Του Ρούσου Βρανά
Η ολλανδική κυβέρνηση είχε απαιτήσει την επιβολή σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα και στις άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης.
Τώρα, ανήμπορη μπροστά στα ολλανδικά ελλείμματα, αυτή η...
κυβέρνηση βυθίζεται σε κρίση. Ο ολλανδός Πρωθυπουργός βλέπει σύντομα πρόωρες εκλογές. Επειδή δεν μπορεί να αποσπάσει διακομματική συναίνεση, για να επιβάλει λιτότητα στη χώρα του.
(Η λιτότητα των άλλων είναι αλλιώς).
Το ευρωσύστημα είναι έτοιμο να εκραγεί, δήλωσε τις προάλλες στην Οικονομική Ακαδημία της Αυστρίας ο καθηγητής Χανς - Βέρνερ Σιν, επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου IFO.
Και προειδοποίησε, πως αυτό το σύστημα διαιρεί τις χώρες σε μπλοκ αμοιβαία εχθρικών πιστωτών και οφειλετών - δηλαδή εντελώς αντίθετα από ό,τι ήταν ο υποτιθέμενος προορισμός του.
Οι πιο εύθραυστες χώρες της ευρωζώνης διαπιστώνουν, ότι έχουν περιέλθει σε μια τριτοκοσμική κατάσταση, σαν να είναι χρεωμένες σε ένα ξένο νόμισμα. Και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια των δανειστών τους να τις αναγκάσουν να σεβαστούν ανεφάρμοστους κανόνες απλώς επιδεινώνει αυτή την κατάσταση.
Αυτή η επιδείνωση εξωθεί την κοινή γνώμη σε ολοένα και πιο ριζοσπαστικές επιλογές.
Το Σιν Φέιν του Τζέρι Ανταμς και του IRA έχει γίνει σήμερα πια το δεύτερο πιο δημοφιλές κόμμα σε ολόκληρη την Ιρλανδία, όπως πιστοποιεί μεγάλη δημοσκόπηση των «Τάιμς της Ιρλανδίας». Η άνοδός του οφείλεται στην πρωτοφανή φτώχεια στην οποία βύθισαν τον ιρλανδικό λαό οι κυβερνήσεις της λιτότητας. Και ίσως προεξοφλεί την έκβαση του δημοψηφίσματος της 31ης Μαΐου, όταν οι ιρλανδοί πολίτες θα κληθούν να επικυρώσουν ή να απορρίψουν την ευρωπαϊκή συνθήκη της αιώνιας λιτότητας.
Τι θα αλλάξει, μετά τις εκλογές που γίνονται για πρώτη φορά μετά την εκδήλωση της κρίσης της ευρωζώνης σε μια από τις δύο χώρες στις οποίες στηρίχτηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα;
Τι θα αλλάξει αν τελικά επικρατήσει ο Ολάντ ή ο Σαρκοζί;
Η πορεία που ακολουθούν οι ευρωπαίοι ηγέτες μοιάζει απαράλλαχτη, καθώς οι υποσχέσεις που μοιράζουν προεκλογικά απομένουν κάθε φορά ανεκπλήρωτες. Δέσμιοι των κριτηρίων του Μάαστριχτ, δεν ελέγχουν τα δημόσια οικονομικά, ούτε την επικράτεια των χωρών τους, ούτε τα σύνορα, που σβήνονται και γράφονται όπως ορίζουν οι συνθήκες του Σένγκεν. Και δεν μπορούν να προτείνουν νόμους που αντίκειται στις ευρωπαϊκές οδηγίες, όσο και αν αυτοί κρίνονται επωφελείς για τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών των χωρών τους.
Οι εκλογές που θα γίνονται στο εξής στην ευρωζώνη, θα μοιάζουν με δημοψηφίσματα, προβλέπει ο Μαρτσέλο Φόα στην ιταλική εφημερίδα «Ιλ Τζορνάλε».
Με δημοψηφίσματα υπέρ ή κατά μιας Ευρώπης που θα κυριαρχείται από τις εμμονές των ηγεμονικών χωρών της.
Με δημοψηφίσματα υπέρ ή κατά μιας Ευρώπης που θα επιβάλλει θυσίες χωρίς να προσφέρει ελπίδες.
Με δημοψηφίσματα όπου όλα τα διαφορετικά προεκλογικά προγράμματα θα ανάγονται τελικά σε αυτό το απλό ερώτημα:
Αξίζει άραγε τον κόπο και τον πόνο να υποφέρουν τόσοι λαοί για μια τέτοια Ευρώπη;
ΠΗΓΗ: tanea.gr
