Αν και είναι προφανές πως η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τινάξει τα πέταλα, κανείς δεν συζητάει για το τι πρέπει να γίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ένωση που αφορά τις αγορές και όχι τους ανθρώπους.
Οι αγορές ψηφίζουν κάθε μέρα, οι άνθρωποι κάθε τέσσερα χρόνια.
Οι εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα πια, αφού η ελεύθερη οικονομία, η οικονομία της αγοράς, έχει κυριαρχήσει απόλυτα.
Θεωρητικά, αν υπήρχε πραγματικά ελεύθερη οικονομία (που δεν υπάρχει), αν υπήρχε μια σχετική ισορροπία στα εισοδήματα των πολιτών (που δεν υπάρχει) και αν οι άνθρωποι κατανάλωναν μόνο χρήσιμα αγαθά (που δεν το κάνουν, γιατί άλλοι δεν έχουν να φάνε και άλλοι αγοράζουν νησιά και αεροπλάνα), η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν παράδεισος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο δεν είναι παράδεισος αλλά είναι πια αντιδημοκρατική, εθνικιστική και ρατσιστική. (σ.σ. Αφού φτάσαμε στο σημείο η φράση «Τα φαντάσματα του λαϊκισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού και του εξτρεμισμού επιστρέφουν, απειλώντας την ευρωπαϊκή δημοκρατία και την ενότητα της Ευρώπης», να έχει βγει από το στόμα του …Δημήτρη Αβραμόπουλου, καταλαβαίνετε πού έχει φτάσει η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Α, ο Αβραμόπουλος δεν πήρε χαμπάρι με το δημοψήφισμα στην Ελλάδα πως δεν υπάρχει δημοκρατία στην Ευρώπη, τώρα κάτι πήρε χαμπάρι γιατί είναι κι αργός.)
Και το άσχημο είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως είναι δομημένη) δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από αντιδημοκρατική, εθνικιστική και ρατσιστική.
Παρ’ όλα αυτά, οι πάντες προσπαθούν να μας πείσουν, πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα θαύμα.
Κανονικά, την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να την είχε φτιάξει ο Θεός με την δημιουργία του κόσμου, αλλά την ξέχασε, οπότε φτιάχτηκε (με μεγάλη καθυστέρηση) μετά από μια ιδέα ενός υπουργού του Χίτλερ.
Βασικά, δεν υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το μόνο επιχείρημα είναι, πως είναι άσχημα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και κανείς δεν βγήκε ακόμα για να μας πει τι γίνεται εκεί έξω, κι αν κυκλοφορούν ακόμα δεινόσαυροι που θα μας φάνε.
Σου λένε πως είναι πιο άσχημα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι άσχημα.
Δηλαδή, είναι ένας μπαμπούλας έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τρώει όποιον βγει.
Βέβαια, με αυτή τη λογική, οι άνθρωποι θα ζούσαν ακόμα στις σπηλιές. Σπηλιά είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τους Ευρωπαίους πολίτες (εκτός από το ευρώ που δεν το έχουν όλες οι χώρες) τους ενώνει ο φόβος.
Φόβος για το αύριο, φόβος για το σήμερα (μόνο το χτες δεν φοβούνται) φόβος μην διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, φόβος μην βγει η χώρα τους από το ευρώ, φόβος μην χρεοκοπήσει η χώρα τους, φόβος μη μείνουν άνεργοι, φόβος για τους μετανάστες, πολύς φόβος.
Βάλε και το φόβο της κολάσεως, για τους πιστούς που αμάρτησαν, βάλε και τον φόβο του θανάτου, βάλε και το φόβο των τρομοκρατών, που δεν ξέρεις από πού θα σου έρθουν, και καταλαβαίνεις πως η κόλαση θα είναι κάπως σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μετά από τόσο φόβο να σπέρνεται εντέχνως στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάποιοι απορούν γιατί φουντώνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο εθνικισμός και ο ρατσισμός.
Με τόσο φόβο, τι θέλετε να φουντώσει, η αγάπη και η αδελφοσύνη;
Ο εθνικισμός και ο ρατσισμός φουντώνουν, γιατί ο φασισμός είναι καπιταλιστικό δημιούργημα. Και ευρωπαϊκό.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί.
Το άσχημο είναι, πως, αντί να διαλυθεί με σχέδιο γύρω από ένα τραπέζι, θα διαλυθεί με κατάρρευση και κρότο.
Κι αυτό θα συμβεί, γιατί Ευρωπαίοι πολιτικοί και πολίτες μοιάζουν να έχουν χάσει το μυαλό τους.
Τους πήρε το μυαλό η κτηνάρα της ελεύθερης οικονομίας, που είναι μέσα στη σπηλιά.
Και καταβροχθίζει.
(Στο μυαλό κάποιων, η Ευρώπη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το ευρώ. Τραγικό).
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
