Ο αχταρμάς των «παραιτηθείτε» απέκτησε φωνή λόγω των έργων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Φωνή, αλλά άλογη φωνή, διότι οι «παραιτηθείτε» δεν ξέρουν τι λένε. Με την έννοια ότι μιλούν τη γλώσσα του «ιδιώτη».
Και πολλοί ιδιώτες μαζί δεν συνιστούν απαραιτήτως ένα πολιτικό υποκείμενο, καθ’ ότι ακριβώς ιδιώτες.
Αποτελούν απλώς ένα αμάλγαμα νοσταλγίας του άθλιου παρελθόντος της μεταπολίτευσης και ταυτοχρόνως μια...
απειλητική προδιαγραφή του μέλλοντος που προγράφει την ελπίδα για τους ανθρώπους. Οι κινούντες ιστοί των
«παραιτηθείτε» απαρτίζονται από ένα κράμα νεοφιλελευθερισμού και φασισμού ιδιαζόντως ειδεχθές, που ταυτοχρόνως ενσωματώνει την κεντροαριστερά και αναβαθμίζει την προοπτική που ευθύς εξαρχής είχε ο «εκσυγχρονισμός» για την εκβαρβάρωση των κοινωνιών και το σκλάβωμα των πολιτών.
Υπ’ αυτήν την έννοια, οι «παραιτηθείτε» είναι ένα καλό όπλο στην αμυντική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ (ιδού τι σας περιμένει), πλην όμως θνησιγενές, καθ’ ότι με αυτά που κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα, οδηγεί ευθέως στην παλινόρθωση όσων εκφράζουν οι «παραιτηθείτε». Και θα είναι μια παλινόρθωση τρομερή. Αυτό το τρομερόν του πράγματος θα επικαλείται αμυνόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ για όσον καιρό τού μένει, ενώ
ταυτοχρόνως με τα έργα του θα ανοίγει τον δρόμο της επιστροφής, σ’ αυτό που εξορκίζει. Διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί την ίδια ακριβώς πολιτική, που θα ήθελαν να ασκούν οι νεοφιλελεύθεροι, αλλά οι ίδιοι. Για να ωφελούνται από τα απόνερα αυτής της πολιτικής, όπως επωφελούνταν πάντα (και όπως σε εκπληκτικά σύντομο διάστημα έμαθαν να κάνουν πολλά - όλο και πιο πολλά - στελέχη της Αριστεράς που γονάτισε).
Αν κατά μία κρίσιμη έννοια οι αποδομιστές της Αριστεράς (μηδενίζοντας το έθνος και περιφρονώντας τον λαό) θα μπορούσαν να περνούν από την πόρτα των «προμηθευτών» της Χρυσής Αυγής, κατά τον ίδιο τρόπο το κυβερνητικό έργο της Αριστεράς που γονάτισε μπροστά στους Αμερικανούς και τους Γερμανούς, περνά από την πόρτα των «προμηθευτών» των «παραιτηθείτε». Το έργο αυτό τώρα από τους Αμερικάνους επαινείται, από τους Γερμανούς χειραγωγείται και από τους «παραιτηθείτε» υβρίζεται - διότι αυτοί οι τελευταίοι θα ήθελαν να είναι στη θέση του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ. Και θα γίνουν.
Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία η κοινωνία διχάζεται. Οχι σε ταξική βάση, που θα ήταν ένας γόνιμος διχασμός, αλλά στη βάση του παράλογου και της ανηθικότητας. Γιατί; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του ασκούν μια νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά πολιτική, ενώ ταυτοχρόνως μετέρχονται μια αριστερή ρητορική. Τρέλα και κομφούζιο.
Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει και κάτι άλλο που θα ζήλευε ο Μακιαβέλλι. Ασκεί ιδεολογική τρομοκρατία ενοχοποίησης με διττό στόχο: α) το σύνολο της αντιπολίτευσης (πλην ΚΚΕ) και β) το σύνολο του εκλογικού σώματος. Στη μεν μνημονιακή αντιπολίτευση ο μνημονιακός πλέον ΣΥΡΙΖΑ λέει, ότι μαζί ψηφίσαμε τη λογική, που θα οδηγούσε και οδήγησε στο τριτοτέταρτο μνημόνιο, άρα σκάστε! Στους δε πολίτες λέει ότι ξέρατε τι ψηφίζατε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, άρα κι εσείς σκάστε! Η αλήθεια είναι, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπεξαίρεσε τη συναίνεση της αντιπολίτευσης (για πράγματα που η ίδια θα έκανε πιθανόν χειρότερα - αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και εξαπάτησε τον λαό στις εκλογές του Σεπτέμβρη με ψεύτικες υποσχέσεις για ισοδύναμα και παράλληλα προγράμματα, όσον και με σκόπιμες αποκρύψεις (μάλιστα άτιμες) για όσα μέτρα είχε ήδη συμφωνήσει, ότι πέπρωται να πάρει (όπως στη συνέχεια πολλαπλώς απεδείχθη). Μια
άτιμη πολιτική με μια ανέντιμη ρητορική που ενοχοποιεί τον λαό για τις επιλογές της παρέας Τσίπρα - παρέας κι όχι κυβέρνησης, διότι κυβέρνηση σ’ αυτόν τον τόπο είναι η Μπούντεσμπανκ (άρρωστη ως το κόκκαλο) και η κάθε Ζήμενς. Ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν πουλάει το Ελληνικό, φέρ’ ειπείν, και για αυτό φταίει ο Μήτσος που τον ψήφισε. Ο χαρατσωμένος Μήτσος, ο ημιθανής, το κλωτσοσκούφι της υπόθεσης.
Αυτή η ενοχοποίηση του λαού για όσα κάνει εναντίον του η παρέα Τσίπρα, υπερβαίνει κάθε αισχρό προηγούμενο στην πολιτική ιστορία της μεταπολίτευσης. Αυτό
το μας ψηφίσατε άρα μαζί τα ψηφίσαμε παραπέμπει ευθέως στο μαζί τα φάγαμε του κ. Πάγκαλου. Μόνον που είναι αισχρότερο.
Του Στάθη
ΠΗΓΗ: enikos.gr
