7 Νοε 2011

Στην Αριστερά συµφωνούν στα «όχι» αλλά διαφωνούν στα «ναι»


  Τα διλήµµατα που τέθηκαν τις ηµέρες αυτές και οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις µε επίκεντρο το δηµοψήφισµα, το «µέσα ή έξω από το ευρώ» και τις συναινετικές προσπάθειες διακυβέρνησης ανέδειξαν τις συµπτώσεις...
αλλά κυρίως τον διχασµό της Αριστεράς.

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, συναντήθηκαν στο αίτηµα για εκλογές, µε διαδηλωτές στους δρόµους, και στα πολλά διληµµατικά «όχι», αλλά µε θέσεις και τοποθετήσεις που τους κρατούν απέναντι. Παράλληλα, διαφοροποιήσεις καταγράφηκαν εντός του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδίως στον ΣΥΝ, σε σχέση µε τη στάση απέναντι στην ευρωζώνη. Από την άλλη, η ∆ηµοκρατική Αριστερά βρέθηκε σε συµπληγάδες όταν διεφάνη ότι διακυβεύεται η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο σε µια ολιγόµηνη µεταβατική κυβέρνηση. Ολοι πάντως προετοιµάζονται για την προσφυγή στις κάλπες.

Το καπάκι της πολιτικής αντιπαράθεσης ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ ανοιγόκλεισε κάµποσες φορές τις τελευταίες ηµέρες, µε διακυβεύµατα που αγγίζουν κεντρικές επιλογές των δύο κοµµάτων.

Στην αιχµή της σύγκρουσης είναι τα περί αντινεοφιλελεύθερου µετώπου και συνασπισµού εξουσίας για εναλλακτική πορεία της χώρας, όπως διακηρύσσονται από τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρα. Ωστόσο, όταν την περασµένη Πέµπτη κατά τη συζήτηση για την ψήφο εµπιστοσύνης στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Λαφαζάνης ζήτησε να υπάρξει συµπαράταξη ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ, ο Περισσός απάντησε κοφτά και αιχµηρά µέσω του «Ριζοσπάστη». Σε άρθρο υπό τον τίτλο «Είναι αντίπαλοι» σηµειώνεται ότι η πρόταση αυτή που εκφωνήθηκε από το βήµα της Βουλής έγινε σαν να µη συµβαίνει τίποτε, «σαν να µην υπάρχει Ευρωπαϊκή Ενωση, σαν να µην είναι κεντρική επιλογή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρώ, σαν να έχει διαγραφεί µε µια µονοκοντυλιά η προχθεσινή έκκληση του Τσίπρα στον Παπούλια να προστατέψει την κοινωνική συνοχή, δηλαδή την υποταγή των εργαζοµένων στους αστούς, δηλαδή να συµβάλει ώστε να υπάρξει πολιτική λύση που να αµβλύνει τους κραδασµούς στο αστικό πολιτικό σύστηµα, να εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια».

Και τα δύο κόµµατα αρνούνται τις οποιασδήποτε µορφής κυβερνήσεις, µεταβατικές ή εθνικής σωτηρίας, προειδοποιώντας ότι η όποια κυβέρνηση προκύψει από την παρούσα Βουλή, χωρίς εκλογές, στοχεύει σε ένα νέο µνηµόνιο και σε µέτρα «κοινωνικής πτώχευσης». Ωστόσο οι κατευθύνσεις στο προσκλητήριό τους για τη διέξοδο από την κρίση και οι στρατηγικές επιλογές για µια εναλλακτική πορεία της χώρας υπέρ των εργαζοµένων βρίσκονται σε διαφορετικό µήκος κύµατος.

Η γενική γραµµατέας της ΚΕ του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα στην πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγµα το βράδυ της Παρασκευής, την ηµέρα που ολοκληρωνόταν η συζήτηση στο Κοινοβούλιο για την ψήφο εµπιστοσύνης, προέταξε ως βασικό σύνθηµα: «Κάτω η κυβέρνηση και τα κόµµατα που υπηρετούν την πλουτοκρατία, µακριά από τα κόµµατα εκείνα που καλλιεργούν σκόπιµα στον λαό ότι µια άλλη κυβέρνηση µε τη δική τους συµµετοχή θα λύσει το πρόβληµα». Η γραµµή που προτείνει το ΚΚΕ είναι αποδέσµευση από την ΕΕ µε λαϊκή εξου σία και οικονοµία που θα διαγράψει µονοµερώς ολόκληρο το χρέος και µε την κοινωνικοποίηση των µέσων παραγωγής.

Σύµφωνα µε τον Περισσό, καµία αστική πολιτική πρόταση, φιλελεύθερη, σοσιαλδηµοκρατική, αριστερή, «ανανεωτική», δεν µπορεί να αποτελέσει φιλολαϊκή πολιτική διέξοδο, αν δεν θέτει ως ζήτηµα αρχής τη ρήξη µε τα µονοπώλια – βιοµηχανικά, τραπεζικά, εφοπλιστικά, εµπορικά –, δηλαδή τη ρήξη µε την καπιταλιστική ιδιοκτησία, τους κρατικούς θεσµούς της, τις διεθνείς συµµαχίες της. Επίσης, το ΚΚΕ θεωρεί αναγκαίο να ανασυγκροτηθεί το εργατικό κίνηµα, σηµειώνοντας ότι είναι η ώρα το µαζικό κίνηµα να έχει άποψη για το τι είδους πολιτική εξουσία θέλει.

Στην αντίπερα όχθη, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούµενο διάστηµα επεσήµαιναν ότι οι κινητοποιήσεις και ιδιαίτερα οι εκδηλώσεις διαµαρτυρίας στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου ήταν η προωθητική δύναµη που οδήγησε σε πολιτικές εξελίξεις. Η γραµµή που προβάλλουν είναι ότι υπάρχει ζήτηµα δηµοκρατικής νοµιµοποίησης για την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι να υπάρξει ένα αντινεοφιλελεύθερο µέτωπο, µε στόχο τη συγκρότηση ενός νέου συνασπισµού εξουσίας, µε πυρήνα δυνάµεις της Αριστεράς αλλά και δυνάµεις που αποδεσµεύ ονται από το ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις στη Βουλή, µε τη στάση του προέδρου της Ν∆ κ. Αντ. Σαµαρά που αρχικά αποδέχθηκε να υπάρξει µεταβατική κυβέρνηση ολίγων εβδοµάδων και να ψηφίσει τη δανειακή σύµβαση, βρέθηκαν στο στόχαστρο της οξείας κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, ο κ. Τσίπρας προσθέτει ότι κυρίαρχο ρόλο σε αυτόν τον συνασπισµό έχουν οι δυνάµεις της Αριστεράς, αλλά «µετά και τις τελευταίες κωλοτούµπες του κ. Σαµαρά πιστεύουµε ότι υπάρχουν και υγιείς δυνάµεις, εννοώ πολίτες, που βρέθηκαν στην κάλπη της Νέας ∆ηµοκρατίας όλο το προηγούµενο διάστηµα και πίστεψαν ότι ο κ. Σαµαράς θα προασπίσει τα συµφέροντα του τόπου». Αξίζει να επισηµανθεί ότι, σύµφωνα µε δηµοσκοπικές εκτιµήσεις, ο κ. Τσίπρας εµφανίζει θετική καταγραφή και διείσδυση σε «γαλάζιους» ψηφοφόρους...


Τα διλήµµατα δεν έλειψαν και από τη ∆ηµοκρατική Αριστερά. Ο κ. Φ. Κουβέλης, ο οποίος δεν ήθελε ούτε να ακούσει για εκλογές ως την προηγούµενη εβδοµάδα, προσχώρησε στο... µπλοκ των αιτούντων εκλογές, «έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση». Ωστόσο, µετά την επιστροφή του Πρωθυπουργού από τις Κάννες και έχοντας πια ξετυλιχθεί µια µεγάλη πολιτική κρίση, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν επαφές, σύµφωνα µε πληροφορίες, µε τον κ. Κουβέλη στη Βουλή, ώστε η κριτική του να κινηθεί σε ήπιους τόνους για το ενδεχόµενο µιας κυβέρνησης µεταβατικής. Πάντως, από τη ∆ηµοκρατική Αριστερά δεν επιβεβαίωναν ότι υπήρξε επικοινωνία του κ. Κουβέλη µε τον κ. Παπανδρέου. Την περασµένη Πέµπτη προκάλεσε αίσθηση η δήλωση του βουλευτή της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς κ. Γρ. Ψαριανού, ο οποίος προέτρεψε τη Ν∆ και το ΠΑΣΟΚ να προχωρήσουν συναινετικά σε ολιγόµηνη συγκυβέρνηση, µε πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, «για να διασφαλιστεί η δηµοκρατική οµαλότητα στη χώρα και η ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας». Την εποµένη και ο κ. Κουβέλης, σε πιο ήπιο τόνο, σηµείωνε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόµος από τις πρόωρες εκλογές, αλλά πρόσθετε: «Θα χρειαστεί αναµφισβήτητα µια κυβέρνηση µεταβατικού χαρακτήρα για µικρό χρονικό διάστηµα, προκειµένου να οδηγήσει συντοµότατα τη χώρα σε εκλογές. Οτιδήποτε άλλο θα περιπλέξει περαιτέρω τα πράγµατα». Για τον κ. Κουβέλη επ’ ουδενί δεν πρέπει να διακυβευθεί το ζήτηµα παραµονής της χώρας στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Μάλιστα, σύµφωνα µε εκτιµήσεις, δεν είναι απίθανο να δοθεί ψήφος ανοχής στην περίπτωση σχηµατισµού µιας µεταβατικής κυβέρνησης...

ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΡΙΒΕΣ

Το ευρώ άναψε φωτιές στον ΣΥΝ

Το µέσα ή έξω από το ευρώ αποτέλεσε «όπλο» για... επίθεση φιλίας του κ. Τσίπρα προς το ΚΚΕ, αλλά άναψε και φωτιές στον ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα στον ΣΥΝ, που επιµένει σε λύσεις για την κρίση εντός ευρωπαϊκού πλαισίου. Την περασµένη Τετάρτη ο κ. Τσίπρας δήλωνε χαρούµενος γιατί στην ανακοίνωση του ΚΚΕ για το δηµοψήφισµα σχετικά µε τη δανειακή σύµβαση αναφερόταν ότι το δίληµµα ευρώ ή δραχµή είναι αποπροσανατολιστικό για τον λαό, συµπληρώνοντας ότι «επιτέλους και το ΚΚΕ λέει αυτά που λέµε εµείς εδώ και ένα χρόνο»...

Πάντως, µε θρυαλλίδα την εκδοχή του δηµοψηφίσµατος που έφθασε από τις Κάννες άνοιξε µια συζήτηση που από καιρό υπάρχει εντός του ΣΥΝ και εκφράζεται από τον κ. Π. Λαφαζάνη, ο οποίος είναι υπέρµαχος της εξόδου από το ευρώ και της διάλυσης της ευρωζώνης. Ο κ. Λαφαζάνης διαφοροποιήθηκε από τη γραµµή του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογές και πρότεινε να επιλεγεί το δηµοψήφισµα, ακόµη και µε το ερώτηµα «παραµονή ή όχι στο ευρώ», και στη συνέχεια να γίνουν εκλογές.


TO BHMA