Εξέγερση της κομματικής βάσης της ΝΔ σημειώνεται τα τελευταία 24ωρα κατά της απόφασης του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ στη βάση της "μνημονιακής" πολιτικής, αλλάζοντας πορεία και μάλιστα ριζικά.
Τα μέλη, οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι της...
Δεξιάς αισθάνονται πλέον πολιτικά έκθετοι μετά τη στροφή κατά 180 μοίρες του αρχηγού τους και διαμαρτύρονται εντονότατα.
Οι αντιπαραθέσεις, οι διχογνωμίες και οι συγκρούσεις εκφράζονται βιαιότατα ακόμη και στον ηγετικό πυρήνα της ΝΔ και μάλιστα μέχρι και στον πυρήνα των στενών συνεργατών του Αντώνη Σαμαρά - ανεπιβεβαίωτες, από αυτόπτες μάρτυρες, πληροφορίες κάνουν λόγο ως και για περιστατικά χειροδικίας!
Η αλλαγή στάσης του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει προκαλέσει σοβαρότατες ανακατατάξεις στον εσωτερικό συσχετισμό δυνάμεων.
Η λαϊκή βάση της ΝΔ, η οποία εξέλεξε αρχηγό τον Α. Σαμαρά, παρόλο που αυτός δεν στηριζόταν από καμία οργανωμένη πτέρυγα του κόμματος, απομακρύνεται ραγδαία από κοντά του αποδυναμώνοντάς τον δραματικά.
Σε επίπεδο στελεχών, η "λαϊκή Δεξιά" αισθάνεται "προδομένη" και απογοητευμένη, αλλά δεν είναι βέβαιο πως θα προχωρήσει σε ανοιχτές διασπαστικές κινήσεις, γιατί ούτε έναν αναγνωρισμένο ηγέτη έχει ούτε και σοβαρή δύναμη σε βουλευτές. Από την άλλη πλευρά, μετά τη στροφή του ο πρόεδρος της ΝΔ έχει εκ των πραγμάτων εξασφαλισμένη την πολιτική στήριξη των "μνημονιακών" στελεχών του κόμματός του (Αβραμόπουλος, Δήμας, Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, Σπηλιωτόπουλος και πολλοί άλλοι). Αυτοί όμως μόνο προσωρινά θα στηρίξουν τον Α. Σαμαρά, με τον οποίο έχουν σοβαρές διαφορές (ή τουλάχιστον είχαν μέχρι τώρα).
Στη συνέχεια είναι πολύ πιθανό να προχωρήσουν στην απομάκρυνση του Α. Σαμαρά από την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να επιβάλουν κάποιον δικό τους ως αρχηγό, ώστε να προσδώσουν στη ΝΔ τα πολιτικά χαρακτηριστικά που επιθυμούν.
Αυτή η πτέρυγα των βουλευτών της Δεξιάς επιδιώκει τη θεαματική αναβάθμιση της ισχύος της μέσω της υπουργοποίησης αμέσως τώρα όσο το δυνατόν περισσότερων εκπροσώπων της, εκτιμώντας ότι αυτό θα διευκολύνει τους στόχους της.
Το βέβαιο είναι, ότι, ενώ ο Α. Σαμαράς έπλεε μέχρι τώρα πλησίστιος προς τον εκλογικό θρίαμβο, την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και την πρωθυπουργία, μετά τη στροφή του βρέθηκε τόσο αποδυναμωμένος, ώστε να μην μπορεί πλέον να θεωρηθεί σίγουρος ούτε καν ο έλεγχος του κόμματός του από αυτόν!
Συνειδητοποιώντας σταδιακά το βαρύτατο πολιτικό αντίτιμο που πρέπει να καταβάλει για τη μεταστροφή του, ο πρόεδρος της ΝΔ επιχειρεί να δώσει τουλάχιστον την εντύπωση ότι διαπραγματεύεται σκληρά, επιδιώκοντας να περισώσει ό,τι μπορεί από το πολιτικό κύρος που του απέμεινε. Πρόκειται για κινήσεις τακτικής και όχι ουσίας.
Τα εμπόδια που εμφανίζονται στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης και η απροσδόκητη καθυστέρηση στην ανακοίνωση του Λουκά Παπαδήμου ως νέου πρωθυπουργού της χώρας δεν οφείλονται σε πραγματικές δυσκολίες σύγκλισης των απόψεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Απορρέουν από την απέλπιδα προσπάθεια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να διασωθεί κάπως στα μάτια των οπαδών και των ψηφοφόρων του κόμματός του.
Για να γίνουμε δηλαδή σαφέστεροι, ο Α. Σαμαράς δεν ταλαντεύεται αν πρέπει να προχωρήσει στην υλοποίηση της συμφωνίας για συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε "μνημονιακή" βάση υπό τον Λ. Παπαδήμο ή αν πρέπει να αναιρέσει τις δεσμεύσεις του και να τινάξει στον αέρα τη διομολογηθείσα κυβερνητική συνεργασία και να προκαλέσει άμεσα πρόωρες εκλογές. Δεν έχει πια πολιτικά περιθώρια για τέτοια κίνηση μετά την υποχώρησή του από τη γραμμή που ακολουθούσε μέχρι προ ολίγων ημερών.
ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή Δεξιά, εκμεταλλευόμενη τη θεμελιώδη υποχώρηση του προέδρου της ΝΔ, επιθυμεί πραγματικά να τον λιώσει πολιτικά, να τον ταπεινώσει σε βαθμό απίστευτου εξευτελισμού. Προφανώς, επιδιώκουν αφενός να τον εκδικηθούν για τη μέχρι τώρα στάση του κατά του Μνημονίου και αφετέρου να τον τσακίσουν τόσο, ώστε να μην τολμήσει ποτέ να ξανασηκώσει το πολιτικό του ανάστημα και να προβάλει εκ νέου αντιρρήσεις στις απαιτήσεις τους. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, με δηλώσεις του Ολι Ρεν και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήθελαν να τον μετατρέψουν σε... "δηλωσία". Αρνούνταν να πιστέψουν τα λόγια του και απαιτούσαν να υπογράψει σε χαρτί (!) τη συμφωνία του με τη δανειακή σύμβαση και τα νέα μέτρα.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
