5 Δεκ 2010
Το «σύστημα Μπάρτσα» από τον Κρόιφ στον Γκουαρδιόλα
ΑΠΟ την περασμένη Δευτέρα το βράδυ το εκκωφαντικό 5-0 επί της πολλά υποσχόμενης εφέτος Ρεάλ Μαδρίτης και το κυριότερο η αριστουργηματική παράστασή της στο «Καμπ Νου» έθεσε ενώπιον του ποδοσφαιρικού πλανήτη το ερώτημα «είναι η Μπαρτσελόνα η καλύτερη ομάδα που έχει εμφανισθεί.....
ποτέ στην ιστορία του αθλήματος;».
Η συνήθως συγκρατημένη γαλλική «L΄ Εquipe» εξακολουθούσε δύο ημέρες μετά το «clasico» να έχει ως πρώτο θέμα της την καταλανική ομάδα και να χαρακτηρίζει «πρωτοφανές» το παιχνίδι της ενώ η ιταλική «Gazzetta dello Sport» θεωρούσε το παιχνίδι της Μπάρτσα «το πιο καθάριο και μεγαλοπρεπές έργο τέχνης αυτής της σύγχρονης εποχής,το αποτέλεσμα ενός ταλέντου που εκφράζεται με συλλογικό τρόπο,το οποίο ποια διαφορά μπορεί να έχει από αυτό που ενέπνευσε έναν Μπετόβεν ή έναν Πικάσο».
Ο Γιόχαν Κρόιφ ήταν ο εμπνευστής του πιο φιλόδοξου σχεδίου που γνώρισε ποτέ ο κόσμος του ποδοσφαίρου: να διαμορφωθεί ένα σύστημα που να βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού και στη διαρκή στρατολόγηση ταλέντων, σε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά κλαμπ του κόσμου, όπως ήταν η Μπαρτσελόνα. Ο Ιπτάμενος Ολλανδός, ο οποίος αγωνίστηκε από το 1973 ως το 1978 στους Μπλαουγκράνα, έκανε κοινωνό της ιδέας τον τότε πρόεδρο της καταλανικής ομάδας Πεπ Νούνεθ και έτσι μετατράπηκε η πρώην έδρα της Μπάρτσα «Λα Μασία» σε κέντρο προπόνησης και διαμονής των νέων ταλέντων της ομάδας.
Ο Κρόιφ μετέφερε σε καταλανικό έδαφος, αυτό που ο ίδιος είχε γνωρίσει στην ακαδημία του Αγιαξ, της οποίας υπήρξε το κορυφαίο «προϊόν». Ετσι, στις ρίζες του «συστήματος Μπαρτσελόνα» βρίσκεται η ολλανδική εμπειρία και η τελευταία επανάσταση που γνώρισε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο». Πατριάρχης του ήταν ο Ρίνους Μίχελς ο δημιουργός του μεγάλου Αγιαξ της δεκαετίας του 1970 και μετέπειτα προπονητής της Μπαρτσελόνα (1971-1975 και 1976-1978).
Από τις Ακαδημίες στην «Ντριμ Τιμ»
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν ο Κρόιφ επέστρεψε στη Βαρκελώνη ως προπονητής, με βοηθό τον άλλοτε παρτενέρ του στην επίθεση των Μπλαουγκράνα Κάρλες Ρέξας, η «Λα Μασία» γνώρισε νέα αναβάθμιση, ενώ στην «Ντριμ Τιμ», που κατέκτησε τέσσερα σερί πρωταθλήματα Ισπανίας και το Τσάμπιονς Λιγκ του 1992, εντάχθηκαν πρώτη φορά παίκτες από την Ακαδημία: ο Γκιγέρμο Αμόρ, ο Κάρλες Μπούσκετς (πατέρας του νυν άσου της Μπάρτσα Σέρζιο ) και ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο τελευταίος έμελλε να εξελιχθεί σε παίκτη σύμβολο εκείνης της ομάδας, αφού εκτός των άλλων ήταν ο εγκέφαλός της εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Γνήσιο παιδί τής «Λα Μασία» ο Γκουαρδιόλα μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του επέστρεψε «σπίτι του», για να αναλάβει όχι μόνο την τεχνική καθοδήγηση της Μπαρτσελόνα Β, την οποία οδήγησε από τη Δ΄ κατηγορία στη Γ΄ Κατηγορία- στη συνέχεια ο διάδοχός του Λουίς Ενρίκε την ανέβασε στη Β΄ Κατηγορία- αλλά και τον εκσυγχρονισμό της Ακαδημίας, σε υλικοτεχνική υποδομή και ιδέες. Ο Γκουαρδιόλα, γνωρίζοντας σαν την τσέπη του την Μπαρτσελόνα και απολαμβάνοντας την καθολική αποδοχή των οπαδών της, κατάφερε να την απογειώσει και να την οδηγήσει στο πρωτοφανές «6 στα 6» στην πρώτη κιόλας παρουσία του στον πάγκο της όταν την περίοδο 2008-2009 οι Καταλανοί κατέκτησαν όλα τα τρόπαια που διεκδικούσαν- Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Σούπερ Καπ Ισπανίας, Τσάμπιονς Λιγκ και Σούπερ Καπ Ευρώπης, Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων!
«Υπάρχει μόνο μία μπάλα στο γήπεδο»
Η σύγχρονη Μπαρτσελόνα πληροί και τις τρεις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ιστορίας: α) αποτελέσματα και διακρίσεις, β) έναν γαλαξία κορυφαίων παικτών και γ)ένα εντυπωσιακό όσο και καινοτόμο στυλ παιχνιδιού, απόρροια συγκεκριμένης φιλοσοφίας. Το ποδοσφαιρικό «σύστημα Μπαρτσελόνα», προϊόν της ολλανδικής επανάστασης του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου, υιοθέτησε το περίφημο 4-3-3, μπολιάζοντάς το όμως με την ισπανική τεχνική και την αδιάκοπη κυκλοφορία της μπάλας, το διάσημο πλέον «τίκι τάκα».
Το «στυλ Μπαρτσελόνα» στηρίζεται σε δύο απλές ιδέες: Πρώτον, η μπάλα τρέχει πιο γρήγορα από τον παίκτη και άρα πρέπει να μεταβιβάζεται διαρκώς. Δεύτερον, στην αξία της κατοχής της μπάλας, αφού όπως έχει σημειώσει ο μέντορας του Γκουαρδιόλα Γιόχαν Κρόιφ «όταν έχεις την μπάλα δεν χρειάζεται να αμύνεσαι αφού υπάρχει μόνο μια μπάλα στο γήπεδο».
Στο φως της εικοσαετίας που πέρασε, από τότε που ο Ιπτάμενος Ολλανδός σχεδίασε το στυλ παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα, ο Γκουαρδιόλα φρόντισε να βάλει τη δική του σφραγίδα. Από τη μία εμπιστευόμενος άγνωστους ως τότε παίκτες της Μπαρτσελόνα Β,όπως οι Μπούσκετς και Πέδρο, τους οποίους προώθησε γρήγορα στην πρώτη ομάδα, και από την άλλη τελειοποιώντας την επιθετική άμυνα. Γιατί η Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα δεν είναι μόνο η ομάδα που μαγεύει με τον τρόπο που «απλώνει» το παιχνίδι της στο γήπεδο και επιτίθεται, αλλά αυτή που «πνίγει» τον αντίπαλο με το ασφυκτικό πρέσινγκ της,από τη στιγμή που θα χάσει την μπάλα. Και το κάνει με έναν τρόπο, ως εάν, να μην μπορεί να ζήσει χωρίς την μπάλα...
ΠΗΓΗ: το βημα on-line