Του Γιάννη Τριάντη
Ο Γκάρι Λίνεκερ, παλιός Εγγλέζος διεθνής ποδοσφαιριστής, είχε πει, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι στο οποίο παίζουν 22 ποδοσφαιριστές και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί.
Κάπως έτσι και με το δικό μας...
παιχνίδι.
Εμοιαζε περισσότερο με πόκερ, αλλά δεν έχει σημασία. Στο τέλος κέρδισαν οι Γερμανοί.
Αυτοί που ορίζουν τις τύχες της Ενωσης.
Με συγκεκριμένους κανόνες που έχουν επιβάλει σε όλους, με κατευθύνσεις και εντολές, με ωμούς εκβιασμούς και απροκάλυπτες απειλές.
Με δυο λόγια, κατίσχυσε η συστημική λογική, την ομπρέλα της οποίας κρατάει σταθερά η Γερμανία. Και κάτω από την οποία συνωθούνται υπερασπιστές και απολογητές του Μνημονίου, ημέτεροι και ξένοι, στυγνοί εκβιαστές που επιβάλλουν τη θέλησή τους περιφρονώντας ώς και τα δημοκρατικά στοιχειώδη, καθώς και πλείστοι όσοι δεν συγχωρούν παρασπονδίες, έστω και χλωμές, από συστημικά κόμματα, σαν αυτές που εμφάνισε δειλά η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα...
Δικαίως, λοιπόν, πανηγυρίζουν οι εν λόγω, καθώς και η μιντιακή πυροβολαρχία: η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. αφήρεσε και την τελευταία πιθανότητα να σαρκωθεί μελλοντικώς το παράδοξο. Δηλαδή, να ορθώνεται ενάντιο στις επιταγές της Ενωσης ένα συντηρητικό κόμμα, μιλώντας έστω και μόνο για «αναδιαπραγμάτευση», και να πυροδοτεί με τη στάση του την εκρηκτική δυναμική της κοινωνίας...
Η συγκυβέρνηση αφαιρεί διά παντός από τη Ν.Δ. το πλεονέκτημα της εναντίωσης, το οποίο προέβαλε κατά κόρον, έστω και ρητορικά. Η συμμετοχή εφεξής θα είναι συνενοχή. Ιδία αν μετάσχουν δικά της πολιτικά στελέχη...
Η υπαναχώρηση Σαμαρά - προϊόν εξωτερικών εκβιασμών και εσωτερικών πιέσεων - τον ευθυγραμμίζει με όσα μέχρι τώρα στηλίτευε, το Μνημόνιο, τα σκληρά μέτρα και συνολικά με τον βίο και την πολιτεία της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Η Συμφωνία που θα ψηφιστεί, επικυρωμένη συμβολικά και από τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση που θα προκύψει, δεν εμπεριέχει απλώς το «κούρεμα» - με το οποίο άλλωστε ΔΕΝ συμφωνούσε - αλλά και συγκεκριμένα, σκληρά μέτρα, τα οποία με τον τρόπο της θα συνυπογράψει και η Ν.Δ.
Προπάντων, η υπαναχώρηση αφαιρεί από τον Σαμαρά κάθε δικαίωμα να μιλάει για τη δυναμική και τις δυνατότητες αναδιαπραγμάτευσης.
Με τις πρώτες σοβαρές έξωθεν απειλές υπέκυψε. Ο,τι και να λέει εφεξής για αναδιαπραγμάτευση, ο κόσμος θα τ' ακούει βερεσέ... Φυσικά, ο Σαμαράς κέρδισε τη νομιμοποίηση από τους πάτρωνες, καθώς και από τους εγχώριους υποστηρικτές της μνημονιακής πολιτικής του κ. Παπανδρέου...
Οσο για τον πρωθυπουργό: η μεγάλη μπλόφα αυτή τη φορά δεν έπιασε. Ποντάροντας στην άρνηση Σαμαρά για ουσιαστική συγκυβέρνηση, ο κ. Παπανδρέου έπαιζε εκ του ασφαλούς, λέγοντας ότι θυσιάζει ακόμη και την πρωθυπουργία. Κι έπεσε στην παγίδα που αριστοτεχνικά ο ίδιος είχε στήσει. Ο Σαμαράς υπαναχώρησε και ο ίδιος έχασε την πρωθυπουργία...
Οπως είπε και ο Λίνεκερ, στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί...
ΠΗΓΗ: enet.gr
