Η εξέλιξη των ηλεκτρικών αυτοκινήτων καλπάζει, πόσο κοντά στην πραγματικότητα όμως είναι το αυτοκίνητο με μηδενικούς ρύπους;
Μήπως τελικά το ηλεκτρικό αυτοκίνητο παράγει περισσότερο CO2 από ότι πραγματικά το αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης;
Ας δούμε, λοιπόν, τα πράγματα με περισσότερο ρεαλισμό, όπως ακριβώς έπραξαν και οι κατασκευαστές για τους δικούς του λόγους ο καθένας.
Μπορεί το ηλεκτρικό αυτοκίνητο την ώρα που κινείται, να μην παράγει βλαβερούς για την ατμόσφαιρα ρύπους, όμως για να λειτουργήσει και να έχει φορτισμένες τις μπαταρίες του χρειάζεται ηλεκτρική ενέργεια, η οποία κάπως πρέπει να παραχθεί.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι σε χώρες που η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται με την χρήση λιγνίτη (όπως η Ελλάδα) ή πετρέλαιο ή οποιοδήποτε άλλο ορυκτέλαιο, η εκπομπή CO2 παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ αν δούμε χώρες όπως η Κίνα, τότε πραγματικά η χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθεί περισσότερο ρυπογόνος.
Έστω, λοιπόν, ότι ένα αυτοκίνητο (ηλεκτρικό) για να διανύσει 100 χιλιόμετρα θα απαιτηθούν 13 KWh ηλεκτρικής ενέργειας. Τότε, για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας έχουμε παραγωγή CO2 με τιμές που φτάνουν από 62 γρ./χλμ έως τα 190 γρ./χλμ, με τα 62 γρ./χλμ να αναλογούν σε παραγωγή (μέσος όρος) ηλεκτρικής ενέργειας για την Ευρώπη, ενώ 110 γρ./χλμ για την Αμερική και φυσικά στην κορυφή του πίνακα βρίσκεται η Κίνα με 190 γρ./χλμ.
Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αν αλλάξει ο τρόπος που κάποιες χώρες παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια, τότε θα είχαμε πραγματική μείωση στην εκπομπή CO2 και εν μέρη αυτό είναι και σωστό και θεμιτό.
Εδώ λοιπόν έρχεται και το σημείο των μπαταριών.
Η κατασκευή ενός πακέτου μπαταριών ενεργειακής απόδοσης 20KWh κοστίζει στο περιβάλλον μας περίπου 1.500 γρ. CO2, ενώ έχουμε και την πρώτη ύλη που δεν είναι άλλη από το λίθιο, την ουσία δηλαδή που χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές μπαταριών.
Εδώ η κατάσταση κρύβει, επίσης, αρκετούς κινδύνους, καθώς έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος σχετικά με το συγκεκριμένο ορυκτό, το οποίο συναντάτε στη Βολιβία, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Περού και την Κίνα και όπως είναι φυσικό οι περιοχές αυτές έχουν γίνει πεδίο προς κατάκτηση.
Αν αναλογιστούμε το γεγονός, οτι η εταιρεία Chemetall εκτιμά, ότι υπάρχουν ακόμη 30 εκατομμύρια τόνοι λιθίου στον πλανήτη, τότε έχουμε ικανή ποσότητα για την παραγωγή αρκετών δισεκατομμυρίων μπαταριών... οι οποίες δεν χρησιμοποιούνται μόνον στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Τι γίνεται μετά όμως ; τι γίνεται μετά την εκπνοή της διάρκειας ζωής των μπαταριών;....ότι και με τους καταλύτες;
Μήπως τελικά μας οδηγούν σε κάτι, που θα έχει αντίθετα αποτελέσματα για το περιβάλλον;
Πηγή: istories.gr
