Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος.
Δεν θα ήταν πρέπον, μετά από μια τέτοια μπασκετική ραψωδία να μην δώσουμε συγχαρητήρια και στους δύο αντιπάλους. Ο Ολυμπιακός άγγιξε την τελειότητα και νίκησε δίκαια, όμως και ο Παναθηναϊκός άφησε εκτός παρκέ την κακοδαιμονία του και έχασε για ένα σουτ.
Δεν είναι πολλά τα ντέρμπι αιωνίων, στα οποία έχουν νικήσει και οι δύο αντίπαλοι. Υπάρχουν όμως και αυτά, όσο και αν αυτό φαντάζει εκτός λογικής και εκτός... εγωισμού των δύο αντιπάλων.
Ο Ολυμπιακός είναι ο νικητής του σκορ, του αγώνα, της μεγάλης μάχης. Μετά από ένα έξοχο κοουτσάρισμα ο Σφαιρόπουλος, που παρά την κρισιμότητα του αγώνα μοίρασε ακριβοδίκαια το χρόνο σε 11 παίκτες του, είδε την σφυρηλατημένη από την τεχνογνωσία της νίκης ομάδας, να πετυχαίνει πολύ καλά, αυτό που έμαθε τα τελευταία δύο χρόνια. Να νικά στο ΟΑΚΑ. Να νικά, αν θέλετε, στο γήπεδο, που σε άλλες εποχές αποτελούσε κρανίου τόπο για τον Ολυμπιακό.
ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡΣ ΣΤΟ ΟΑΚΑ
Η πρώτη, εύκολη είναι η αλήθεια, ανάγνωση της σπουδαίας ερυθρόλευκης επιτυχίας (τρίτη συνεχόμενη στο ΟΑΚΑ για να μην ξεχνιόμαστε) έχει να κάνει με το βάθος του πάγκο του. Ο Κώστας Φλεβαράκης τον είχε υπογραμμίσει ως ένα από τους παράγοντες που μπορούν να κρίνουν το ματς, στην ανάλυση που έκανε για το ματς στο Contra.gr. Oπερ και εγένετο. Ο Σφαιρόπουλος πήρε από όλους σημαντικά πράγματα. Ακόμα και οι Γιανγκ και Μιλουτίνοφ, που έπαιξαν συγκριτικά πιο λίγο από τους υπόλοιπους, έβγαλαν ενέργεια και μεγάλο πάθος. Στην τελική, ήταν αναμενόμενο οι 11 να νικήσουν τους... 8,5.
Πέρα όμως αυτού του στοιχείου, ο Ολυμπιακός άγγιξε το τέλειο στον τομέα της αυτοσυγκέντρωσης. Τελείωσε το ντέρμπι με μόλις 4 λάθη, δείγμα του ότι οι παίκτες του ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ συγκεντρωμένοι στο πλάνο του προπονητή τους και κατάφεραν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους μέσα στο παρκέ. Αυτό είναι πράγματι ένα πολύ μεγάλο γαλόνι στη στολή του Σφαιρόπουλου, που παρουσίασε στο ΟΑΚΑ ένα ψυχρό ηλεκτρινικό υπολογιστή, σχεδόν αλάνθαστο.
Η ομοιογένεια του Ολυμπιακού αλλά και η τρομερή προσωπικότητα κυρίως των Ελλήνων παικτών του δεν αποτελούν φυσικά φαινόμενα, που εμφανίζονται μπροστά μας για πρώτη φορά. Κάθε άλλο. Μόνο που αυτή ο βαθμός της ηγετικής σφραγίδας που άφησαν στο παρκέ, κυρίως οι Σπανούλης και Πρίντεζης ήταν πιο ανεξίτηλη από κάθε άλλη φορά. Ο πρώτος 22 πόντους, 8 ασίστ, μόλις 2 λάθη και την έμπνευση της χρονιάς στην τελευταία επίθεση όταν όλη η Ελλάδα περίμενε σουτ και αυτός έβγαλε σκαστή πάσα στον Πρίντεζης. Ο "Πρι" 16 πόντους, 2 κλεψίματα, 0 λάθη και το νικητήριο καλάθι, έστω και αν εν συνεχεία έβαλε κατά λάθος τη βολή (που ο πάγκος είχε δώσει εντολή να χαθεί, συμβαίνουν και αυτά).
ΠΑΛΙ ΕΛΕΙΨΕ ΜΙΑ ΑΜΥΝΑ
Ομως... υπάρχει ένα μεγάλο όμως. Τρόπον τινά νικητής είναι και ο Παναθηναϊκός, όσο και αν αυτή η φράση φαντάζει στους φίλους του παρηγοριά στον άρρωστο. Ας υπολογίσουμε με ψυχραιμία κάτω από ποιες συνθήκες κλήθηκε να δώσει ο Κυπελλούχος Ελλάδας αυτή τη μεγάλη μάχη. Χωρίς τον Τζέιμς, που λείπει όμως εδώ και καιρό, αλλά και χωρίς τον Γκιστ που τραυματίστηκε μόλις πριν από δύο ημέρες στο παιχνίδι με τη Ρεάλ. Με ταξίδι στην Μαδρίτη στα πόδια των παικτών του αλλά και την ψυχολογία πληγωμένη από την ήττα κόντρα στη "βασίλισσα".
Κακά τα ψέμματα, αν επρόκειτο για κούρσα στο στίβο, ο Παναθηναϊκός θα άρχιζε μερικά μέτρα πιο πίσω. Ομως οι πράσινοι κατάφεραν, ουσιαστικά, να καλύψουν αυτό το χάντικαπ μέσα στο παρκέ και παρά το εξαιρετικά περιορισμένο ροτέϊσον (8 παίκτες ουσιαστικά εμπιστεύτηκε ο Πασκουάλ) παρέμειναν εξόχως ανταγωνιστικοί μέχρι το τελευταίο σουτ. Δεν ήταν εύκολο. Η ήττα δεν χαρίζει δόξα (σε καμία περίπτωση), η εμφάνιση όμως μπορεί να δώσει αισιοδοξία και δύναμη για τη συνέχεια.
Απαντες οι πράσινοι, πλην τον Φελντέιν και Νίκολς έκαναν κατάθεση ψυχής στο παρκέ. Εδειξαν, αν θέλετε, την τεράστια επιθυμία τους να υπερκεράσουν όλα τα εμπόδια και να φτάσουν στη νίκη-υπέρβαση. Δεν τα κατάφεραν για ένα σουτ, ή για μία άμυνα που δεν έβγαλαν στο τέλος. Τι άλλο όμως θα μπορούσε να κάνει στο παρκέ ο Καλάθης που τελείωσε τον αγώνα με 16 πόντους, 9 ασιστ και μόλις 1 λάθος; Πόσα τρίποντα να κάνει ο Ρίβερς που είχε 4/5; Πόση παραπάνω ενέργεια να βγάλει σε άμυνα και επίθεση ο Σίγκλετον που "έγραψε" 14 πόντους, 9 ριμπάουντ και 2 κοψίματα σε σχεδόν 36 λεπτά; Πόση ψυχή να καταθέσει στο γήπεδο ο 35χρονος Φώτσης που είχε 13 πόντους και 8 ριμπάουντ;
ΤΑ ΜΟΝΟ 10 ΛΑΘΗ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΛΛΑ
Από τη μύγα, ξύγκι έβγαλε ο Πασκουάλ, ο οποίος συνειδητά περιόρισε το ροτέϊσον, αν και ήξερε ότι ο αντίπαλός του διαθέτει περισσότερες λύσεις και πιο φρέσκα πόδια. Η ομάδα του έκανε πραγματικά μία τιτάνια προσπάθεια, έπαιξε εξαιρετικά, αλλά...ο αντίπαλος άγγιξε την τελειότητα. Περισσότερα ριμπάουντ ο Παναθηναϊκός, εξαιρετικό ποσοστό στο τρίποντο (48%), αλλά αυτά τα έξι παραπάνω λάθη στοίχισαν ακριβά. Και να φανταστεί κανείς, ότι ο αριθμός των 10 λαθών που έκαναν οι πράσινοι, κάθε άλλος παρά μεγάλος λογίζεται για ένα τέτοιο ματς. Στο τέλος βέβαια ο ισχυρός άνδρας της ομάδας Δημήτρης Γιαννακόπουλος έδωσε συγχαρητήρια μόνο στον κόσμο, χωρίς να πει κάτι για την προσπάθεια παικτών και προπονητή.
Τελικό συμπέρασμα; Ενα καταπληκτικό παιχνίδι με ομάδες καλοκουρδισμένες από δύο έξοχους κόουτς, παικταράδες πάνω στο παρκέ, τρομερές φάσεις, αγωνία μέχρι το τέλος και εν τέλει δικαιοσύνη καθώς το ροζ φύλλο το πήρε η ομάδα που ήταν ένα κλικ καλύτερη. Ποιο είναι το μότο της Ευρωλίγκας είπαμε; Devotion...E, αυτό ακριβώς.
