17 Ιουλ 2011

Ιταλία: Η καινούργια καυτή Ευρωπαϊκή πατάτα. Του Γιώργου Καισάριου


 Όταν μια χώρα χρωστά το 120% του ΑΕΠ της, είναι υποψήφια για αποκλεισμό από τις αγορές. 
Λέω ότι είναι υποψήφια, διότι θεωρητικά μπορεί αυτό να κάνει πάρα πολύ καιρό να εκδηλωθεί. 
Ποιος θα είναι η πυροδοτικός μηχανισμός που θα εκδηλώσει την κρίση διαφέρει...
από χώρα σε χώρα. 
Για την Ελλάδα, ήταν η παγκόσμια κρίση του 2008, για την Ιταλία ίσως είναι ο επόμενος γύρος οικονομικής επιβράδυνσης.

Ο δείκτης Goldman Sachs global PMI indicator υποδηλώνει, ότι υπάρχει επιβράδυνση στο 80% των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ινδίας (για την Κίνα άλλωστε τα έχουμε πει). Αν δούμε μια σοβαρή επιβράδυνση και στην Ευρώπη και μια ύφεση στην Ιταλία, χωρίς αναγκαστικά να δούμε ύφεση στην ΕΕ, τότε η κρίση χρέους της Ιταλίας θα γίνει παραπάνω από φως φανάρι και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί η Γερμανία να κάνει τίποτα.

Η Ιταλία δεν απέκτησε αυτό το χρέος ξαφνικά και από το πουθενά.
Σαν την Ελλάδα, ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών ελλειμματικών προϋπολογισμών.
Σαν την Ελλάδα, έχει χάσει ανταγωνιστικότητα έναντι της Γερμανίας της τάξεως του 30% την τελευταία δεκαετία.
Η Ιταλία, δηλαδή, είναι σχεδόν ένα πιστό αντίγραφο της Ελλάδος, απλά σε μεγέθυνση.

Έχω τονίσει ότι, όταν η κρίση φτάσει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, σε αυτό δεν θα φταίει η Ελλάδα, αλλά το ότι και οι άλλες χώρες έχουν παρόμοιο πρόβλημα με την Ελλάδα. Η χώρα μας απλά έτυχε και ήταν η πρώτη που παρουσιάστηκε το πρόβλημα και όχι ότι φταίει για το τι θα πάθει η Ιταλία ή κάποια άλλη χώρα. Τώρα λοιπόν ήρθε η σειρά της Ιταλίας.

Οι ιταλικές όπως και οι ελληνικές τράπεζες, γλίτωσαν την κρίση του 2008, διότι δεν είχαν εκτεθεί σε εξωτικά παράγωγα προϊόντα, όπως τράπεζες άλλων χωρών (πχ Γερμανίας). Το πρόβλημα όμως των ιταλικών τραπεζών είναι ότι δάνεισαν το ιταλικό δημόσιο περισσότερο από όσο έπρεπε. Όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, ο ιταλικός τραπεζικός κλάδος έχει ζημιωθεί από τον κρατικό ισολογισμό και τα χρέη που το ιταλικό κράτος έχει συσσωρεύσει. Χτες η Unicredit έπεφτε 10%, έχοντας ήδη καταγράψει μια αρκετά μεγάλη πτώση τις περασμένες μέρες.


Η Ιταλία βέβαια δεν έχει τα ίδια χάλια που έχει η Ελλάδα, εκεί τουλάχιστον κάτι παράγουν. Αλλά ακόμα και όταν παράγεις, δεν σημαίνει ότι μπορείς να ξοδεύεις αλόγιστα. Και μπορεί και η διαφθορά, επίσης, να είναι χαμηλότερη από την Ελλάδα (λαμβάνοντας υπόψη του πόσοι πολιτικοί και πρώην πρωθυπουργοί έχουν προβλήματα με την δικαιοσύνη), αλλά όταν χρωστάς το 120% του ΑΕΠ, τότε δεν σε γλιτώνει τίποτα, ακόμα και αν η διαφθορά είναι στο μηδέν.

Με την απόδοση του ιταλικού δεκαετές στο 5,3% (κατά την τελευταία αναφορά) και το γεγονός ότι το ιταλικό υπουργείο οικονομικών πρέπει να κάνει rollover 69 δισ. ευρώ τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο και συνολικά 500 δισ. ευρώ πριν το τέλος του 2013, δεν είναι δύσκολο να δει κανείς μια κατάσταση, όπου το χρέος της Ιταλίας να γιγαντώνεται ραγδαία το επόμενο διάστημα όπως της Ελλάδας.

Και αν νομίζουν οι Γαλλικές τράπεζες, ότι η Ελλάδα τους έχει αποφέρει χασούρες, περιμένετε να δείτε τι έχει να γίνει με την Ιταλία. Οι Γαλλικές τράπεζες έχουν έκθεση 472 δισ. δολάρια σε ιταλικό χρέος (κατά την IBS).
Στο μεταξύ, οι της Ευρώπης ακόμα δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι “Χρέη τα οποία δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν”. Ή θα πρέπει να τα φάει ο πληθωρισμός (Αγγλία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο), ή θα πρέπει να τα κάνει monetize η κεντρική τράπεζα, ή δεν θα πληρωθούν και κάποιοι θα γράψουν χασούρες.


Ειλικρινά σας λέω, αδυνατώ να κατανοήσω τι είναι αυτό που συζητούν στο Eurogroup, με σκοπό να δώσουν κάποια λύση για την Ελλάδα. Είμαι δε ακόμα πιο περίεργος, να δω τι λύσεις θα προτείνουν για την Ιταλία.

Δεν θα σας μιλήσω για διαγραφές και χρήση της κεντρικής τράπεζας στην υπόθεση της Ιταλίας. Θα περιμένω να δω τι θα πουν πρώτα οι της Ευρώπης. Αναμένω με μεγάλη αγωνιά να δω τι θα σκαρώσουν αυτή τη φορά και τι τρελές ιδέες και μηχανισμούς με παράξενους κωδικούς θα δούμε.

Οι πολιτικοί αυτής της ηπείρου δεν έχουν μάθει τίποτα από την περίπτωση της Ελλάδας. Το ότι δηλαδή, προσπαθώντας να μειώσουν τα ελλείμματα με αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, χωρίς την δημιουργική λογιστική που μπορεί μόνο η κεντρική τράπεζα να κάνει, θα κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Λέει λοιπόν η κυρία Merkel:

«Πιστεύω ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό σινιάλο που η Ιταλία πρέπει να στείλει –η έγκριση ενός προϋπολογισμού που περιλαμβάνει την αναγκαία εξυγίανση. Έχω πλήρη εμπιστοσύνη ότι το κοινοβούλιο της Ιταλίας θα εγκρίνει έναν τέτοιο προϋπολογισμό. Η Γερμανία και οι εταίροι της στην Ευρωζώνη είναι πλήρως προσηλωμένοι στην υπεράσπιση της σταθερότητας του ευρώ».

Μάλλον, κανένας δεν έχει μάθει τίποτα και μάλλον θα δούμε copy paste το Ελληνικό θρίλερ να ξετυλίγεται πάλι από την αρχή, μόνο που αυτή τη φορά, η επικεφαλίδα θα λέει Ιταλία και όχι Ελλάδα.

Τέλος, για όσους δεν το αντιλήφθηκαν ακόμα, υπάρχει ένα καινούργιο ακρωνύμιο που έχει το όνομα “PIIGS” (Portugal, Ireland, Italy, Greece and Spain). Τι διπλό “I” είναι ασφαλώς για την Ιταλία, που από χτες, μπήκε στη λίστα των κρατών που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες εντός πενταετίας να κάνουν default.(χρεοκοπήσουν).


 ΠΗΓΗ: tvxs.gr