Λίγες ημέρες μας απομένουν ως τις γιορτές και σίγουρα αυτές που έρχονται, δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες.
Ίσως για πρώτη φορά, ο νέος χρόνος που καταφθάνει, δεν γεμίζει προσδοκίες και σίγουρα δεν φέρνει δώρα.
Ίσως, ο λαός για πρώτη φορά κρύβεται σαν ανήλικο φοβισμένο αγόρι πίσω από το φουστάνι της μάνας του ,που δεν θέλει να αντικρίσει κατάματα τον μουσαφίρη. ..
Τώρα που το συλλογίζομαι, δεν έχω τι να τραγουδήσω για καλωσόρισμα.
Όλα μοιάζουν μπανάλ και αφόρητα, «ελαφριά», δημιουργώντας δραματικό κοντράστ στο σήμερα.
Είναι ασύλληπτο με τι ευκολία αλλάζει ατζέντα η ζωή..
Πώς μπαίνουν οι «πάσσαλοι» στο τώρα και πώς τα «βαρίδια» στο αύριο.
Λαός χρεοκοπημένος από όνειρα ,σχέδια και ελπίδες. Αδειανός από εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση ,με άφραγκο παρόν και μέλλον.
Απαξιωμένος από τους μέχρι πρότινος εκλεκτούς του, βιώνει ώρες περισυλλογής και πρωτόγνωρου καθωσπρεπισμού που στραγγαλίζει πρόσκαιρα την ανείπωτη οργή του.
Προσπαθεί ακόμη να συλλάβει τι του συνέβη και πώς ,ακούγοντας τις ριπές από τα «σύγχρονα όπλα» να επικεντρώνονται στη κατάρρευση του οικοδομήματος .
Ποιος είναι ο παλιάτσος και ποιος ο ληστής, σε τούτη την εποχή της κατάλυσης των αυτονόητων σταθερών ,της απόλυτης προδοσίας και διάψευσης του αξιακού, κοινωνικού ,εργασιακού ,πολιτικού, πολιτισμικού γίγνεσθαι που μάθαμε να ζούμε;
Πού κρύφτηκαν οι «φερόμενοι μάγοι»;
Πού λούφαξαν οι ποιητές των ονείρων τούτης της χώρας ,της νεραϊδοσκέπαστης;
Καρικατούρες μιας ολόκληρης εποχής ,βολεμένοι στο «λίπος» που τώρα μας σώθηκε, καταρρέουν.. Επιδιώκουν πτώση στο κενό την ώρα της κατεδάφισης του σαθρού οικοδομήματος ..Η χώρα κλινήρης και στην εντατική…Στους διαδρόμους οι ασθενείς φωνάζουν «ως πότε;»
Ποτέ πια ,αναγνώστη μου, δεν θα υπάρξει το πριν ..
Τρέχουν όλα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ..
Δεν τα προφταίνει ,δεν τα συλλαμβάνει ο νους .
Προχωράμε μπροστά στην ώρα της κατεδάφισης !
Μην κοιτάς πίσω ,παρά μόνο εκείνους που πάτησαν το «κουμπί!»
Το έδαφος τραντάζεται ,το ίδιο και οι συνειδήσεις!
Μην κοιτάζεις πίσω! Μονάχα δίπλα σου !Μέτρα πόσοι απόμειναν! Πόσοι πεισματικά αντιστέκονται!
Πόσοι σηκώθηκαν και βγήκαν έξω μαζί σου την ώρα της κατεδάφισης .
Κράτησε ότι απόμεινε από το πείσμα σου και την οργή σου και βροντοφώναξε "ως εδώ" !
