Αισιόδοξος εμφανίστηκε χθες ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ομολόγων (PSI+), το οποίο αποτελεί και προϋπόθεση για την εφαρμογή της νέας δανειακής συμφωνίας...
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, στη διάρκεια χθεσινοβραδινής τηλεδιάσκεψης των τραπεζιτών που μετέχουν στη συντονιστική επιτροπή με τους εκπροσώπους της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, η επίτευξη της συμφωνίας κόλλησε για ακόμη μία φορά στο θέμα του επιτοκίου των νέων ομολόγων.
Η διαφορά του επιτοκίου που χωρίζει τις δύο πλευρές (η ελληνική κυβέρνηση στις συζητήσεις μετέχει ως απλός παρατηρητής) δεν είναι αγεφύρωτη, αν ληφθεί υπ'όψιν ότι μία αύξηση του επιτοκίου ισοδυναμεί με πρόσθετους τόκους της τάξεως των 700 εκατ. ευρώ ετησίως.
Ωστόσο, η επίτευξη συμφωνίας με αμοιβαίες υποχωρήσεις από τις δύο πλευρές προσκρούει στην άκαμπτη στάση που τηρεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο εμφανίζεται ανυποχώρητο στη θέση του.
Προβάλλοντας το στόχο που έχει τεθεί από τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου για μείωση του Δημοσίου Χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, το ΔΝΤ υποστηρίζει σθεναρά, ότι το επιτόκιο των νέων ομολόγων δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 4 με 4,5%.
Από την πλευρά τους οι τράπεζες φαίνεται ότι θα μπορούσαν να συμβιβαστούν με ένα επιτόκιο μόλις κατά 1% υψηλότερο από αυτό, το οποίο θα είχε οριακή επίπτωση στο Δημόσιο Χρέος. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των τραπεζιτών, η πρότασή τους θα οδηγήσει σε μια απόκλιση μόλις κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες από το στόχο που έχει τεθεί, αυξάνοντας το Δημόσιο Χρέος στο 122,5% του ΑΕΠ.
Συμφωνία, αντιθέτως, έχει επέλθει για τα άλλα δύο βασικά ζητήματα τα οποία αφορούν:
το νομικό καθεστώς των νέων ομολόγων καθώς και το βαθμό νομικής εξασφάλισης που θα έχουν οι ιδιώτες επενδυτές.
Οσον αφορά το πρώτο θεωρείται πλέον δεδομένο, ότι τα νέα ομόλογα ύψους 70 δισ. ευρώ που θα εκδώσει το Ελληνικό Δημόσιο, θα διέπονται από το Βρετανικό Δίκαιο.
Με τον τρόπο αυτό το Δημόσιο στην ουσία απεμπολεί κάθε δικαίωμα να προχωρήσει σε μονομερή τροποποίηση των όρων έκδοσής τους. Απομακρύνεται έτσι ο «κίνδυνος» για τους επενδυτές ή η δυνατότητα της χώρας (ανάλογα με την οπτική γωνία που το προσεγγίζει καθένας το ζήτημα) να προχωρήσει στο μέλλον σε μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους της.
Ταυτοχρόνως οι τράπεζες και όσοι ανταλλάξουν τα υφιστάμενα ομόλογά τους με τα νέα, εκτός από τους ιδιώτες επενδυτές οι οποίοι έχουν εξαιρεθεί, θα απολαμβάνουν «διπλή προστασία».
Ηδη έχει συμφωνηθεί, στους ιδιώτες επενδυτές θα αναγνωριστεί το ίδιο νομικό πλαίσιο που ισχύει για τους θεσμικούς δανειστές της χώρας (το ΔΝΤ και τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.).
ΧΡ. ΖΙΩΤΗΣ
ΠΗΓΗ: enet.gr
