6 Απρ 2011

Welcome !Το ραντεβού μας με τον τουρισμό!Της Τζένης Σουκαρά


Ήταν Τετάρτη 14 Απριλίου του 2010 όταν εμφανίστηκαν οι πρώτοι τουρίστες στην πόλη της Κορίνθου..Κατέβηκαν απο το μεγάλο κρουαζιερόπλοιο που εμφανίστηκε στο λιμάνι  και η πρωτεύουσα τρόμαξε...
Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό της Τετάρτης..
έλαβε σάρκα και οστά μια απο τις μεγαλύτερες προσδοκίες των κατοίκων και ταγών τούτης της πόλης, απο γενεά σε γενέα και τούμπαλιν.Αρχιζε το Κορινθιακό όνειρο να ζωντανεύει..Το οποίο έχει να κανει πάντα με το μέλλον τούτης της πόλης έναντι του γείτονος μεγαλοαστού,του ελαφρύ στην συνείδηση και στην σκέψη..Του γείτονα του αλαζόνα που η ζωή του τα έφερε εύκολα γρήγορα και με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Τώρα λοιπόν, η κόρη του Πηγάσου,η κοιτίδα των  των πεζόδρομων και των λογής- λογής πεζοδρομίων,η ερωμένη των νταλικών και το απαγκιο των λαθρομεταναστών,στέκει και σήμερα μετα απο ένα χρόνο στην προβλήτα του λιμανιού της πίνοντας το γάργαρο νερό της Στυμφαλίας,ξυπόλητη ,σωστό δελφινοκόριτσο,αγναντεύοντας κι αναμένοντας την ώρα της εκδίκησης..
Οι τουρίστες ξαναβγήκαν απο το πρώτο κρουαζιερόπλοιο που αγκυροβόλησε φέτος στο λιμάνι της περιπέτειας και της μετάλλαξης κι η πόλη κρύφτηκε απο ντροπή γιατί δεν είχε τι να τους πει ..Πώς να αντιμετωπίσει τα "ξωτικά" που έρχονταν με αποφασιστικότητα προς εκείνη..
Η πρωτεύουσα -κόρη αφτιασίδωτη για χρόνια -έμαθε να ζει και να πορεύεται στην μοναξιά της ,γυρίζοντας την πλάτη στην θάλασσα και περπατώντας στις λακκούβες των δρόμων ,τσαλαβουτώντας στα λασπόνερα ,κρατώντας ένα καλαμακι σουβενίρ απο τα σουβλατζίδικα του Ισθμού ,ακούγοντας τα χάχανα των φαντάρων ,λέγοντας "στο επανειδείν" στις περαστικές νταλίκες που βρώμιζαν και βρωμιζουν το κορμί και τα πνευμόνια της.
Στην σύγχρονη μοναξιά της χαμογελά στον Πήγασο,στον Ηρακλή και τρέχει στους πεζόδρομους παιζοντας κρυφτό με τους τετράποδους αλήτες ,μόνιμους θαμώνες του κέντρου. Στις αναγγελίες του άρχοντα για "λίφτιγκ" γενικό ,φλας και χαμόγελα αλλοδαπά .σκιαζόταν!
Προτιμούσε το" Κωσταλέξι" που της δημιουργησαν για να ζει ,να μεγαλώνει, να πορεύεται..
Έτρεμε την ώρα που πόδι ξένου θα περπατούσε το ιδιότυπο πάρκινγκ του Φλοίσβου και τα παιδιά της θα οσφρίζονταν τον αέρα της αλλαγής,αποβάλλοντας την διαχρονική τους μιζέρια..
Έτσι κι έγινε!Οι τουρίστες περπάτησαν και γνώρισαν το κέντρο..Καλημέρισαν την Αφροδίτη της Κορίνθου,έβγαλαν μαζί της φωτογραφίες αγκαλιά με τον γύρο σουβλάκι..
Οι ξένες φιγούρες έγιναν αισθητές στους μαρμαρωμένους θαμώνες των ορθάδικων..
"Τουρίστες ! Τουρίστες!" φωνασκούσαν όλοι και χαιρετούσαν τους νεόφερτους εγκαρδίως ..Στρωστε τα καρό τρπεζομάντηλα ,ξεσκονίστε τις καρέκλες ,βάλτε μπρος τα τηγάνια να γιομίσει ο ουρανός ευωδιές απο ολοστρόγγυλο κεφτε και καλαμαράκι,που τελευταίως έλαβε πιστοποιητικό Κορινθιακού. Κρυψτε τα ποδήλατα !Θα  ανακαλύψουν οι τουρίστες τα ποδηλατικά μας αδιέξοδα!
Τα νέα γκαρσόνια ονειρεύονται και οι μαούνες κουνιούνται νωχελικά στην παραδοσιακή μαρίνα..
"Άλλος με την βάρκα μας!" έτοιμα τα πληρώματα για την βαρκάδα του Κορινθιακού και τα άδεια μίνι μπας στον άγιο Νικόλα μαρσάρουν τις μηχανές για να γνωρίσουν οι ξένοι το νησί..!Συγνώμη τα περίχωρα..
Ο ενθουσιασμός αγνός και συνάμα κουτοπόνηρος ,βγαλμένος λες απο τις αλλησμόνητες ελληνικές ταινίες του Φίνου, τότε που ο τουρισμός βρισκόταν στα σπάργανα. Οι σχολές χορού κάνουν πρόβες στο συρτάκι, ειδικές ομάδες του δήμου πιάνουν θέση στα υπαίθρια όργανα γυμναστικής ,ενώ οι πρόσκοποι ετοιμάζουν σημαιάκια για το ραντεβού της Τετάρτης..
Άξαφνα όλα κινούνται στους ρυθμούς της Τετάρτης..Οι ταμπέλες τοποθετούνται για το καλωσόρισμα,οι παραλίες ξεσκονίζονται ,οι νταλίκες κρύβονται ,ο ΟΣΕ και οι παράνομοι κάτοικοι των βαγονιών κουκουλώνονται στα σεντόνια τους,τα έργα αναστέλλονται..Στα καφενεία του Φλοίσβου γίνονται εντατικά μαθήματα αγγλικής και κινησιολογίας.Απαγορεύονται οι αργές κινήσεις ,επιβάλλεται πλατύ χαμόγελο ,σαν το "δημαρχιακο " στην αφίσσα των εκλογών!
Το νερό χρησιμοποιείται αφειδώς τις Τετάρτες ..Κυρίως στο σύμπλεγμα του Πηγάσου γίνεται πόσιμο!!!
Η πόλη ζει το όνειρο της με τον ερχομό κάθε κρουαζιερόπλοιου που αγγίζει την προβλήτα του λιμανιού της..
Παριστάνει τη νήσο της άγονης γραμμής που περιμένει το πλοίο μια φορά την εβδομάδα για να έλθουν τα εφόδια και οι τουρίστες..
Η πόλη- κόρη της υπερβολής-βάζει και πάλι ψηλά τον πήχη ,ελπίζοντας πως κι αυτή κάποτε θα βρεθεί στα σαλόνια του τουρισμού να διαφημίζει τα κάλλη της και της παροχές της .Μακάρι!