2 Ιουλ 2020

Από νοικοκυραίοι … ζόμπι


Γιώργος Βεργόπουλος

Ο νέος στόχος του κοινωνικού αυτοματισμού βρέθηκε και είναι οι μικροί έμποροι και επαγγελματίες. 
Έχουν να τραβήξουν οι κακόμοιροι….


Ο στρατηγικός στόχος της ΝΔ το 2019 δεν ήταν η επιστροφή στην προμνημονιακή κανονικότητα, ήταν η κοινωνικά βίαιη επιβολή μιας νέας κανονικότητας με βασικό χαρακτηριστικό την αύξηση του πλούτου του ανώτερου 10% της κοινωνίας.

Σε όλες τις μετρήσεις για την ανισοκατανομή του εισοδήματος και του πλούτου, η Ελλάδα «υστερεί» σε ανισότητα. Αυτή την υστέρηση έχει αναλάβει να διορθώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Ο χαρακτηριστικότερος δείκτης της ανισότητας είναι η κατανομή 80/20  ή 90/10, που δείχνει το ποσοστό του εισοδήματος και του πλούτου, που κατέχει το πλουσιότερο 20%  ή 10% σε σχέση με τους υπόλοιπους.  Σε γενικές γραμμές, το οικονομικά ανώτερο 20% των Ελλήνων κατέχει το 55% του εισοδήματος και το 65% του πλούτου, ενώ  το ανώτερο 10%  κατέχει το 55% του συνολικού πλούτου της χώρας.  

Αυτή όμως η ανισότητα δεν είναι «αρκετή». Στις ΗΠΑ το ανώτερο 10% κατέχει πάνω από το 75% του συνολικού πλούτου και σε Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο κατέχει από το 60% μέχρι το 70% του πλούτου. Είμαστε πίσω σε ανισότητα πατριώτες και γι’ αυτό φταίνε και οι τρισκατάρατοι ΣΥΡΙΖαίοι το 2015-19. 

Στη λογική του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, η πιο επείγουσα μεταρρύθμιση είναι η αύξηση του εισοδήματος και του πλούτου του ανώτερου 10%.  Υπάρχει και μια υποτίθεται θεωρητική υποστήριξη αυτής της πολιτικής, τα οικονομικά του σταξίματος. Μην το γελάτε, έτσι λέγεται,  trickle down economics. Με απλά λόγια, η θεωρία αυτή διατείνεται, ότι αν στουμπώσεις με πλούτο τους ήδη πλουσίους, κάποιο μερίδιο θα στάξει παρακάτω στην κοινωνία. Θα προσλάβουν περισσότερες υπηρέτριες βρε αδελφέ, θα φάνε περισσότερα στα μπουζούκια κλπ. Μαζί με την άλλη φοβερή θεωρία, αυτή της συνολικής πίτας που αυξάνεται, λέει, μόνον όταν αυξάνονται τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά δεν αυξάνεται, όταν παίρνουν αύξηση οι μισθοί και οι συντάξεις (μαγικό ε;), έχετε μπροστά σας το βασικό ιδεολογικό οπλοστάσιο  του νεοφιλελευθερισμού. 

Ποιος πρέπει να συμπιεστεί μέχρι συντριβής, για να ανέβει κι άλλο ο δείκτης ανισότητας, για να μαζευτεί όλο το χρήμα στο ανώτερο 10% της κοινωνίας; 
Οι μικροί έμποροι και επαγγελματίες και οι μισθωτοί με μεσαία εισοδήματα. Ο θάνατος της «μεσαίας τάξης» είναι το στρατηγικό must της κυβέρνησης. 

Ο κύριος στόχος της κυβέρνησης είναι αυτός και όχι η παραπέρα συμπίεση των πολύ φτωχών, του πρεκαριάτου κλπ. Γιατί; Επειδή ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Θα την πληρώσουν σίγουρα και τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, αλλά το ζουμί για την σκοπούμενη μεγάλη αναδιάρθρωση υπέρ του ανώτερου 10% είναι στην συμπίεση των μεσαίων εισοδημάτων. 

Εφόσον μάλιστα γίνει πράξη το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης, θα πέσουν κορμιά. Είναι δυνατόν, να εισρεύσουν 20-30 δις στην οικονομία τα επόμενα 4-5 χρόνια (δεν είναι τεράστιο ποσό, αν το σκεφτείς σε βάθος πενταετίας) και να πάρει μερίδιο ο καθένας που έχει μικρομάγαζο;  Θα στριφογυρίζει στον τάφο του ο Φρήντμαν.
Ξεκίνησε λοιπόν ήδη η στοχοποίηση του μικρού εμπόρου και επαγγελματία με μια δήλωση Υπουργού για «επιχειρήσεις ζόμπι», έκφραση  την οποία έχουν επαναλάβει τον τελευταίο μήνα σε τίτλους άρθρων τους πολλά ΜΜΕ του κυβερνητικού τόξου. Είναι φανερό, ότι είναι γραμμή που την σπρώχνουν, όπως ακριβώς ήταν πριν 8 χρόνια γραμμή το «τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι». Το προγνωστικό μου είναι, ότι σύντομα θα «χοντρύνει» πολύ η προπαγάνδα, γιατί απ’ ότι φαίνεται, έχουν αποφασίσει να τους αφήσουν στο έλεος των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας φέτος και να μείνουν οι μισοί. 
Αυτό, λοιπόν, μας λέει το «ζόμπι», μην φωνάζετε που πέθαναν οικονομικά, γιατί νεκροί ήταν. 

Τι κερδίζει το ανώτερο 10% από την εξαφάνιση των μικρών; Μερίδια αγοράς, μερίδια πιστώσεων, συγκεντροποίηση στην ιδιοκτησία των ακινήτων, συγκεντροποίηση στον τουριστικό τομέα, όλη η Ελλάδα δική τους χωρίς μικρό συνεταίρο. Δεν το επιδιώκουν από κακία, μόνον από συμφέρον. 

Όπως θα επιδιώξουν, να μειώσουν και όσους μισθούς έχουν αντέξει μέχρι τώρα, τους πάνω από 1.000 καθαρά. Εκεί έχουν περιθώριο «μείωσης του κόστους», ενώ όσους προσπαθούν να επιβιώσουν με 600 Ευρώ, δεν μπορούν να τους στριμώξουν περισσότερο. Σ’ αυτό το θέμα έχουν ήδη λανσάρει την άλλη παπάτζα, την «δίκαιη κατανομή των συνεπειών της κρίσης». Να πεινάσεις κι εσύ πατριώτη, μόνον ο δίπλα σου να πεινάει; 

Όμως, μπορεί η σημερινή κυβέρνηση  να βάζει σαν απόλυτη προτεραιότητά της τα συμφέροντα του ανώτερου 10%, αλλά η ΝΔ είναι κόμμα εξουσίας και εκφραστής της συντηρητικής παράταξης στη χώρα.  Το πρόβλημα της λοιπόν έγκειται στο ότι η ακραία εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού που υπηρετεί, πελεκάει συστηματικά τον ιστορικό κοινωνικό κορμό της παράταξής της. Και πες, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι τους ήταν αχρείαστοι πια. 
Νοείται όμως συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα σε πόλεμο με τους «νοικοκυραίους»; 

ΠΗΓΗ: koutipandoras.gr