Δεν είναι τυχαίο, ότι το ακραία οπισθοδρομικό πρωτοσέλιδο της αθλητικής εφημερίδας Sportime εναντίον των αμβλώσεων, που προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις, έσπευσε με θέρμη, να το υιοθετήσει και να υπερθεματίσει...
ο Άδωνις Γεωργιάδης. Όχι μόνο για το προσωπικό μικροπολιτικό όφελος που αποκομίζει, ότι πολεμά την πρόοδο αλλά, κυρίως, γιατί η συζήτηση που ανοίγει, καθόλου συμπτωματικά, μαρτυρά μεθοδική απόπειρα της συντηρητικής παράταξης, να θέσει όλη τη σκοταδιστική ατζέντα της alt right ακροδεξιάς.
Η Sportime, αν και αθλητική εφημερίδα, ξεπέρασε ακόμη και τα εκκλησιαστικά έντυπα με ένα πρωτοσέλιδο αφιερωμένο στην «ημέρα αγέννητου παιδιού», την αντιδραστική επινόηση της Ελλαδικής Εκκλησίας την επομένη της νίκης της ΝΔ στις εκλογές του Ιουλίου, αναπαράγοντας τους σκοταδιστικούς, οικονομικούς και εθνικιστικούς ισχυρισμούς που συνοδεύουν αυτή την περιθωριακή ρητορική.
Η δαιμονοποίηση της σεξουαλικότητας, των προσωπικών επιλογών και του οικογενειακού προγραμματισμού ξεκινά, ενώ κανείς, ούτε οι δήθεν «φιλελεύθεροι» στη ΝΔ, δεν έχει τολμήσει να ψελίσει μια στοιχειωδώς μετριοπαθή φράση, που να ανάγεται στον 21ο αιώνα. Αυτή η Δεξιά είναι ικανή να μεταχειριστεί τις πλέον αναχρονιστικές αντιλήψεις μιας Ελλάδας του '50, θεωρώντας ότι μόνο σε ένα τέτοιο καταπιεστικό και σκοτεινό περιβάλλον μπορεί να γίνει ξανά κυρίαρχη πολιτικά, χέρι χέρι με την Εκκλησία. Δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός, ότι αυτή η ακραία προπαγάνδα γίνεται από ένα αθλητικό έντυπο, υπενθυμίζοντας ότι ο οπαδισμός είναι χώρος καλλιέργειας ακροδεξιών θέσεων και επιβίωσης όλων των υπερσυντηρητικών στερεοτύπων.
Εκτός των άλλων οι ισχυρισμοί κατά των αμβλώσεων είναι και ένα ακόμη δείγμα απύθμενης υποκρισίας του συντηρητικού χώρου, που ενδιαφέρονται για τα παιδιά μόνο μέχρι να γεννηθούν και μετά τα εγκαταλείπουν στη δυστυχία τους και στο ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος, που οι ίδιοι πολεμούν ή τα αφήνουν να χαθούν σε κέντρα κράτησης και στις καθημερινές προσφυγικές τραγωδίες. Ακόμη πιο υποκριτικό είναι, ότι εκπρόσωποι της πολιτικής ελίτ επιχειρούν, να επιβάλλουν τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει όλα τα προνόμια και τις ελευθερίες του δυτικού κόσμου για τη δική τους κοινωνική τάξη. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε όλα τα ανελεύθερα και ηθικοπλαστικά καθεστώτα του κόσμου, που φιλοδοξούν να αποφασίζουν για λογαριασμό του πολίτη, πριν από αυτόν.
Η συζήτηση που ανοίγει αρκετά ύπουλα, παραλείπει παντελώς τη γυναίκα, την άποψή της και το δικαίωμά της να ελέγχει το σώμα της και τη ζωή της. Στο εξής για την τύχη της θα αποφασίζει η οικογένειά της, η κοινωνία ή ο παπάς της ενορίας. Όλοι οι άλλοι εκτός από την ίδια.
Καλωσήρθατε στην «κανονικότητα».
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
