Του Διονύση Ελευθεράτου
Αέναα μνημόνια, υπνοβασίες και σεξυπνίες, σε έναν διάλογο που θα μπορούσε να έχει γίνει, όντως …
Τα μάτια του αγνού ΣΥΡΙΖΑίου είχαν γουρλώσει, την ώρα που μιλούσε τηλεφωνικά στον άνθρωπο, τον οποίο δεν ήξερε αν έπρεπε να αποκαλεί «σύντροφο» ή «γιατρό».
– ΣΥΡΙΖΑίος (ο απλός): – Νόμιζα ότι μού έκαναν πλάκα οι σύντροφοι. Και τώρα που σας μιλάω, ακόμη δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Ποιος διάολος στο κόμμα σκέφτηκε να λειτουργήσει γραμμή ψυχολογικής – πολιτικής στήριξης για απογοητευμένα μέλη και οπαδούς και να το ονομάσει «ΚΟΦΤΗΣ»;
Δεν καταλαβαίνετε ότι παίζουμε με τον πόνο του κόσμου;
Γιατρός-Σύντροφος: – Κάθε άλλο, αγαπητέ. Δίνουμε θετική διάσταση στο όλο πράγμα. Και τα αρχικά μια χαρά ταίριαξαν. «Κέντρο Ολικού Φιλτραρίσματος Τύψεων Ήσσονος Σημασίας». Βαρύγδουπο, ίσως, αλλά κυριολεκτικό. Κάθε λέξη έχει σημασία. Κι αυτό θέλουμε να αντιληφθεί ο κόσμος της Αριστερός, σύντροφε. Ότι οι τύψεις είναι μεν βασανιστικές, το καταλαβαίνουμε, είμαστε πρόθυμοι να τις διυλίσουμε, αλλά αυτές ελάχιστη σημασία έχουν μπροστά στη σωτηρία της χώρας. Σκεφτόμαστε να λανσάρουμε κι ένα σλόγκαν: «Όχι άλλος θρήνος, όχι άλλες τύψεις -στο αριστεροχώρι που’ χεις μέσα σου άλλο μην υποκύψεις». Καλό δεν ακούγεται;
Σ (έντονα): – Α, τώρα που υποκύψαμε στους δανειστές θα λέμε κι εμείς (όπως οι άλλοι) πως σωτηρία της χώρας είναι η πολιτική σταθερότητα …Την ώρα που η κοινωνία θα…
ΓΣ (τον διακόπτει): – Πολλά νεύρα, έχεις. Ίσως θα έπρεπε να τα λέγαμε από κοντά, όχι από το τηλέφωνο. Να ξάπλωνες αναπαυτικά και σε ένα ψυχαναλυτικό κρεβάτι και…
Σ (τον διακόπτει κι αυτός): – Να λείπει το βύσσινο. Με κάποιον σαν εσένα πάνω από το κεφάλι μου, θα νομίζω ότι βρίσκομαι στον πάγκο του Προκρούστη. Κι ότι μετά θα έρθει ο κόφτης. Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Θεσπίσαμε μνημόνιο χωρίς τέλος και χαιρόμαστε, επειδή αυτό θα είναι αυτόματο; Το κόμμα να μην χρειαστεί να ξαναψηφίσει και ο κόσμος ας ψοφήσει;
ΓΣ: – Ε, τώρα λαϊκίζεις… Θα σου θυμίσω μια ατάκα του Γούντι Άλεν: «Ανάμεσα στη δόξα και το χρήμα προτιμώ το δεύτερο, για λόγους καθαρά οικονομικούς». ΟΚ, αυτό που κάνουμε δεν μας δοξάζει, αλλά σημασία έχει το χρήμα, η ρευστότητα.
Σ: – Και το χρήμα που δεν έχει ο κόσμος; Κι αυτό που ακόμη έχει και θα το χάσει;
ΓΣ: – Τα’ χουμε πει πολλές φορές αυτά. «Μην το πιάσουμε πάλι από την αρχή» που’ λεγε κι ο Σταυρίδης και μην με αναγκάζεις να ρίχνω το επίπεδο. Από τον Γούντι Άλεν στα «Κίτρινα Γάντια» με έριξες…
Σ: – Εγώ πάλι βλέπω κόκκινα χέρια. Γιατί με τα δικά μας χέρια γίνεται τώρα η μνημονιακή σφαγή, σύντροφε, γιατρέ, πώς στην ευχή να σε προσφωνήσω…
ΓΣ: – Αν ηρεμήσεις λίγο θα καταλάβεις πολλά. Μίλησες για το τρίτο μνημόνιο και η φωνή σου έβγαζε οργή και τρόμο, έτσι; Γιατί; Να σου πω εγώ: Διότι η σκέψη ότι τα μνημόνια έγιναν τρία σε τσακίζει. Λες: «Δεν θα αντέξω, έρχεται και τέταρτο». Η προσφορά του αυτόματου κόφτη είναι, ότι σταματάς να μετράς. Τα μνημόνια θα είναι αέναα, αλλά θα διαχέονται στο χρόνο. Ξέρεις πόσο καλό θα είναι αυτό; Καταπολεμάμε το παραπανίσιο άγχος, που προκύπτει από τη σώρευση ξεχωριστών μνημονίων. Αποτρέπουμε την επιδείνωση της ψυχολογίας του κόσμου. Κι η ψυχολογία τα κρίνει όλα. Την πολιτική, την οικονομία…
Σ: – Κάτσε τώρα, γιατί η δική μου ψυχολογία έχει πάθει κάτι με όσα ακούω. Μπράβο μας, όμως. Αν το καλοσκεφθείς, όλο και κάτι πετυχαίνουμε. Μπορεί π.χ. και στο προσφυγικό να γίναμε υποχείριο της Ευρώπης των κλειστών συνόρων, αλλά τουλάχιστον ανοίγουμε τα σύνορα ανάμεσα στα μνημόνια. Ο κόφτης κόβει τα συρματοπλέγματα ανάμεσα στο τρίτο, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο - μεγάλος άθλος! Όλα έσονται σε μία σάρκα, δεν θα μετράμε τρύπες, βουλιάζει μόνη η βάρκα…
ΓΣ: – Αντιπαρέρχομαι την ειρωνεία σου. Άκουσέ με, καταλαβαίνω πως όλα αυτά είναι δύσκολα. Αλλά πάντα υπάρχει διέξοδος. Θυμάσαι τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ για το «εφικτό» και το «όραμα»; Μεγάλη σύλληψη, ιδιοφυής. Βοηθά πολύ την ψυχική ισορροπία. Μπορώ να σου αναλύσω πώς…
Σ: – Άσε, δεν χρειάζεται, γνωστό και πρόσφατο το παράδειγμα. Να ρίχνουν τα ΜΑΤ χημικά στους διαδηλωτές και κατόπιν να διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ, λες και τα ΜΑΤ ήταν της κυβέρνησης …Νόβα.
ΓΣ: – Τα χημικά είναι σαν το χρήμα. Πρέπει να κυκλοφορούν. Κοίτα, δεν γίνεται να τα ακούμε, βρέξει-χιονίσει. Διότι όταν η αστυνομία αραιώνει την καταστολή, τα χημικά δεν καταναλώνονται. Και κάποια στιγμή έρχεται η στιγμή να ριφθούν, τότε αρχίζουν όλοι να καταγγέλλουν, πως η αστυνομία ρίχνει ληγμένα. Νισάφι πια.
Σ: -Ένα μόνο πες μου: Πώς περιμένετε, ότι τα διαρκή μέτρα ύφεσης θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη;
Σ: – Μιλάς σοβαρά; Θα πανηγυρίσουμε που πληρώνουμε;
ΓΣ: – Θα πανηγυρίσουμε, που ο Σόιμπλε δεν πέτυχε το Grexit, κλπ. Αυτά λοιπόν είναι τα άμεσα. Τι σε κόφτει για τον κόφτη; Αυτός θα μας απασχολήσει από τα μέσα του 2017, όταν θα έχουμε τις αποκλίσεις από τον στόχο για το πρωτογενές. Στην πολιτική είναι τεράστιος χρόνος. Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, μέχρι τότε…
Σ: – Καλά, κάποιοι συνταξιούχοι θα έχουν πεθάνει σίγουρα. Αλλά εμένα με σκοτώνει η ηρεμία, με την οποία η κυβέρνηση και το κόμμα τα κάνουν και τα δικαιολογούν όλα αυτά, επιμένοντας (μάλιστα) ότι παραμένουμε αριστεροί…
ΓΣ: – Είναι διότι ξέρουμε, ότι σε διαφορετική περίπτωση θα ήμασταν Αριστερά της υπνοβασίας, σύντροφε. Ξύπνα λοιπόν…
Σ: – Μπα, μάλλον σε άλλη διαταραχή ύπνου οφείλεται αυτή σας η μακαριότητα. Διάβασες τις τελευταίες έρευνες Καναδών επιστημόνων για τη σεξυπνία; Είναι να κάνεις σεξ τη νύχτα, συχνά μάλιστα με επιθετικότητα, αλλά το πρωί να μη θυμάσαι τίποτα.
ΓΣ: – Και πού κολλάει αυτό με την κυβέρνηση και το κόμμα;
Σ: – Πηδάτε τον κόσμο, τον βιάζετε κανονικά και κατόπιν του φέρεστε σαν να μην θυμάστε τι κάνατε. Σεξυπνία κανονική, άλλη εκδοχή δεν μπορώ να βρω, γιατρέ, για την περίπτωσή σας.
Ο αγνός ΣΥΡΙΖΑίος κατέβασε οργισμένος το τηλέφωνο κι έτσι δεν άκουσε τη φωνή του άλλου: «Δεν βιάσαμε κανέναν, συναινετικά έγιναν όλα. Το δήλωσαν στις εκλογές του Σεπτέμβρη, εντάξει;»…
ΠΗΓΗ: «Πριν»
