Πιτσιρίκο, πριν λίγες μέρες έκανα έναν μεγάλο περίπατο Μοναστηράκι, Θησείο, Πλάκα, Αναφιώτικα, Φιλοπάππου, Άνω Πετράλωνα κι ενώ ευωδίαζε παντού άνοιξη με ανθισμένα λουλουδάκια και πεταλούδες, η εικόνα των έρημων δρόμων στο κέντρο και τα κλειστά μαγαζιά ανέδυε μια θλιβερή εγκατάλειψη.
Άλλα δεν τα συμφέρει να λειτουργήσουν με τις παρούσες περιοριστικές συνθήκες, και άλλα μας αποχαιρέτησαν για τα καλά.
Οι μαγαζάτορες λιγομίλητοι και άκεφοι, παντού κόκκινες απαγορευτικές κορδέλες και μικροέπιπλα στις εισόδους, για να μην μπαίνει ο λιγοστός κόσμος, που έχει ακόμα δύο φράγκα στην τσέπη του.
Ακόμα κι αυτή η αίσθηση του ιστορικού κέντρου με τα χρώματα και τα αρώματα μιας άλλης εποχής έχει αρχίσει να ατονεί.
Υποθέτω πως, μετά το click away και το click in, θα ακολουθήσει το click and lick, μιας το μόνο που δεν μας έχουν ζητήσει ακόμα για να μπορέσουμε να ψωνίσουμε, να βολτάρουμε ή να βγάλουμε τα ζα μας είναι να γλείψουμε αρx...α.
Συγγνώμη για την υβρεολογία αλλά πλέον τέτοιος τρόπος έκφρασης αρμόζει με τα δρώμενα της εποχής.
Επίσης, έχω να πω, πως οι χιλιάδες προσλήψεις αστυνομικών που έγιναν και άλλες τόσες που έπονται, την ώρα που οι προσλήψεις στον χώρο της υγείας υστερούν, αντανακλά την φονική διάθεση των κυβερνώντων καθώς αμφότερες οδηγούν στον θάνατο. Ω, τι σύμπτωση.
Είμαστε η δεύτερη χώρα στην Ε.Ε. με τις υψηλότερες δαπάνες σε σώματα ασφαλείας. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει, σε τι κράτος στοχεύει η νεοφιλελεύθερη πολιτική μας, η οποία βεβαίως εκλέχτηκε δημοκρατικά από τους αγαπητούς συμπολίτες μας, που με τη σειρά τους γκρινιάζουν και ρίχνουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τις κωλάρες τους, που βρωμίζουν τον τόπο με το ελληνικό σκατό τους.
Στις 25 Μαρτίου λοιπόν μπορούμε με περηφάνια να γιορτάσουμε, που το DNA των πεσόντων ηρώων ρέει στο αίμα μας, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά την επαναστατική φύση που κληρονομήσαμε, έχοντας την τύχη να γεννηθούμε σε αυτήν τη μικρή γωνιά της Γής.
Εδώ να αναφέρω (αν κάποιος ενδιαφέρεται και για κάτι άλλο πέραν των θεατρικών τηλεσταυροφοριών) πως σύμφωνα με το Άρθρο 34 – Νόμος 4647/2019 – Ρυθμίσεις για τη λειτουργία της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», η επιτροπή απαλλάσσεται παντός άμεσου και έμμεσου φόρου καθώς και εισφορών υπέρ του Δημοσίου, Ο.Τ.Α. ή οποιουδήποτε τρίτου. Το ίδιο επίσης ισχύει και για τις κάθε είδους δωρεές, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, χορηγίες, χρηματικές παροχές ή παροχές σε είδος προς την Επιτροπή «Ελλάδα 2021», καθώς επίσης και τα έξοδα που σχετίζονται με αυτές, που πραγματοποιούνται από φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα.
Εξάλλου πώς θα μπορούσε να τιμηθεί αυτή η ιστορική χώρα χωρίς μια μεγάλη μασαμπούκα, το σήμα κατατεθέν της.
Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν.
Επτωχεύσαμεν οικονομικώς και πνευματικώς, διότι το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν τα ρουσφέτια, οι ξεπέτες, οι θεσούλες, οι καταδόσεις, η ιδιοκτησία, η ρουφιανιά, η κατινιά, η πλεονεξία, η όμορφη μούρη μας, η επί πτωμάτων ατομική κερδοσκοπία και ανθρωποφαγία.
Και ποιος μας έφταιξε για όλα αυτά;
Ο διπλανός μας, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι Τουρκόσποροι, οι δάσκαλοι, τα παιδιά των φαναριών, οι άστεγοι, οι πιάτσες της Κολιάτσου, οι επαίτες, οι τοξικομανείς.
Ό,τι δηλαδή ζει και κινείται έξω από το σπιτάκι μας και δεν αγγίζει τον μανδύα της ματαιοδοξίας μας.
Σε τι πιστέψαμε;
Σε πολιτικούς, σε δημοσιογράφους, σε τηλεπερσόνες, σε πρότυπα των τηλεσκουπιδιών, σε τραπεζίτες, σε οικονομικούς συμμάχους, σε ευεργέτες και τιμωρούς, σε τοκογλύφους, σε like και καρδούλες, σε σημαίες, σε αφεντικά, σε όπλα και Rafale.
Ας βγάλουμε λοιπόν τον σκασμό.
Πολύ καλημέρα σας.
Λίνα
(Αγαπητή Λίνα, δίνε πόνο. Λίνα, διάβαζα το κείμενό σου και πανηγύριζα. Σε αγαπάω. Είσαι φίλη μου. Θέλω να είμαστε φίλοι. Αυτό. Να είσαι καλά).
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
