Κατερίνα Μπρέγιαννη
Είναι να απορεί κανείς, σε τι συνίσταται η τόση μεγάλη «επιτυχία» της κυβέρνησης.
Οι «πανηγυρικοί» δεν έχουν τελειωμό, με τη βοήθεια των αγαπημένων
της ΜΜΕ, ενώ την ίδια ώρα στην πραγματική ζωή η προχειρότητα και το «άρπα-κόλλα» είναι ίσως οι λέξεις, που ταιριάζουν καλύτερα στην κυβερνητική απόδοση.
Αυτή την εβδομάδα σημειώθηκαν τρία θεαματικά αδειάσματα και δύο αυτογκόλ, η εικόνα όμως της καταπληκτικότερης κυβέρνησης, τουλάχιστον τηλεοπτικά, έμεινε σταθερά παγωμένη στα καθησυχαστικά χαμόγελα επιτυχίας των υπουργών.
Ο Μητσοτάκης «άδειασε» τρεις υπουργούς του μέσα σε μόλις δύο μέρες. Παραλίγο να χάσουμε το μέτρημα Σταϊκούρα για το εμβόλιο, που δήλωσε ότι θα είναι δωρεάν, και Κικίλια, αφού πρόσθεσε όχι (τον Δεκέμβριο), αλλά «όταν έρθει». «Άδειασε» και την Κεραμέως για τις μάσκες αφήνοντας έκθετο το υπουργείο Παιδείας που κρατούσε το οχυρό τής «ατομικής ευθύνης».
Ωστόσο, μια μέρα πριν ο πρωθυπουργός είχε βιαστεί, να καλύψει τον υπουργό Υγείας στο εμπόριο ελπίδας που διεξήγαγε (παρά τη διάψευση της Κομισιόν) σημειώνοντας ένα εντυπωσιακό αυτογκόλ. Απελπισία ή πολιτική αφέλεια; Προτίμησαν μια ψυχολογική διαχείριση της κρίσης, ανυπαρξία οποιασδήποτε σοβαρής στρατηγικής αντιμετώπισής της.
Ακόμα πιο θεαματικό όμως αυτογκόλ ήταν η αποπομπή του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας (και άρα παραδοχή του επιτελικού μπάχαλου), που δημόσια παραδέχθηκε, ότι πραγματοποιούνται έρευνες στην υφαλοκρηπίδα τινάζοντας στον αέρα το φαιδρό κυβερνητικό αφήγημα περί «θορύβου» και «τουρκικής προπαγάνδας». Φυσικά και αποσιωπήθηκε από τα μίντια, όπως και η διάψευση της Κομισιόν στο κυβερνητικό fake new με το εμβόλιο της Ε.Ε.
Πίσω από τα απαστράπτοντα χαμόγελα των κυβερνητικών τα fake news αναδεικνύονται σε επίσημη κυβερνητική πολιτική και όσα διαγράμματα επιτυχίας κι αν φυλλομετρά στην ενημέρωση των συντακτών ο Στ. Πέτσας, δύσκολα θα πείσει τους πολίτες, ότι η κυβέρνηση είναι με το μέρος τους. Κι ας χειροκροτεί ο μιντιακός στρατός πειθήνια και συγκροτημένα…
Μόνο πανικό μαρτυρούν οι «διορθώσεις» Μητσοτάκη, που ξύπνησε ξαφνικά από τον καλοκαιρινό λήθαργό του, για να επιδείξει, καθυστερημένα και μετά τις σφοδρές αντιδράσεις, κοινωνική ευαισθησία.
Ο τουρισμός καταρρέει.
Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατ., με την ανεργία να αυξάνεται 13% σε σχέση με πέρσι και τα ημίμετρα που διατυμπανίζει η κυβέρνηση, ούτε για «ασπιρίνες» δεν μπορούν να λογιστούν. Πόσο, μάλλον, όταν ακόμα και για τις φοροελαφρύνσεις, που έταζε προεκλογικά ο υφυπουργός Οικονομικών, δεν ντρέπεται να πει, ότι δεν θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα.
Η κυβέρνηση αφήνει τον κόσμο στο έλεος της πανδημίας, αλλά πανηγυρίζει, ότι «όλα βαίνουν καλώς».
Ο πρωθυπουργός απολαμβάνει τις δάφνες του καθ’ όλα εφησυχασμένος και «σπεύδει» ως «ελεήμων», να παρέμβει, για να σώσει τα προσχήματα, όταν η οργή ξεχειλίζει.
Αλλά αυτό δεν είναι σχέδιο, ούτε στρατηγική. Είναι επιτελική ανεπάρκεια.
ΠΗΓΗ: avgi.gr
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Jenny΄s world
