Η ευθύνη της ελληνικής νεολαίας απέναντι στην πατρίδα είναι να υπηρετήσει τη στρατιωτική της θητεία. Θα είμαστε σε διαρκή επικοινωνία με όλες τις νεολαίες για να συζητήσουμε το πώς αυτή η στρατιωτική θητεία θα γίνεται όλο και πιο εποικοδομητική, πιο ανθρώπινη, θα τίθεται στην υπηρεσία και της πατρίδας, αλλά βεβαίως στη συνέχεια θα βγάζει πολίτες με εξειδίκευση και με επαγγελματικά προσόντα.
Θέλω να αναφέρω δύο ακόμα στοιχεία όσον αφορά στην κάθετη δομή διοίκησης και στη δομή δυνάμεων.
Ελπίζω να παρακολουθείτε τις μεγάλες εξελίξεις που γίνονται στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες γύρω από το ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Ένοπλες Δυνάμεις γίνονται σήμερα αντικείμενο συζήτησης όχι απλά θεωρητικής, όχι απλά μέσα στα πανεπιστήμια και τα think tank, αλλά μέσα στην καρδιά των Ενόπλων Δυνάμεων.
Συζητιούνται αλλαγές όχι μόνο επιχειρησιακές, αλλά αλλαγές σε όλη τη διοικητική και επιχειρησιακή κλίμακα με στόχο να γίνουν πιο αξιόμαχες οι Ένοπλες Δυνάμεις. Με στόχο τον εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών, τη σύνδεση της δομής διοίκησης και της δομής δυνάμεων με το ρόλο που πρέπει να έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στον 21ο αιώνα και όχι μόνο με το στρατιωτικό τους ρόλο, αλλά και ως κοινωνική δύναμη, κοινωνικός μηχανισμός υπεράσπισης σε περιπτώσεις καταστροφών, διεθνούς τρομοκρατίας ή περιβαλλοντικών καταστροφών.
Αυτές τις αλλαγές με βάση την εθνική εμπειρία που είχαμε τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, ενσωματώνουμε στην κάθετη δομή διοίκησης για να μπορέσουν –ακόμα και με αφορμή το 1996 και την εμπειρία που είχαμε στα Ίμια, την οποία πολλές φορές επικαλείστε κατά τρόπο επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα- ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και οι Αρχηγοί των Επιτελείων να ασκούν την πραγματική επιχειρησιακή και διοικητική ευθύνη στο πλαίσιο των Ενόπλων Δυνάμεων κάτω από τη θεσμική, κοινοβουλευτική, πολιτική ομπρέλα της Κυβέρνησης και του πολιτικού προϊσταμένου Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Θα επιφέρουμε –και αυτό δεν είναι υπερβολή- επανάσταση στη δομή δυνάμεων. Ο ελληνικός στρατός δεν μπορεί να λειτουργήσει με αντιλήψεις του μετεμφυλιακού ελληνικού κράτους. Οι Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι σύγχρονες. Θα έχουμε ένα σύγχρονο, έξυπνο, μικρό, αποτελεσματικό στρατό με εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών, με μία δομή δυνάμεων που θα υπακούει στις πραγματικές επιχειρησιακές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και της Ελλάδας και όχι –όπως γινόταν για πολλά χρόνια- σε κατασκευασμένες ανάγκες είτε εξοπλιστικές είτε επιχειρησιακές. Αυτή τη λογική έχει και η αλλαγή στο ΕΜΠΑΕ, την οποία επιφέρουμε.
Φοβάμαι ότι δεν αντιλαμβάνεσθε αυτές τις αλλαγές. Θα μπορούσαμε να τις συζητήσουμε ακόμα περισσότερο στην Επιτροπή, για να καταλάβετε ότι είναι μεγάλη ανάγκη να γίνουν αυτές οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές. Για να κάνουμε μεγάλες οικονομίες, να αυξήσουμε την επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά κυρίως για να προσαρμόσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις σε ένα νέο, σύγχρονο, αποτελεσματικό, δημοκρατικό μοντέλο που χρειάζεται η πατρίδα τον 21ο αιώνα.
Βεβαίως, στο πλαίσιο αυτό επαναξιολογούμε, επανεντάσσουμε σε μια νέα λογική τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Τελείωσε η «λογική του σούπερ μάρκετ» στους εξοπλισμούς για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κατασκευασμένες ανάγκες είναι πλέον στο παρελθόν. Οι ανάγκες θα προέρχονται από τα θεμελιώδη κείμενα που διαμορφώνουμε, την Πολιτική Εθνικής Άμυνας, την Εθνική Αμυντική Στρατηγική και όλα εκείνα τα κείμενα τα οποία θα συζητήσουμε μαζί σας και θα αποτελέσουνε αντικείμενο διαλόγου και ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, ώστε να έχουμε γερά, θεωρητικά, στρατηγικά και επιχειρησιακά εργαλεία, για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε το εθνικό δόγμα, όχι το νατοϊκό για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας.
Τελειώνω, λέγοντας ότι είναι το πρώτο μεγάλο θεσμικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που επιφέρει σημαντικές αλλαγές όχι μόνο διοικητικές και επιχειρησιακές, αλλά αλλαγές νοοτροπίας. Αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν, για να προχωρήσουμε σε ένα σύγχρονο στρατό, σε σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις, αντάξιες της προσδοκίας του ελληνικού λαού, αντάξιες της ευθύνης που έχουμε εναποθέσει για την υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
