Μαρίνα Αλεξανδρή
Το εργασιακό δεν είναι παρά μόνον η αρχή. Κι αυτό το καλοκαίρι μπορεί ήδη να εγγραφεί στο πολιτικό ημερολόγιο (αναλόγως από πια ιδεολογική και πολιτική οπτική το βλέπει κανείς) ως το καλοκαίρι των «μεγάλων...
μεταρρυθμίσεων» ή της «μεγάλης αντιμεταρρύθμισης» Μητσοτάκη.Η οδηγία και ο σχεδιασμός από το Μαξίμου είναι σαφής: Μέσα στους επόμενους μήνες (και το αργότερο έως το τέλος Σεπτεμβρίου) θα πρέπει είτε να έχουν ψηφιστεί, είτε να έχουν δρομολογηθεί νομοθετήματα και πρωτοβουλίες, που εντάσσονται στην «μεταρρυθμιστική» ατζέντα της ΝΔ.
Σ΄αυτό το πλαίσιο, μετά τον εργασιακό νόμο Χατζηδάκη, που στη πράξη καταργεί το οκτάωρο και ποινικοποιεί την απεργία, με εντολή Μαξίμου σειρά παίρνουν τρία νομοθετήματα:
* Το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης, το οποίο θα ισχύσει από το 2022 εισάγοντας τον κεφαλαιοποιητικό, ιδιωτικό πυλώνα στις συντάξεις.
* Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η αυτονομία των σχολικών μονάδων και ο επανασχεδιασμός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
* Η ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης με αυτοτελείς πόρους, που θα περιλαμβάνει (τουλάχιστον με βάση τις έως τώρα διακηρύξεις) και την απόδοση του ΕΝΦΙΑ στα δημοτικά ταμεία.
Ο λόγος, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει αυτή την συγκυρία για μεταρρυθμιστικό μπαράζ, είναι τριπλός:
* Θέλει να περάσει τα δύσκολα νομοθετήματα σε πολιτικά ευνοϊκό και εκλογικά ουδέτερο χρόνο για την κυβέρνηση– να εκμεταλλευτεί τον αέρα που εξακολουθούν να τις δίνουν οι δημοσκοπήσεις στην διετία της θητείας της.
* Θέλει να πάει σε εκλογές (όταν το αποφασίσει) έχοντας να επιδείξει τις μεταρρυθμίσεις ως το εμβληματικό έργο της διακυβέρνησης του.
* Θέλει, μέσω αυτού του «μεταρρυθμιστικού έργου» να αντιστρέψει το δίπολο «προόδου-συντήρησης» απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Να αντιπαραβάλει, εκείνο που ορίζει ως νέο πολιτικό υπόδειγμα με τον «παλαιοκομματικό δογματισμό» και να μεταφέρει την εκλογική σύγκρουση σε πεδίο ιδεολογικής αναμέτρησης. Με στόχο την οριστική αποκαθήλωση της περίφημης ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς.
Οι μετωπικές συγκρούσεις και το αντικυβερνητικό μέτωπο που πυροδοτούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, αποτελούν ρίσκο, το οποίο όμως δεν αξιολογούν ως ισχυρή απειλή στο Μαξίμου. Ο Αλέξης Τσίπρας, η Φώφη Γεννηματά, ο Δημήτρης Κουτούμπας και ο Γιάνης Βαρουφάκης μπορεί να κατέβηκαν όλοι χθες στον δρόμο κόντρα στο εργασιακό, στην κυβέρνηση όμως θεωρούν, ότι το αντιπολιτευτικό μέτωπο δεν έχει προγραμματική συνοχή και προοπτική.
Θεωρούν, επίσης, ότι η ιδεολογική πόλωση διευκολύνει την ΝΔ στην άλωση του κέντρου και της συντηρητικής κεντροαριστεράς. Και δεν φοβούνται την κοινωνική αντίδραση, καθώς προέρχεται, πρωτίστως, από εκλογικές ομάδες μη προνομιακές για την κυβέρνηση, όπως οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Τα νομοθετήματα, άλλωστε, που βγαίνουν μπροστά, μπορεί να συνιστούν νεοφιλελεύθερη ανατροπή, αλλά δεν πλήττουν άμεσα την τσέπη της «μεσαίας τάξης» - το ασφαλιστικό θα αφορά τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας μετά το 2022 και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προβάλλεται ως βήμα εκσυγχρονισμού του Δημοσίου και επιβράβευσης της αριστείας.
Επιπλέον, η τελευταία κινητοποιεί και αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού, ο οποίος διευκολύνει και βρίσκεται ψηλά στην τακτική της κυβέρνησης.
tvxs.gr
