Νικόλ Λειβαδάρη
Η κυβέρνηση αντέχει δημοσκοπικά μεν, ασθμαίνει πολιτικά δε. Και, παραδόξως, ασθμαίνει και επικοινωνιακά. Το τελευταίο μάλλον το μαρτυρούν οι όλο και...
πιο νευρικές, συμψηφιστικές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ (επιθέσεις που δεν εκπορεύονται μόνον από τις συνήθεις μιντιακές στήλες αλλά και από τον ίδιο τον κυβερνητικό εκπρόσωπο).Η χθεσινή δήλωση Πέτσα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αντιπολίτευση με «ποδήλατα και τσουρέκια», την στιγμή «που κάποιοι ήταν σε κότερα με πούρα», δεν συνιστά επιτομή σοβαρής πολιτικής και κυβερνητικής επιχειρηματολογίας, την ώρα που η χώρα μετρά κάθε μέρα 100 νεκρούς από τον κορονοϊό. Και δεν είναι τυχαίο, ότι, πλην Μπογδάνου, ελάχιστοι ήταν οι κυβερνητικοί βουλευτές και στελέχη που έδειξαν θέρμη να την αναπαράξουν δημόσια.
Το επιτελικό κράτος δείχνει επικοινωνιακά αμήχανο και πολιτικά εγκλωβισμένο.
Το πρώτο αφήγημά του που κατέρρευσε, ήταν εκείνο της «καλύτερα προετοιμασμένης κυβέρνησης». Το σάρωσε η δριμύτητα του δεύτερου κύματος της πανδημίας σε μια πολιτεία ανέτοιμη σε όλα.
Το δεύτερο ήταν το αφήγημα της ατομικής ευθύνης. Εδώ, η φωτογράφηση της Πάρνηθας έδωσε την χαριστική βολή. Κι εκείνο που ενόχλησε περισσότερο (κι ενόχλησε πολύ και πολλούς και εντός ΝΔ) δεν ήταν η ίδια η πρωθυπουργική βόλτα και η παραβίαση απαγορεύσεων και κανόνων προστασίας, ήταν η παρουσίασή της ως «ανθρώπινη στιγμή» και οι δικαιολογίες του τύπου όλοι μπορούν να πάνε παντού, για να αθληθούν.
«Η Πάρνηθα ήταν η τελική πάσα στον Τσίπρα για να μας… στείλει στις Βερσαλλίες», λέει σκωπτικά αποστασιοποιημένος βουλευτής της ΝΔ., αναφερόμενος στην δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή, ότι «δεν είστε κυβέρνηση Αθηνών, είστε κυβέρνηση Βερσαλλιών». Και αναγνωρίζοντας ότι το – διαρκές - έλλειμμα ενσυναίσθησης και τα συμπτώματα αλαζονείας «σπάνε κρίσιμους κρίκους στην εμπιστοσύνη των πολιτών».
«Η αυτοκριτική δεν έβλαψε ποτέ κανέναν», ήταν η εξίσου αιχμηρή, και δημόσια, βολή της Ολγας Κεφαλογιάννη. «Κρινόμαστε καθημερινά, και όντως και εμείς πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα», είπε αποτυπώνοντας και το κλίμα που επικρατεί σε μεγάλο τμήμα της Κονοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.
To τρίτο αφήγημα που καταρρέει παταγωδώς (και με βαρύ κόστος για την κοινωνία) είναι εκείνο της «υφεσιακής παρένθεσης» και των μεγάλων αναπτυξιακών προσδοκιών. Η ετήσια ύφεση του 11,7% στο τρίτο, και θεωρητικά δυνατό, τρίμηνο του έτους ακυρώνει οριστικά κάθε σενάριο αισιοδοξίας και προεξοφλεί, ότι το 2021 αντί για χρονιά ανάκαμψης θα είναι χρονιά βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Ενώπιον αυτής της πραγματικότητας η κυβέρνηση δείχνει να ξεμένει από ουσιαστικά πολιτικά πυρομαχικά. Στο κοινωνικό πεδίο εξαντλεί και τα τελευταία επικοινωνιακά καύσιμα επενδύοντας και προβάλλοντας την έλευση του εμβολίου και των 32 δις του Ταμείου Ανάκαμψης – προοπτικές θετικές μεν, που δεν δίνουν άμεσες διεξόδους δε.
Στο πεδίο των διαχειριστικών ανεπαρκειών ανακυκλώνονται και φουντώνουν τα σενάρια περί ανασχηματισμού, τα οποία όμως απλώς ανατροφοδοτούν τις εσωτερικές συγκρούσεις.
Κατά τις μισές διαρροές ο Στέλιος Πέτσας είναι ήδη στην έξοδο του Μαξίμου και απλώς δεν το ξέρει. Κατά τις άλλες μισές η υπόθεση με τα αμφιλεγόμενα στοιχεία του ΕΟΔΥ για την πανδημία είναι το προανάκρουσμα της δυσμενούς (εάν όχι και μεθοδευμένης) δυσμενούς μετάθεσης του Βασίλη Κικίλια. Παρεμπιπτόντως εδώ, κάθε φορά που προκύπτει πολιτικό ζήτημα με τον υπουργείο Υγείας, προκύπτει και μία ακόμη δημοσκόπηση που τον εμφανίζει δημοφιλέστερο όλων των υπουργών.
Παραπλεύρως, ο Νίκος Δένδιας κρατά αποστάσεις ασφαλείας και στέλνει μηνύματα, ότι δεν προτίθεται να εγκαταλείψει εύκολα το υπουργείο Εξωτερικών, όπως επίσης και την «καραμανλική» γραμμή στα ελληνοτουρκικά, κι ο Αδωνις Γεωργιάδης δηλώνει καθημερινά και ηχηρά το «παρών» της σαμαρικής πτέρυγας.
Εν ολίγοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγα πράγματα μπορεί να κάνει αυτή την στιγμή. Ανασχηματισμός εν μέσω διπλής κρίσης, υγειονομικής και εθνικής παραπέμπει σε σφραγίδα αποτυχίας – μη ανασχηματισμός παραπέμπει σε ανακύκλωση των κυβερνητικών αδιεξόδων.
Οσο για τα σενάρια των διπλών εκλογών μετά τους εμβολιασμούς θεωρούνται όντως ισχυρή διέξοδος από αρκετούς στο πρωθυπουργικό επιτελείο – ο πολιτικός χρόνος όμως έως τότε είναι εξαιρετικά πυκνός, για να επιτρέπει βεβαιότητες. Και το κοινωνικό φορτίο είναι ιδιαίτερα βαρύ για να αποκλείει ανατροπές…
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
