5 Μαρ 2011

Το δημοκρατικό δίλημμα: Συμπαραστάτης του Δημότη ή της δημοτικής αρχής;


Την 22.02.2011 έγινε από τον Δήμαρχο Κορινθίων η Προκήρυξη για τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης. Η προκήρυξη έγινε σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3852/10 (ΦΕΚ 87/Α΄/07.06.2010), «Νέα Αρχιτεκτονική της Διοίκησης της Αυτοδιοίκησης και..
της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης», άρθρο 77.
Ο νόμος προβλέπει ότι οι «υποψηφιότητες υποβάλλονται με δήλωση που κατατίθεται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου κατά την έναρξη της διαδικασίας επιλογής...

Η διαδικασία για την επιλογή του συμπαραστάτη πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την εγκατάσταση των δημοτικών αρχών. Ο συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης επιλέγεται με απόφαση η οποία λαμβάνεται με μυστική ψηφοφορία και με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) του συνόλου των μελών του δημοτικού συμβουλίου...».

Επειδή διαπιστώνεται σε πολλές περιπτώσεις δήμων η διαδικασία να οδηγείται σε αδιέξοδο λόγω της πλειοψηφίας των δύο τρίτων (2/3) που απαιτείται επί του συνόλου των μελών του δημοτικού συμβουλίου κατά την ψηφοφορία, θεωρούμε ότι ο Δήμος Κορινθίων θα πρέπει να κάνει την υπέρβαση για να μην οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται δυο πράγματα. Πρώτον, ο δήμαρχος να συγκαλέσει σύσκεψη των επικεφαλής των παρατάξεων για να συζητήσει και αναζητήσει μια συναινετική διαδικασία και δεύτερον, να συγκροτηθεί μια επιτροπή αξιολόγησης των υποψηφίων η οποία θα εξετάσει τις υποψηφιότητες και θα υποβάλει έκθεση στο δημοτικό συμβούλιο στη βάση της οποίας και θα ληφθεί η απόφαση.
Εξάλλου, αφού ο νόμος προβλέπει ότι ο συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης «...δέχεται καταγγελίες άμεσα θιγόμενων πολιτών και επιχειρήσεων για κακοδιοίκηση των υπηρεσιών του δήμου, των νομικών του προσώπων και των επιχειρήσεών του και διαμεσολαβεί προκειμένου να επιλυθούν τα σχετικά προβλήματα...», για να είναι αποτελεσματικός ο ίδιος ο θεσμός θα πρέπει η δημοτική πλειοψηφία να επιδείξει δημοκρατική ευαισθησία, να υπερβεί την παραταξιακή λογική και μέσα από μια αξιοκρατική διαδικασία να οδηγήσει το δημοτικό συμβούλιο στην επιλογή του «άριστου» και όχι του «αρεστού».

Θα τολμήσει; Ίδωμεν!