Ο πολίτης ευρισκόμενος απροστάτευτος ανάμεσα σε πυρά κλεφτών, αστυνόμων, τρομοκρατών και κάθε είδους «επαναστατών» και θολωμένος από τις βαθυστόχαστες αναλύσεις περί ιμπεριαλισμού δεν ξέρει πού να στραφεί για να αισθανθεί περισσότερο ασφαλής. Εδώ δεν έχουν θέση οι θεωρίες και οι κορώνες. Εδώ και τώρα δεν...
παραμυθιάζεται κανείς με σοσιαλιστικούς παράδεισους ή ανατολίτικα παλάτια. Εδώ και τώρα και γι’ αυτούς που τους άφησε όλο το πολιτικό σύστημα στο έλεος των καιρών και των «κακών» πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς όρια, ότι δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς όρια, ότι δεν υπάρχει κοινωνία χωρίς όρια. Όποιος τα περνάει έχει ατομική ευθύνη και γίνεται «ιός» της κοινωνίας (ό,τι κι αν επικαλείται).
Αν συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι ο μόνος εχθρός είναι το κράτος και ότι υπάρχει καλή βία, τότε θα ζήσουμε χειρότερα φαινόμενα. Και σ’ αυτή την περίπτωση όποιος νομίζει ότι θα γλιτώσει κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Τα φίδια είναι πολλά, τα αβγά τους δεν έχουν χρώμα και το δηλητήριο σκοτώνει τον καθένα χωρίς να ρωτάει όνομα, επάγγελμα, διεύθυνση και πολιτικά πιστεύω.
Υ.Γ.: Άλλο η πτώση της Βαστίλλης ως επαναστατική πράξη κι άλλο ο προπηλακισμός του Δημάρχου ως ανομική «μαγκιά».
