Αρτεμις Σπηλιώτη
Άκουγα στο ραδιόφωνο τις δηλώσεις των ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων (του πρωθυπουργού δεν τις πρόλαβα), που ήρθαν να ρίξουν μια ματιά στον Έβρο και να μας πουν μερικές ακόμα παρόλες περί στενής συνεργασίας, αλληλεγγύης και...
ενότητας. Και να επαναλάβουν, ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ε.Ε.
Και συνειδητοποιείς για ακόμα μια φορά, ότι μας κάνουν πλάκα και μας υπόσχονται 700 εκατ. ευρώ για την… αντιμετώπιση του «προβλήματος», το οποίο δεν είναι ελληνικό, δεν το προκάλεσε η Ελλάδα. Αν και δεν είμαι ειδική επί των θεμάτων που άπτονται της «βαριάς» πολιτικής, δεν είχα καταλάβει, ότι η μη ουσιαστική αντιμετώπιση του προσφυγικού–μεταναστευτικού έχει να κάνει με την έλλειψη οικονομικών πόρων.
Είχα την εντύπωση, ότι η Ευρώπη έχει ένα τεράστιο πολιτικό έλλειμμα και ένα τεράστιο πλεόνασμα υποκρισίας. Καθείς κοιτάει την πάρτη του, τα ψηφαλάκια του στη χώρα του, κλείνει τα σύνορά του, εφαρμόζει δικές του πολιτικές, γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του (στην καλύτερη περίπτωση) τις ευρωπαϊκές συνθήκες και μετά πάει στις Βρυξέλλες, στις Καστανιές ή όπου… χρειαστεί, για να πει, για ακόμα μια φορά, στο ευρωπαϊκό πόπολο το «παραμυθάκι» της Ενωμένης Ευρώπης.
Γιατί έχουμε και μπίζνες στην Τουρκία...
Αντε, λοιπόν, και τα πήραμε τα 700 εκατ. ευρώ.
Τι ακριβώς θα αλλάξει;
Θα στηθούν οι υπάνθρωποι στις παραλίες της Λέσβου και θα υποδεχτούν με λουλούδια, την έγκυο που βρίσκεται στη βάρκα και πριν από λίγα εικοσιτετράωρα την καθύβριζαν χυδαία;
Θα πάρουν αγκαλιά τα βρεγμένα και παγωμένα μωρά που κλαίνε;
Τα 700 εκατ. ευρώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από το μίσθωμα μιας… αποθήκης ψυχών. Δυστυχώς!
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
