O καθείς και το συνωμοσιολογικό του σενάριο: Αλλοι επιμένουν (στα πρωτοσέλιδά τους, στις εκπομπές και στις αναρτήσεις τους) ότι τη φωτιά στη Μόρια την...
έβαλε η τουρκική ΜΙΤ ή οι «Γκρίζοι Λύκοι», που ήρθαν ντυμένοι πρόβατα και χρησιμοποίησαν σαν όργανά τους άβουλους μετανάστες.
Άλλοι βεβαιώνουν, ότι το έργο της πυρπόλησης το ανέλαβαν οι ΜΚΟ, με όργανά τους άβουλους πρόσφυγες. Οι πιθανότητες να έχουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δική τους βούληση θεωρούνται αμελητέες.
Επειδή, ωστόσο, ο τρισάθλιος καταυλισμός της Μόριας δεν είναι ο πρώτος στην Ευρώπη που καίγεται (ας θυμηθούμε τη «Ζούγκλα» του Καλαί), ή θα πιστέψουμε ότι ο κοινός αιτιολογικός παράγοντας πανευρωπαϊκά είναι οι μυστικές υπηρεσίες και οι ΜΚΟ ή θα μπούμε στον ψυχικό και ιδεολογικό κόπο, να διακρίνουμε κάτι εξόφθαλμο: την απόγνωση των εξαθλιωμένων, των ανθρώπινων όντων που αφέθηκαν να εξαθλιωθούν. Απόγνωση που μπορεί να οδηγήσει και σε αυτοπυρπόληση ή πυρπόληση του «φιλόξενου» καταυλισμού. Βρίσκει άλλωστε τον εμπρηστικό πυρσό ετοιμασμένο από τον εμπαιγμό, τον ρατσισμό, την περιφρόνηση, την εκμετάλλευση.
«Ναι, αλλά γιατί αντέδρασαν, όσοι βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό και δεν δέχτηκαν να μπουν σε απομόνωση;» ακούγεται το πραγματιστικό ερώτημα. Το οποίο όμως παύει να ηχεί πραγματιστικό, αν ακουστεί συγχρόνως η πληροφορία, ότι το μέρος που προοριζόταν για απομονωτήριο ήταν μια αποθήκη δίχως καν ηλεκτρικό. Δεν ήθελαν σουίτες οι άνθρωποι. Λίγο νερό ήθελαν, ηλεκτρικό, καμιά μάσκα, αντισηπτικά, τα στοιχειώδη. Τα ίδια που ήθελαν και οι 13.000 εγκλωβισμένοι, ενός καταυλισμού που συνηθίσαμε να τον αποκαλούμε «ντροπή της Ευρώπης», μόνο που η Ευρώπη δεν δείχνει να ντρέπεται.
Ένα άθροισμα συμφεροντολόγων εθνικιστών δεν το λες οπωσδήποτε «Ενωση». Και δεν περιμένεις να έχει γερή θέση στο μνημονικό και στη στάση τους ο όρος «αλληλεγγύη». Εκτός κι αν εσύ τους τσιγκλάς συνεχώς και τους το θυμίζεις. Πράγμα που η επίσημη Ελλάδα δεν το κάνει. Λέει, ότι θα…, και μένει στην εξαγγελία μπροστά στις κάμερες των ελληνικών καναλιών.
Ας ακούσουμε ωστόσο τους Γιατρούς του Κόσμου: «Οι εγκαταστάσεις της Μόριας έχουν κατ’ επανάληψη καεί μερικώς, αποδεικνύοντας στην πράξη την ακαταλληλότητά τους. Χωρίς συνεκτικές πολιτικές για την υποδοχή και το άσυλο, παρόμοιες τραγωδίες θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, επιβεβαιώνοντας με τον χειρότερο τρόπο την αναποτελεσματικότητα των πολιτικών αποτροπής».
Που σημαίνει: Οχι άλλη Μόρια. Οχι πάλι η Μόρια.
Πηγή: Καθημερινή
