτε που κοιτούσαν ποιος είναι εθνικιστής, κομμουνιστής, αναρχικός, αριστερός, δεξιός, ποιος συμμετείχε στα επεισόδια και ποιος όχι, ούτε καν εθνικότητες, αν είχαν απέναντι τους κάποιον τουρίστα.
Συνεπώς, όποιος βρέθηκε τρεις μέρες στο δρόμο των πραιτοριανών, ήταν αυτομάτως εχθρός του κράτους.
Ή μήπως θέλουν άλλα 10 χρόνια οι Έλληνες, να συνειδητοποιήσουν, πως το κράτος δεν υπηρετεί τον πολίτη, αλλά ο πολίτης καλείται αδιάκοπα να υπηρετήσει το κράτος;
Ή θέλουν να δοκιμάσουν καμιά δεκαριά κυβερνήσεις ακόμα, μέχρι να συνειδητοποιήσουν, ότι οι πολιτικές δεν αλλάζουν;
Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως, όπου έχουν ξεσπάσει εξεγέρσεις στον κόσμο τους τελευταίους μήνες, οι εξεγερθέντες στρέφονται κατά του συνόλου του πολιτικού συστήματος, αφού κάνει μπαμ πλέον τι κρύβεται πίσω από τα απολυταρχικά μας κράτη και ποιους υπηρετούν οι πολιτικοί στην πραγματικότητα.
Είπαμε, υπάρχει ένας ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο· μυρίζει, δεν μυρίζει μαστίχα.
Την δε αυθάδεια των νησιωτών, οι ολιγάρχες, θα δείτε, ότι δεν θα την αφήσουν αναπάντητη.
Μην κοιτάτε που έριξαν τους τόνους και κάθονται πάλι στα τραπέζια των συζητήσεων.
Πολύ μου αρέσει, ότι πρώτα στέλνουν τα ΜΑΤ και μόνο όταν τρώνε τα μούτρα τους, θυμούνται τη δημοκρατία και τον διάλογο· βέβαια, δεν γίνεται κανένας διάλογος, αφού απλά αλλάζουν το ύφος των ανυποχώρητων απαιτήσεων τους.
Η κατάσταση στα μέτωπα της Δύσης στη Μέση Ανατολή περνάει σε άλλη φάση, οπότε αυτά ήταν τα «εύκολα» χρόνια και καλούνται να πάρουν “γενναίες” αποφάσεις, οπότε δεν είναι καθόλου περίεργο, που τους έχει πιάσει πανικός, ειδικά όταν η ελίτ με ένα προσφυγικό έπαιζε μπαλίτσα.
Αλλά είπαμε, αυτά συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο.
Αυτό ήταν και το λάθος του καθεστώτος σε Μυτιλήνη και Χίο, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο, εφόσον θέλουν και οι νησιώτες να το δουν· και είπαμε, ας κάτσουν να σκεφτούν, μόνοι τους, γιατί τους πήρε δέκα ολόκληρα χρόνια να το δουν, όπως άλλους τους πήρε μια χρεοκοπία και κάτι άλλοι στο Βιλαμπάχο πρέπει να φάνε και δεύτερη, γιατί ακόμα τρίβουν.
Με άλλα λόγια, δεν κινδυνεύουν οι Έλληνες από τους Τούρκους ή τους πρόσφυγες, από άλλους κινδυνεύουν.
Όπως ο κοροναϊός ήρθε με την business class και όχι σε βάρκα, έτσι κάπως έρχονται συνήθως και οι όποιες καταστροφές στις (τοπικές ή ευρύτερες) κοινωνίες.
Φορώντας ακριβό κοστούμι.
Με εκτίμηση,
Άρης
Υ.Γ.1 Καλά, στις ΗΠΑ σε λίγους μήνες θα δείτε για πρώτη φορά δυο υποψήφιους να κάνουν τον προεκλογικό τους αγώνα, διασωληνωμένοι, από τα δωμάτια των νοσοκομείων τους. Δεν ξέρω, προλαβαίνουν να συμπληρώσουν την τετραετία ή θα μας μείνουν στα μισά του δρόμου; Και μπορεί για τις ΗΠΑ να έφτασε να είναι επαναστατικό, να είσαι σχεδόν 80 χρονών μαντράχαλος και να σε φωνάζουν ακόμα Μπέρνι ή να εκφράζεις το αυτονόητο, πως η Κούβα δεν είναι βάση τρομοκρατών, αλλά ειλικρινά τώρα, θα αλλάξει κάτι στην εσωτερική ή εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ; Δεν είναι όλοι ίδιοι, ΟΚ, αλλά οι ρημάδες οι πολιτικές δεν λένε να αλλάξουν, ακόμα και τον Keanu Reeves να βάλεις να κυβερνήσει. Όπα, φάουλ. Η τελευταία μας ελπίδα είναι ο Keanu. Ασχέτως, πάντως, αν τελικά είναι ο Sanders απέναντι στον Trump και ασχέτως αν τελικά νικήσει, τώρα που δεν το παραδέχεται κανείς, είναι που αξίζει να το λες. Μετά, όλοι θα λένε πως προδόθηκαν. Ας σταματήσουμε κάποτε να τρέφουμε την αυταπάτη, πως οι δισεκατομμυριούχοι [οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Ιστορίας] έχουν παραδώσει την εξουσία στους πληβείους, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Ναι, το βλέπω κάθε μέρα να περνάει η άποψη των φτωχών.
Υ.Γ.2 Έχουν πεθάνει σε δυο μήνες, από την αρχή του έτους σε ολόκληρο τον κόσμο, κάτι λιγότερο από 3.000 άτομα από τον κοροναϊό, πάνω από 75.000 από τη γρίπη και σχεδόν 10 εκατομμύρια από άλλες αιτίες, εκ των οποίων περίπου 1.400.000 άνθρωποι από την πείνα. Και οι άνθρωποι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους, φοβούμενοι ένα μικρόβιο. Τέρμα ηλίθιοι. Και ούτε που τους περνάει από το μυαλό, ότι για να εμπορευθείς την ελπίδα, πρέπει πρώτα να πουλήσεις φόβο, οπότε εκεί αυτοί να ενημερώνονται από τα ΜΜΕ, που κάνουν μέχρι και τις τρομοκρατικές οργανώσεις να ντρέπονται, που δεν το σκέφτηκαν πρώτες.
Υ.Γ.3 Αυτά που έγραψες τις τελευταίες μέρες, με τελευταίο παράδειγμα το εξαιρετικό κείμενο για τους νησιώτες, συν πολλά γεγονότα των ημερών, μου θύμισαν ξανά τον Μίσσιο: «Τους νεκρούς μας τους θυμόμαστε, βέβαια, δε λέω, αλλά σαν νεκρούς, όχι σαν εκφραστές των μεγάλων οραμάτων, του ονείρου της ανθρωπότητας. Έτσι, και όταν τους θυμόμαστε, είναι σα να τους σκοτώνουμε δυο φορές, είναι σα να τους βάζουμε στο κρεβάτι του Προκρούστη για να τους φέρουμε στα μέτρα της σημερινής Αριστεράς. Εκείνο που μ’ εξοργίζει κυριολεκτικά, είναι η ανθρώπινη ποιότητά μας, η ανθρώπινη πορεία μας. Σήμερα, βέβαια, όλοι έχουν αποκατασταθεί, και οι περισσότεροι είναι στο κόμμα, αντάμα με τους χτεσινούς διώκτες και βασανιστές τους. Τι να πεις… Ολόκληρη η αριστερά πρέπει να περάσει από ψυχιατρείο. Μωρέ, καμιά φορά λέω, καλά που δε νικήσαμε». Ο οποίος το 2010 είπε και αυτό: «Πιστεύω, ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι καθολική και παγκόσμια. Ο πλανήτης μας είναι πλέον μια μικρή γειτονιά γεμάτη κινδύνους και εγκληματικές συμμορίες που δεν γνωρίζουν σύνορα. Πιστεύω πως κανένας λαός, καμία χώρα δεν μπορεί να ονειρευτεί μια κοινωνία ισόνομη, ελεύθερη και ειρηνική». Δεδομένου ότι οι λιγοστοί βαθύπλουτοι του πλανήτη έχουν ως μοναδικό στόχο τους να αναπτυχθούν περαιτέρω, τσαλαπατώντας τους πάντες, ε δεν θέλει πολύ μυαλό, ότι όλο αυτό είναι ανεφάρμοστο και ότι θα κληθεί μέχρι και ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη Γη, να κολυμπήσει ή να κάτσει να πνιγεί στα γαλανά νερά του καπιταλισμού. Όχι τίποτε άλλο, επειδή κάποιοι έχουν πιάσει αγκαζέ τους καπιταλιστές και νομίζουν, πως το κότερο θα τους χωρέσει. Ούτε που το έχουν πάρει πρέφα, ότι συνήθως είναι οι πρώτοι, που τρώνε το ξύλο.
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
