Ακόμη ένα παιδί, μιας δυναμικής φάμπρικας, σε μια κούρσα ταχύτητας καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, που σφύριξε πέρυσι ο Χατζηδάκης με το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο του!!!
Σας τα έλεγα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Περιφερειακής Αρχής, αλλά εσείς μου λέγατε για «Πράσινη Ανάπτυξη» που δεν έχετε οριοθετήσει τι σημαίνει, μέσα στο μυαλό σας. Κάτι τέτοια αόριστα λοιπόν λέγατε, για να δώσετε άλλοθι στην..
άρνησή σας, αρκετοί μου λένε τελευταία πως δεν διάβασαν και ψήφισαν έτσι τότε ελαφρά τη καρδία, λόγω κομματικής πειθαρχίας. Δεν συνταχθήκατε τότε που έπρεπε λοιπόν, μαζί μας για να μη ψηφιστεί, να καταργηθεί αυτό το τερατούργημα για το περιβάλλον. Τώρα ρίχνετε κροκοδείλια δάκρυα.Με πολιτική υποκρισία και περίσσεια θράσους λέτε κάθε φορά: «ότι πουν οι τοπικές κοινωνίες». Έχετε ήδη επιτρέψει, έχετε ήδη βάλλει τη προσωπική σας σφραγίδα, ένας ένας, σε αυτό το έγκλημα που συντελείτε, με τη προηγούμενη στάση σας. Βάλλατε πλάτη, να «σκοτώσουν» το Μαίναλο, τον Πάρνωνα, το Λύκαιο, σε λίγο τον Ταΰγετο και τον Κάβο Μαλιά, με fast track διαδικασίες αδειοδότησης, στις περιοχές Natura και φυσικού κάλους, δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους οι μεγάλο-εταιρείες, μιας κι εμείς ΑΠΛΑ ΓΝΩΜΟΔΟΤΟΥΜΕ…έτσι δεν έχετε αποδεχθεί?
Ένας ακόμη Αιολικός Σταθμός Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), ισχύος 36MW, στην καρδιά του ΜΑΙΝΑΛΟΥ.
Για το οποίο γνωμοδοτεί φυσικά αρνητικά και η Υπηρεσία αυτή τη φορά, και έχουμε δει όλοι τους λόγους στο έντυπο Δ9 της εισήγησης και υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από τοπικούς φορείς, συλλόγους, κατοίκους της περιοχής. Υπάρχουν ομόφωνες αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων Τρίπολης και Γορτυνίας, που εκφράζουν την κάθετη διαφωνία τους για το έργο αυτό.
Έχουμε επαναλάβει πολλές φορές, πως η ανάπτυξη των ανεμογεννητριών αποτελεί ένα σημαντικό μέτρο και εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την μετάβαση από την οικονομία του άνθρακα στην πράσσινη και κυκλική οικονομία. Ωστόσο, είναι απολύτως απαραίτητη για τη βιωσιμότητα του ενεργειακού μοντέλου της χώρας, η σωστή και στοχευμένη χωροθέτησή τους. Αντίθετα, μια άστοχη χωροθέτησή μπορεί να αποβεί αρνητική για τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον.
Παρόλη τη τεράστια –σε θεωρητικό επίπεδο- πολιτική βούληση, για τη μετάβαση σε ένα νέο ενεργειακό τοπίο, η μέθοδος που ακολουθείτε συνεχίζει να είναι εντελώς παρωχημένη και προκλητικά αδιάφανη. Η πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, τα επόμενα χρόνια, έχει να κάνει με αποτελέσματα και όχι με απλές προθέσεις. Και εδώ ακριβώς δείχνουν να κολλάνε τα πράγματα.
Η αναγνωρισμένη ανάγκη για ταχεία μετάβαση στην πράσινη ενέργεια θα πρέπει, μέσα από διάλογο μεταξύ των φορέων και της κοινωνίας, να λάβει υπόψη τις εκκλήσεις για προστασία της βιοποικιλότητας, τις σοβαρές αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών αλλά και παρανομιών από άστοχες χωροθετήσεις και επιτέλους να βρεθεί ένας επιταχυντής για σοβαρές, εφαρμόσιμες, νόμιμες και τεκμηριωμένες ολοκληρωμένες προτάσεις, ένα πλαίσιο μέσω του οποίου θα πρέπει να οραματιζόμαστε, στοχεύουμε, σχεδιάζουμε, αδειοδοτούμε και υλοποιούμε όλες τις παρεμβάσεις μας για τα επόμενα χρόνια.
Είναι επιτακτικό, ΧΘΕΣ, να ξεκαθαρίσουμε τους κανόνες και τα κριτήρια για τον τρόπο που θα γίνουν όλα αυτά, διαφορετικά κινδυνεύουμε εν τέλει να ακυρώσουμε την βασική αποστολή των ΑΠΕ, που είναι η προστασία του περιβάλλοντος.
Ειδικά τώρα για την Πελοπόννησο, εγώ προσωπικά νιώθω τα πράγματα να εξελίσσονται σε έναν άνισο αγώνα, μεταξύ μεγαλο-συμφερόντων και περιβάλλοντος.
Οι Πελοπόννησος έχει κορεστεί. Και εδώ τελειώνει νομίζω η συζήτηση και η σημερινή, αλλά και κάθε μελλοντική.
Τα πράγματα πρέπει να οριοθετούνται από κανόνες που ορίζει η επιστήμη, η κοινωνία και η λογική φυσικά θα καταψηφίσω και παράλληλα σας ξανακαλώ να κάνουμε το αυτονόητο…θα το ξαναπώ: να διεκδικήσουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να σταματήσει αυτό το παρωχημένο σύστημα και άμεσα να επικαιροποιηθεί ο χωρικός σχεδιασμός που ισχύει από το 2008, όπου οι στόχοι ήταν ενετελώς διαφορετικοί και φυσικά να υπάρχει συγκεκριμένος ενεργειακός σχεδιασμός ανα Περιφέρεια που θα εντάσσεται στον Εθνικό Σχεδιασμό.
Παράλληλα, η αλλαγή του Νομοθετικού πλαισίου, έτσι ώστε οι τοπικές κοινωνίες να ορίζουν το μέλλον του τόπου τους, είναι ένα θέμα πρακτικής και ουσιαστικής Δημοκρατίας, που θα πρέπει να απαντήσουμε.
Για να ξέρουμε που πάμε, πως πάμε, με διαφάνεια και νομιμότητα, με σεβασμό στο περιβάλλον.
ΥΓ. Να σας ενημερώσω, πως στην ενεργειακή πιάτσα, ενεργεί μια φάμπρικα, όπου μεγάλες εταιρείες, που «είδαν την ευκαιρία» της Απολιγνιτοποίησης στη περιοχή μας, την Πράσινη Ανάπτυξη (…που δεν θα αφήσει πράσινο στο τέλος!!!) μέσω διαφορετικών θυγατρικών τους, κατεβάζουν προτάσεις για αδειοδότηση, για μικρότερα έργα έτσι ώστε να μην προκαλούν στα μάτια των τοπικών κοινωνιών, να ευνοούνται από ευκολότερες διαδικασίες αδειοδότησης (γιατί άλλο κατηγορία Α1 και άλλο Α2!!) και να προχωρούν ανενόχλητοι!!! Όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι τελικά ΤΕΡΑΣΤΙΑ αιολικά πάρκα, στην ιδία περιοχή, από εταιρίες ιδίων συμφερόντων και ολική καταστροφή τεράστιων εκτάσεων δασικής γης.
ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΩ!!!!
