Θα πρέπει να τονιστεί ότι, ανεξάρτητα από το τελικό ποσοστό του «κουρέματος» που θα συμφωνηθεί στους κόλπους της Ευρωζώνης, θεωρείται βέβαιο, πως η... συνολική λύση που προωθείται για την Ελλάδα έχει ως βασική της αρχή ότι «οι εταίροι αναλαμβάνουν την εξυπηρέτηση του χρέους και η...
ελληνική κυβέρνηση την αντιμετώπιση του ελλείμματος».
Στη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος από τον Ιανουάριο του 2012 στοχεύει το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να αποφύγει ένα... ατύχημα εντός του επόμενου χρόνου.
Να διασφαλίσει, δηλαδή, ότι θα είναι σε θέση να καλύψει όλες τις κρατικές δαπάνες και κυρίως να μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι ανεξάρτητα από το τελικό ποσοστό του «κουρέματος» που θα συμφωνηθεί στους κόλπους της Ευρωζώνης, θεωρείται βέβαιο πως η... συνολική λύση που προωθείται για την Ελλάδα έχει ως βασική της αρχή πως «οι εταίροι αναλαμβάνουν την εξυπηρέτηση του χρέους και η ελληνική κυβέρνηση την αντιμετώπιση του ελλείμματος».
Αλλωστε, στην αρχή αυτή έχει αναφερθεί κατ' επανάληψη το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ και ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, την έχει περιγράψει σε αδρές γραμμές.
Πρακτικά αυτό σημαίνει, πως μέσω του δανεισμού από Ευρωζώνη και ΔΝΤ, αλλά και τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI), καλύπτονται οι λήξεις ομολόγων και τα έξοδα για τόκους.
Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα εντός του 2012, ώστε άμεσα από τα φορολογικά και άλλα έσοδα να καλύπτονται οι πρωτογενείς δαπάνες του προϋπολογισμού (μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις φορέων, λειτουργικές - καταναλωτικές δαπάνες).
Δεν είναι τυχαίο, πως, μετά από πιέσεις της τρόικας, τα δεδομένα για τον προϋπολογισμό του 2012 άλλαξαν και τέθηκε στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 3,2 δισ. ευρώ έναντι 1 δισ. ευρώ που ήταν η αρχική πρόβλεψη στο Μεσοπρόθεσμο. Η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος είναι κατά τον κ. Βενιζέλο η κρισιμότερη παράμετρος του νέου προϋπολογισμού.
Ομως, αφενός, ποτέ τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία δεν επιτεύχθηκαν οι δημοσιονομικοί στόχοι κατά την εκτέλεση των προϋπολογισμών και, αφετέρου, στην παρούσα φάση με τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών στο... ναδίρ, είναι αμφίβολο αν τα πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα αποδώσουν στο ακέραιο τα προϋπολογισμένα έσοδα. Γι' αυτό και, όπως τονίζουν οικονομικοί αναλυτές, η πιθανότητα μίας εσωτερικής στάσης πληρωμών θα είναι ιδιαίτερα αυξημένη εντός του 2012.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως, κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι αποκλίσεις ήταν πάντα πολύ μεγάλες, ακόμη και υπό τη στενή παρακολούθηση της τρόικας.
Το 2009 είχαμε την πλήρη δημοσιονομική εκτροπή, καθώς από πρόβλεψη για έλλειμμα 6,6% του ΑΕΠ, αυτό έφθασε να προσεγγίσει το 16%.
Αλλά και πέρυσι οι αρχικές προβλέψεις για έλλειμμα στο 8,1% διαψεύστηκαν, καθώς τελικά ξεπέρασε το 10%. Η διαφορά των δύο ποσοστιαίων μονάδων «μεταφράζεται» σε 5 δισ. ευρώ περίπου.
Μάλιστα, βάσει των στοιχείων του προσχεδίου, το πρωτογενές έλλειμμα του 2011 από τα 358 εκατ. ευρώ θα πετάξει τελικά στα 2,39 δισ. ευρώ.
Γίνεται αντιληπτό, πως, αν ανάλογες αστοχίες καταγραφούν και κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2012, που είναι βέβαια και το πιο πιθανό σε συνθήκες μεγάλης ύφεσης, το Δημόσιο δεν θα μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του.
Γι' αυτό και το υπουργείο Οικονομικών έχει ρίξει το βάρος στην άμεση φορολογία τόσο στο εισόδημα όσο και στα ακίνητα, αποφεύγοντας να στηρίξει τα έσοδα του προϋπολογισμού στους έμμεσους φόρους, η είσπραξη των οποίων επηρεάζεται από την ύφεση.
Κώστας Τσαχάκης
ΠΗΓΗ: imerisia.gr
