Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Τι ειρωνεία να γλιτώνεις επί 90+ μέρες πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα, συλλήψεις α λα Γκεστάπο ή σφαιρίδια, και τελικά να τρως paintball από white supremacist.
Αυτό πιθανόν σκέφτηκαν οι διαδηλωτές στο...
Portland, μετά την είσοδο της μεγάλης αυτοκινητοπομπής υποστηρικτών του Trump που πέρασε μέσα από την πόλη (με την πλήρη υποστήριξη της αστυνομίας και του γαμωδημάρχου της πόλης, κατά τ’ άλλα πολιτικού αντίπαλου των Ρεπουμπλικάνων, Ted Wheeler) για μια επίδειξη σοκ και δέους, λίγο πριν αναχωρήσει για το Los Angeles.
Φασισμός από τα Lidl.
Ο Joey Gibson, γνωστός φασίστας στην τοπική κοινότητα και ηγετικό στέλεχος των Patriot Prayer, μάλλον άλλα είχε στο μυαλό του, πριν περικυκλωθεί σε βενζινάδικο, όπου τον έσωσε τελικά η αστυνομία.
Και ένας άλλος φασίστας έχασε τη ζωή του μετά την ανταλλαγή πυροβολισμών. Ας πρόσεχε. Είναι κάπως εύθικτοι οι άνθρωποι, όταν κραδαίνεις αυτόματο στην πόλη τους.
Αντίστοιχα γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε όλη την αμερικανική επικράτεια, με παραστρατιωτικούς να επιχειρούν μαζί με την αστυνομία, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούριο στις φετινές ή πρότερες εξεγέρσεις.
Δηλαδή, δεν μας κάνουν εντύπωση όλα αυτά.
Υπάρχουν άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένου του θλιβερού προέδρου) που αφήνουν να εννοηθεί, ότι οι ΗΠΑ δέχονται επίθεση αυτές τις μέρες από… ANTIFA και άλλα στοιχεία και φυσικά υπάρχουν ηλίθιοι που τους πιστεύουν. Πάντα γινόταν αυτό.
Η πόλωση, άλλωστε, είναι το μοναδικό χαρτί της αστικής (δίχως αδιέξοδα) δημοκρατίας.
Αφού οι μη προνομιούχοι δεν ενώνονται να σκίσουν τους πλούσιους, θα μας βάλουν να σφαχτούμε μεταξύ μας.
Μπας και πάμε να ψηφίσουμε ανάμεσα στον αγαπημένο υποψήφιο της ελίτ νο1 Donald Trump και τον αγαπημένο υποψήφιο της ελίτ νο2 Joe Biden και σταματήσει όλο αυτό.
Αν και να πω την αλήθεια, υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι στην οικογένεια των Δημοκρατικών (κάτι που δυσκολεύεσαι να εντοπίσεις στους απέναντι), αλλά πρέπει να είσαι ηλίθιος ή να κοιμάσαι όρθιος, για να πιστεύεις, ότι οι περίπου 8 άνθρωποι, δισεκατομμυριούχοι, που κατέχουν τον μισό πλούτο της γης θα αφήσουν την υπόθεση εκλογές στα χέρια του πόπολου, ή αν θέλετε να τους συμπεριλάβουμε όλους, οι περίπου 2.100 αυτοδημιούργητοι που κατέχουν το 60% του πλούτου της γης.
Για τόσο ηλίθιους τους έχετε, να έχουν επενδύσει τρισεκατομμύρια, κυριολεκτικά, και να τα τζογάρουν κάθε 4 χρόνια.
Μάλλον άλλοι είναι (οι ηλίθιοι) της Ιστορίας.
Που αν συνεχίσουμε έτσι, μην περιμένετε να αλλάξει κάτι με την κλιματική αλλαγή. Δεν αναφέρομαι μόνο στις σκέψεις του Ηλία και των άλλων παιδιών κατά καιρούς πάνω στο θέμα, που πολύ σωστά θέτουν πάνω-κάτω την κλιματική αλλαγή ως το τελευταίο αδιέξοδο.
Αναφέρομαι και στις τίμιες προσπάθειες οργανώσεων και επιστημόνων και πολλών άλλων να τα βάλουν με το κλούβιο αυγό, χωρίς να αναφέρουν την κότα.
Δυστυχώς, πολύς κόσμος, ειδικά στη Δύση, συνήθισε την καταστροφή και δεν του καίγεται πια καρφί, χωρίς αυτό να σημαίνει κιόλας, ότι πρέπει να κάτσουμε και να μεμψιμοιρούμε.
Περιγράφω απλά αυτό που βλέπω, χωρίς κρυφά νοήματα και …προφητείες. Ούτε το πάω στην αποδοχή, καθώς αυτά είναι για γκουρού χαχα.
Αλλά είναι εξαιρετικά πιθανό, να ψήνουμε αυγά στον ήλιο (στην Ανταρκτική!) και ακόμα να συζητάμε, για το ποιος είναι ο καταλληλότερος για 76ος πρόεδρος των ΗΠΑ και αν πρέπει να πάνε τα παιδιά στο σχολείο εν μέσω της πανδημίας χουλουνετφλιξίτιδας που θα θερίζει τότε την ανθρωπότητα.
Δηλαδή, η αποδοχή του προβλήματος είναι παρά μόνο το πρώτο βήμα. Και πολλοί άνθρωποι αδυνατούν να κάνουν έστω αυτό το ένα βήμα. Οπότε, άλλο είναι το πρόβλημα. Και το βλέπουμε και μέσα στην πανδημία. Αλλού το πόδι, αλλού το κεφάλι. Αυτό, ειλικρινά, με τρομάζει πολύ περισσότερο απ’ οποιαδήποτε κλιματική αλλαγή.
Γιατί, όπως λέει και ένα ωραίο τσιτάτο, it takes two to tango. Άρα, τον ήπιαμε, αφού εδώ δεν βρίσκουμε δυο για τανγκό, θα βρούμε για την …επανάσταση;
Δεν λέω, κάποιες κοινωνίες έχουμε προχωρήσει περισσότερο απ’ άλλες και κάποιοι άνθρωποι είναι πραγματικά αξιοπρεπέστατοι, αλλά τι να τον κάνεις τον Messi και τον Ronaldo στην κορυφή, αν στο τέρμα έχεις τον …Κοστάντσο;
Τι νόημα έχει στις ΗΠΑ να υπάρχει ελευθερία, πραγματική ελευθερία, αν στην Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, κρεμάνε ανθρώπους μέρα μεσημέρι για “αστείους” λόγους;
Δηλαδή, το «σοσιαλισμός σε μια χώρα» ήταν so last century και μάλλον πρέπει να κοιτάμε και πέρα από τα σύνορα, όπου και αν είναι αυτά· στα μυαλά, στα βουνά μας ή αλλού.
Πάντως, ότι και να λέμε, είναι πολύ ωραίο που οι πλούσιοι έχουν στήσει τσόχα και παίζουν με τα κεφάλια μας πάλι αντί για μάρκες, οπότε όλα καλά θα πάνε.
Οι προλετάριοι είναι απασχολημένοι αυτό το διάστημα να μαλώνουν για φράχτες, νοητούς ή μη, και χωρισμένοι στα χαζά στρατόπεδα τους, οπότε, αφού δεν ενωνόμαστε εμείς, θα αποφασίσουν για άλλη μια φορά αυτοί που ενώθηκαν από την αρχή, γιατί έχουν περισσότερη ταξική συνείδηση από το… προλεταριάτο.
Να τους βλέπετε για να μαθαίνετε.
Με εκτίμηση,
Άρης
Υ.Γ.1 Έβλεπα στο μεταξύ όσο μπορούσα τα κρούσματα και τα πρώτα τοπικά lockdowns στα ελληνικά νησιά τον τελευταίο μήνα (Ζάκυνθος, Λέσβος, Πόρος, Μύκονος, ξεχνάω κανένα;) και αυτό που βγάζει μάτι, είναι που με 5, 10 άντε 15 κρούσματα φουλάρουν τα τοπικά νοσοκομεία, νοσοκομεία σχήμα λόγου. Νησιά με 30, 40, 50.000 κατοίκους και με 30 διαθέσιμα κρεβάτια. Η Λέσβος 80.000 κάτοικοι, 7 ΜΕΘ. Η Ζάκυνθος 40.000, έχει 5, δεν ξέρω αν λειτουργούν, διαβάζω ότι δεν. Κυκλάδες ούτε μία, εντάξει δίπλα είναι η Αθήνα. Η οποία φιλοξενεί τον μισό πληθυσμό της Ελλάδος, που θα κόβει χαρτάκι για τις κάπου 230 ΜΕΘ. Όλα καλά παιδιά. Μου την έλεγε ένας φίλος μου -τσατίστηκα τώρα, συγγνώμη- μέσα στον Απρίλη για την κατάσταση στις ΗΠΑ. Λες, ας πούμε, και η Ελλάδα είναι καλύτερα. Οι ΗΠΑ έχουν όμως ΜΕΘ και κρεβάτια στα νοσοκομεία. Δημόσια περίθαλψη δεν έχουν. Φτάνουν τα κρεβάτια, αρκεί να έχεις τα λεφτά. Αν δεν έχεις, βέβαια, λεφτά, πουθενά δεν σώνεσαι, αλλά αυτό το ξεπλένουμε πολύ σχολαστικά. Ακούσατε ποτέ να αντιμετωπίζουν οι πλούσιοι προβλήματα πληρότητας στα δικά τους νοσοκομεία -ξέρετε όλοι ποια είναι αυτά. Οι Έλληνες, μάλιστα, δεν έκαναν συλλαλητήρια φέτος για την Υγεία. Ούτε τα προηγούμενα χρόνια έκαναν. Να κατεβούν σαν τοπική κοινωνία, να διεκδικήσουν εννοώ. Οι Αμερικάνοι το παλεύουμε και ειρωνευτείτε όσο θέλετε. Οι Έλληνες πρόσφατα έκαναν συλλαλητήρια για το προσφυγικό και μαγκιές στον Έβρο. Και τώρα κάνουν μαγκιές. Μέχρι να χάσουν το μισό Αιγαίο και να τους κοπούν απότομα. Νομίζουν, ότι η Τουρκία είναι προτεκτοράτο ή ότι θα τρέχει η Γαλλία να τους σώσει. Βαθιά μεσάνυχτα. Όπως στην πανδημία. Που είχαν κάτι μήνες να προετοιμαστούν, ενώ εμείς την φάγαμε την πανδημία με το καλημέρα, αλλά το εναπόθεσαν στα χέρια του Θεού και της Παναγίας. Που θα τους σώσει και από τους Τούρκους. Εύχομαι ειλικρινά να έχει αποδυναμωθεί ο ιός και να μην έχει τη θνησιμότητα της αρχικής φάσης, γιατί πραγματικά δεν θα χρειαστούν παρά λίγα χιλιάδες κρούσματα ακόμα, για να τιναχθεί το ΕΣΥ στον αέρα. Οπότε …ατομική ευθύνη. Εντάξει, άμα πάει κάτι στραβά είτε με τον ιό ή με τους Τούρκους, υπάρχει και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Για θυμίστε μου, γιατί μπήκε στην ΕΕ η Ελλάδα. Εσείς θυμάστε;
Υ.Γ.2 Το κίνημα στην Αμερική δεν το βλέπω να ξεφουσκώνει. Αυτό είναι πλέον σχεδόν δεδομένο. Φαίνεται ότι θα ζήσουμε καυτό φθινόπωρο. Από το ξεφούσκωμα μέχρι την ανατροπή, βέβαια, είναι τεράστια η απόσταση. Και πάντα οι λαοί την έχουν ιστορικά την τάση να βγάζουν τα ματάκια τους, αντί των τυράννων τους. Τουλάχιστον, μαθημένα τα βουνά στα χιόνια και ότι και να γίνει δεν μπορώ τώρα να πω, ότι δεν ήξερα. Μέχρι τις αμερικανικές εκλογές θα δούμε πολλά και σαφέστατα, εκτός της πόλωσης, το σύστημα σπρώχνει την εξιλέωση μέσω μιας εκλογικής πανωλεθρίας του Trump. Ή μιας πανηγυρικής νίκης. Οι πολιτικοί είναι αναλώσιμοι και αλλάζουν. Οι πολιτικές δεν αλλάζουν, αφού έχουν εξαγοράσει εδώ και αιώνες τους πολιτικούς. Και αυτό δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Θα προστατεύσουν τις πολιτικές, όχι τους πολιτικούς, οπότε όλα τα σενάρια είναι στο τραπέζι. Και την πανδημία, τσάμπα αγχώνεστε, την έχουν ήδη αγνοήσει. Ελίτ και πολιτικοί. Αρκεί κανείς να δει την πενιχρή φορολόγηση του πλούτου. Αρκούσε μια αύξηση της φορολόγησης των δισεκατομμυριούχων κατά 0,5%, για να στελεχωθούν με πάνω από 100 εκατομμύρια γιατρούς, νοσοκομειακό προσωπικό και δασκάλους, και άλλο τόσο περίπου για να καλύψουμε όλα τα κενά στην παιδεία και την υγεία, παγκοσμίως. Υποθέτοντας φυσικά ότι ο καπιταλισμός θα στεκόταν όρθιος την επομένη, αφού ακόμα και αυτό είναι λιγουλάκι …σοσιαλιστικό. Ειλικρινά, οι περισσότεροι έχουν διαστρεβλώσει τελείως τι εστί ο καπιταλισμός. Χαμπάρι δεν έχουν πάρει. Ούτε έστω τι έρχεται. Πάντως, ορίστε πως αντιμετωπίζεις μια πανδημία. Τώρα μάλιστα. Γιατί μέχρι να βγει το εμβόλιο, οι γιατροί θα δώσουν τη μάχη να σε σώσουν. Δεν θα σε σώσει η τιμή της βενζίνης, χάπατό μου. Και για να μην έχουν κολλήσει όλα τα παιδιά του πλανήτη μέχρι να βγει το εμβόλιο, αυξάνεις την αναλογία δασκάλων και μαθητών, αντί να μετατρέψεις τα σχολεία σε θερμοκοιτίδες του κορονοϊού, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Αν θέλει, δηλαδή, το κατεστημένο να πάρει ο κόσμος στα σοβαρά την πανδημία, πρέπει να σοβαρευτεί εκείνο πρώτα. Αλλά όχι. Δεν φταίνε οι πλούσιοι που κάνουν κρουαζιέρες και πάρτι ο ένας πάνω στον άλλο στα πολυτελή σκάφη τους ή που έχουν σπίτια σε 28 χώρες και πάνε πέρα δώθε. Όχι. Οι πληβείοι φταίνε, που δεν κλειδώνονται στα υπόγειά τους, που είναι αμόρφωτοι και που πάνε οι άθλιοι και κολλάνε τον ιό. Αν και μεταξύ μας, κάπου φταίνε και οι πληβείοι. Που δεν τους σκίζουν πατόκορφα (τους πλούσιους), μόνο κάθονται και τους φιλάνε μην πω πού, μήπως πάρουν μπισκοτάκι. Και έχουν και το θράσος κιόλας να νομίζουν, πως δεν είναι αναλώσιμοι και πως οι ζωές τους μετράνε. Μην παρεξηγηθώ, τα αιτήματα του κινήματος αυτών των ημερών είναι σωστά. Και ναι, δεν θα μετρήσουν ποτέ όλες οι ζωές, αν δεν μετρήσουν πρώτα εκείνες των μαύρων, των γυναικών, των Ασιατών, των γκέι. Απλά, δεν είναι αρκετό. Ή όπως λέει το ρεφρέν σε ένα τραγούδι του 2017, που γράφτηκε για τα γεγονότα που σημάδευσαν την Αμερική από το 2013 και έπειτα:
«Don’t fall for the bait and switch (Μην τσιμπάτε το δόλωμα)
Racism is real, but not it (Ο ρατσισμός είναι αληθινός, αλλά δεν είναι αυτό)
They f*ck whoever can’t fight back (Γα**vε όποιον δεν μπορεί να αντισταθεί)
But now we gotta change all that (Αλλά τώρα πρέπει να τ’ αλλάξουμε όλα αυτά)
The people have had enough (Οι άνθρωποι υπέφεραν αρκετά)
Right now, it’s them against us (Τώρα, είμαστε εμείς εναντίον αυτών)
This shit is ugly to the core (Αυτό το σκατό είναι σάπιο ως τον πυρήνα)
When it comes to the poor (Όταν μιλάμε για φτωχούς)
No lives matter (Καμιά ζωή δεν έχει αξία)»
(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, οι πολιτικοί δεν παίζουν κανένα ρόλο. Είναι διακοσμητικοί και για να τσιμπάει η πλέμπα πως έχει δημοκρατία. Βέβαια, δυσκολεύονται πολύ οι άνθρωποι να ξεφύγουν από ηγέτες, πατερούληδες και εθνάρχες. Ας πρόσεχαν. Επίσης, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αντιληφθούν πως οι οικονομικές ελίτ είναι μια χαρά ενωμένες και υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, ενώ οι μάζες τσακώνονται για μάσκες και αντισηπτικά. Ελίτ όλων των χωρών ενωθείτε. Γιατί οι προλετάριοι δεν θα ενωθούν ποτέ. Ελπίζω να σου αρέσει ο τίτλος στο κείμενό σου).
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
