by To Skouliki Tom
Η Ελλάδα διανύει αισίως τον 7ο χρόνο χρεοκοπίας, το 4ο μνημόνιο είναι προ των πυλών και το μόνο που μένει να δούμε, είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει η πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση, που θα υπογράψει και δεύτερο μνημόνιο στη θητεία της.
Υπάρχουν διάφοροι, που λένε, ότι βρισκόμαστε μια ανάσα από τις επόμενες εκλογές, αλλά είναι οι ίδιοι διάφοροι που πέφτουν πάντα έξω, σε αντίθεση με μένα που πέφτω πάντα μέσα, αν και σημασία δεν έχει πόσες φορές πέφτεις, αλλά πόσες φορές καταφέρνεις να σηκωθείς.
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, η αλήθεια είναι, ότι κανείς δε θέλει εκλογές. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε οι πολίτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να το τρενάρει όσο περισσότερο μπορεί, ενώ στήνει τον δικό του σκληρό κομματικό μηχανισμό και τη διαπλοκή που θα του επιτρέψει να μείνει στα πράγματα ακόμα και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να ξαναθρονιαστεί στην εξουσία.
Άπαντες στη Νέα Δημοκρατία ξέρουν, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένα ανέκδοτο, δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης δεν υπάρχει, οπότε θα περιμένουν μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να πέσει μόνος του, με την ελπίδα ότι από την επόμενη Βουλή θα προκύψουν οι συμμαχίες εκείνες, που θα της επιτρέψουν να σχηματίσει μια κυβέρνησης ισχνής πλειοψηφίας με τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού (που θα σπρωχτεί λυσσαλέα) και οποιουδήποτε άλλου Λεβεντοθελητή.
Από τη μεριά τους οι πολίτες έχουν καταλάβει, ότι οι εκλογές δεν έχουν καμία απολύτως σημασία στα προτεκτοράτα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πείθει ούτε ηλεκτρική σκούπα και η αποχή στις επόμενες εκλογές θα σπάσει κάθε ρεκόρ (το προηγούμενο [45%] ήταν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου), οπότε λαϊκή απαίτηση για εκλογές δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει.
Μόνο κάτι θλιβεροί συριζαίοι και φιλελέδες έχουν απομείνει, να προσπαθούν να μας πείσουν, ότι όλο αυτό που ζούμε είναι θέμα προσώπων. Ότι έχει την παραμικρή σημασία, ποιος εφαρμόζει το μνημόνιο.
Και μοιράζονται ένα ακόμα κοινό συμφέρον: Να μας πείσουν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά.
Όχι μόνο αυτοί. Η Πρώτη Φορά Αριστερά εξυπηρετεί ακόμα πολλούς. Σχεδόν όλους. Και εξηγούμαι:
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει, όχι απλά ότι είναι Αριστερά, αλλά, ότι είναι η μοναδική Αριστερά που γίνεται να υπάρξει, δηλαδή η Αριστερά του ρεαλισμού που μέσα από σκοτεινά νεοφιλελεύθερα μονοπάτια θα καταφέρει να οδηγήσει την κοινωνία στη φωτεινή λεωφόρο του σοσιαλισμού. Όλοι οι υπόλοιποι είναι αριστεροχώρι, η Αριστερά της γκρίνιας, της μιζέριας και της έλλειψης πλάνου.
Η Δεξιά αντιπολίτευση λυσσάει επίσης να πείσει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά, ώστε η λέξη να ξεφτιλιστεί τελείως και να καταντήσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού έννοια συνώνυμη του οπορτουνισμού και της απάτης.
Το ΚΚΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα να τοποθετείται ο ΣΥΡΙΖΑ αριστερά, αφού αυτό μπορεί πάντα να τοποθετείται ακόμα πιο αριστερά, εκπροσωπώντας τους αγνούς κομμουνιστές που δεν συνεργάζονται με γιαλαντζί αριστερούς.
Για τους φασίστες της Χρυσής Αυγής η μνημονιακή στροφή της Αριστεράς εξυπηρετεί τέλεια το εθνικοσοσιαλιστικό αφήγημα, που θέλει την πατριωτική ακροδεξιά τη μοναδική αντισυστημική δύναμη, εντός και εκτός Βουλής.
Οι αναρχικοί (που βασικά ζμπούτσατους για όλα αυτά) βλέπουν το ΣΥΡΙΖΑ ως Αριστερά να συγκλίνει σε σημείο ταύτισης με τη Δεξιά, οπότε νιώθουν κι αυτοί δικαιωμένοι στη δική τους αντίληψη που αναγνωρίζει την Αναρχία ως μόνη εναλλακτική.
Η ελίτ των ολιγαρχών συνεχίζει φυσικά να κατακεραυνώνει τις αριστερές μεθόδους του ΣΥΡΙΖΑ στα φανερά, ενώ από πίσω τρώει μαζί του, όσα δεν μπόρεσε να φάει όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι τραπεζίτες συνεχίζουν το έγκλημα ανενόχλητοι και όλοι μαζί ελπίζουν σε ακόμα καλύτερες μέρες #metonKyriako.
Mε λίγα λόγια, είμαστε όλοι θεατές σε ένα θέατρο του παραλόγου, που δεν ξέρω αν είναι ικανό να χαρακτηρίσει το ΣΥΡΙΖΑ ως τη χειρότερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ, αλλά είναι σίγουρα ικανό να τον αναδείξει, ως ό,τι πιο αηδιαστικό και σιχαμένο είχαμε την ατυχία να βιώσουμε μέχρι σήμερα.
Κι επειδή είχα πολλούς επαναστάτες της πλάκας, που ευαγγελίζονταν το νέο ΕΑΜ και με μπλόκαραν, όταν τους προειδοποιούσα, ότι θα καταλήξουν να φτυαρίζουν τα σκατά του Τσίπρα για να ζήσουν, θέλω να τους πω από εδώ το εξής:
Η ξεφτίλα σας, πατσαβουράκια μου, δεν ξεπλένεται με τίποτα, όσα ονόματα και φωτογραφίες προφίλ κι αν αλλάξετε.
Αυτήν τη μία και μοναδική ζωή που είχατε, την κάνατε για πάντα πουτάνα με τα ξεφτιλίκια σας.
Καλό βούρκο.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Ήθελα κάμποσο καιρό να γράψω ένα τέτοιο, ανούσιο κατά βάση, κείμενο και τελικά το έκανα με αφορμή ένα απόσπασμα από άρθρο του Σπύρου Μαρκέτου που μου στείλανε. Τον ευχαριστώ - αν και δεν νομίζω να το δει ποτέ.)
Μούτζες για όλα τα γούστα στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges
