Τώρα ισχύει και στην πολιτεία μας η επίσημη οδηγία να μείνουμε στα σπίτια μας και να μην κυκλοφορούμε «άσκοπα» (λες ας πούμε και βγαίναμε ποτέ έξω χωρίς σκοπό) αλλά μην νομίζετε, ότι δεν κυκλοφορεί...
ψυχή έξω, απλά σαφέστατα δεν θυμίζει σε τίποτα τις προηγούμενες βδομάδες.
Επίσης, οι ΗΠΑ θα το περάσουμε όλο αυτό (με τον κορονοϊό) αρκετά έντονα σε σχέση με άλλες χώρες, αφού ο αριθμός των κρουσμάτων ανεβαίνει ραγδαία, μάλιστα ο WHO/ΠΟΥ επισήμανε, ότι μάλλον θα είμαστε το νέο επίκεντρο του ιού τις επόμενες μέρες.
Και τελικά, μόλις υπήρξε συμφωνία για το νέο πακέτο 2 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων για την οικονομία, αλλά μόλις τα 500 δισεκατομμύρια αφορούν τον πληθυσμό της χώρας (τα υπόλοιπα θα δοθούν στις επιχειρήσεις), αν και περισσότερες λεπτομέρειες θα ξέρουμε τις επόμενες ώρες.
Όσο οι Έλληνες μαλώνουν για τον …Τσιόδρα και υπόσχονται να λογαριαστούν μετά, εμείς διαπιστώνουμε, όσο περνούν οι μέρες, ότι μόλις κλείστηκαν στα σπίτια τους εκατομμύρια εργάτες, η οικονομία πάγωσε και απειλείται ολόκληρο το σύστημα. Αποκλείεται όλοι αυτοί να πλούτιζαν, επειδή δουλεύουμε εμείς.
Μέχρι που βγήκε η Britney Spears (που κάποτε τραγουδούσε “Work, bitch”) και μίλησε για γενική απεργία διαρκείας και αναδιανομή του πλούτου, οπότε καταλαβαίνει κανείς, πως ήρθε η Δευτέρα Παρουσία, απλά ψάχνουν τρόπο να μας το πουν.
Ο δε Μπέζος των 115 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η Amazon για την ακρίβεια μέσω σχετικής ανακοίνωσης, ζητάει να δωρίσουμε σε ειδικό ταμείο υπέρ των εργαζομένων της εταιρείας, που πλήττονται αυτές τις μέρες.
Και ο Μπράνσον των περίπου 4 δισεκατομμυρίων, που διοργάνωνε συναυλιούλες στα σύνορα Βενεζουέλας-Κολομβίας υπέρ του δοκιμαζόμενου λαού της Βενεζουέλας, ζήτησε από τους εργαζομένούς του να δεχθούν απλήρωτη άδεια 8 εβδομάδων, απέλυσε και κάμποσους, μην και χάσει κανένα εκατομμυριάκι.
Για την ακρίβεια, αν τους έδινε 500 λίρες τη βδομάδα θα έχανε κάπου 50 εκατομμύρια, το αντίστοιχο να έχανε 17 πέννες κάποιος που διαθέτει περιουσία 20 λιρών.
Ε, μας είχαν πρήξει τα σωθικά όλα τα χρόνια, να λένε, ότι δεν πρέπει να φορολογήσουμε τους πλούσιους, επειδή σε ώρα ανάγκης δεν θα είχαν χρήματα να μας σώσουν, αφού θα περιόριζε το …φιλανθρωπικό τους έργο.
Ναι, το βλέπω. Άφαντοι όλοι. Έχουν κλειδωθεί μέσα στα χρηματοκιβώτια και μετράνε τα λεφτά τους μην τους λείψει σεντ. Τα λεφτά τους, πάντως, να τα βάλουν εκεί που ξέρουν.
Εμείς είμαστε το πρόβλημα, που νομίζουμε, ότι δουλεύουμε για να ταΐσουμε τα παιδιά μας ή για να μην πεινάμε οι ίδιοι, ενώ στην πραγματικότητα συντηρούμε τα πραγματικά παράσιτα της ανθρωπότητας.
Για άλλη μια τιμημένη φορά, η ανθρωπότητα έπεσε στο ίδιο σταυροδρόμι και καλείται να αποφασίσει ανάμεσα στα λεφτά και τη ζωή της.
Και πάλι τα λεφτά να διαλέξει, πάλι θα βρίσκεται σε μερικά χρόνια, ξανά και ξανά, στο ίδιο σταυροδρόμι.
Η Ιστορία θα επαναλαμβάνεται, άλλωστε, μέχρι να καταστεί σαφής.
Από εκεί και πέρα, πραγματικά έχω στεναχωρηθεί, για όσους έσπευσαν να αγοράσουν ακίνητα, για να τα βάλουν στο Airbnb και τελικά θα τα βάλουν στον πάτο τους.
Οι πλούσιοι τους έδωσαν, ήδη, την απάντηση: «Λυπούμαστε, αλλά η λέσχη δεν δέχεται νέα μέλη αυτή τη στιγμή. Ελάτε πάλι σε 10 χρόνια, όταν και αν η οικονομία ανακάμψει. Το μπούλο».
Περιττό να πω, ότι όλα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Προ Μαρξ.
Όποιος έχει διαβάσει και κανέναν αρχαίο φιλόσοφο, αντί να τον μνημονεύει λόγω …καταγωγής, ξέρει πως όλα αυτά που απασχολούν τώρα το πόπολο, είναι διαχρονικά θέματα αιώνων.
Απλά οι άνθρωποι δεν θέλουν. Ακόμα, τουλάχιστον.
Προτιμούν τη βεβαιότητα του αργού θανάτου που προσφέρει η εργασία, παρά την αβεβαιότητα της «ανεργίας».
Και δεν καταλαβαίνουν πόσο τραγικό είναι αυτό, αφού η ανεργία είναι πρόβλημα μόνο όταν η διαβίωση του ανθρώπου στηρίζεται στην εργασία -που ούτε καν στηρίζεται τι λέμε τώρα.
Τι θα μας πείραζε, αν πληρωνόμαστε να καθόμαστε; Ας είναι η δουλειά εθελοντική και όχι όλα τα υπόλοιπα.
Ακόμα και το «δεν ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε» πρέπει να γίνει «ούτε ζούμε για να δουλεύουμε, ούτε δουλεύουμε για να ζούμε».
Θα ήταν μια ωραία αρχή και θα τελείωνε και ο διαρκής φόβος της ανεργίας, που έχει σκοτώσει κυριολεκτικά και ρητορικά το σύνολο σχεδόν των ανθρώπων.
Η ανεργία, άλλωστε, είναι μια φτιαχτή έννοια, όπως το χρέος, το κέρδος ή η ιδιωτική υγεία.
Άσε που ρώτησα τον σκύλο μου, τι γνώμη έχει για όλα αυτά και δεν ήξερε αν πρέπει να με γλείψει ή να με δαγκώσει στην καρωτίδα, να ησυχάσει.
Δεν χρειάζεται να τα ρητορεύει κιόλας κανείς.
Η ζωή δίνει πάντα όλες τις απαντήσεις. Σε όποιον, φυσικά, προτίθεται να κάνει τις σωστές ερωτήσεις.
Αυτό. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Θα το καταλάβετε τις επόμενες μέρες, αφού οι καπιταλιστές δεν έχουν καμία διάθεση, να βλέπουν την παγκόσμια οικονομία, να καταρρέει. Προσπαθούν απλά να περιορίσουν τις ζημιές και να διαμορφώσουν και κάποιες καταστάσεις προς όφελος τους.
Ξέρω, πως κάποιοι πιστεύετε, ότι τα έχουν όλα προσχεδιασμένα, αλλά δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο νομίζουμε· τη μηχανή του κιμά ξέρουν απλά να δουλεύουν καλά.
Ο ιός πραγματικά τους έπιασε στον ύπνο, όπως κάθε άλλο γεγονός που σοκάρει τον πλανήτη κατά καιρούς. Εμείς, απλά είμαστε τέρμα ηλίθιοι. Και όταν πάψουμε να είμαστε, θα ζήσουμε μερικές πολύ περίεργες μέρες.
Έστω, όταν τελειώσει όλο αυτό (επ’ ευκαιρίας, μπορεί να πάρει 5 με 7 χρόνια, έτσι ενημερωτικά, μην σας έρθει απότομο) ας θυμόμαστε τουλάχιστον, όσοι επιζήσουμε, ότι δεν ήταν οι CEOs ή οι δισεκατομμυριούχοι που μας έσωσαν, αλλά οι καθαρίστριες, οι νοσοκόμες, οι υπάλληλοι στα σουπερμάρκετ και οι διανομείς.
Ή όπως είπε μια κοπέλα στο Twitter, βγείτε στις 9 η ώρα απόψε και φωνάξτε δυνατά «ΒΟΗΘΕΙΑ».
Ποιος ξέρει, μπορεί να σας ακούσει ο Τζεφ, ο Μπιλ ή ο Γουόρεν. Ή ο Βαγγέλης. Χρόνια πολλά μην ξεχάσετε να πείτε. Αν και τα δικά του είναι κάπως εγγυημένα.
Με εκτίμηση,
Άρης
ΥΓ1. Οι εκτιμήσεις μιλάνε για πτώση 6-7% μόνο για το 2020. Παγκοσμίως. Και μην πολυακούτε τις Ντόρες αυτού του κόσμου, πως μετά θα εκτιναχθεί η οικονομία (δεν το πιστεύω ότι είπε κατά λέξη αυτό. Όλοι για σένα δουλεύουν, πιτσιρίκο, αχαχαχα). Όχι τίποτε άλλο, απλά επειδή περιμένατε φέτος ανάπτυξη ή άντε του χρόνου. Η οποία και να έρθει, θα τρέξει να κλείσει τις αιώνιες τρύπες. Για να μην πω, ότι έρχεται… κορονομνημόνιο και χαλάσω την έκπληξη.
ΥΓ3. Συμπερασματικά, με τα τωρινά δεδομένα, τα τρία μεγάλα προβλήματα του ιού είναι η κοινωνική ανισότητα, οι τραγικές ελλείψεις στα συστήματα περίθαλψης και η μη ανοσία του πληθυσμού. Ζητάνε σε δισεκατομμύρια, πλέον, ανθρώπους να κάτσουν στα σπίτια τους και αντί να πεθαίνουν από τον ιό, να πεθάνουν της πείνας. Για τα συστήματα περίθαλψης να πούμε μόνο, ότι ξοδεύουμε σχεδόν 9 τρισεκατομμύρια δολλάρια στην Υγεία, πάνω-κάτω το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Είναι τεράστια βιομηχανία και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Πάντοτε αυτό είναι το πρόβλημα, που σε οτιδήποτε λέμε, πρέπει να μιλάμε με οικονομικούς όρους. Για το θέμα τώρα της ανοσίας, σαφέστατα δύο είναι τα προβλήματα. Ότι αν κολλήσουμε όλοι μιλάμε για εκατομμύρια νεκρούς και ακόμα κι’ αυτοί που αρρωσταίνουν μπορεί να κολλήσουν δεύτερη φορά και να είναι σοβαρή τότε (δεν ξέρουμε, πόσο διαρκεί η ανοσία). Και γυρνάμε πάλι στο πρώτο. Αν έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους και τρισεκατομμύρια δολάρια, ειλικρινά πιστεύουμε, ότι υπάρχει έστω μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να επιλέξουν τους ανθρώπους; Με κουράζει να λέμε, ότι δεν έχουμε γιατρούς. Φυσικά και δεν έχουμε. Αυτοί δεν χρειάζονται γιατρούς. Εμείς τους χρειαζόμαστε. Αυτοί χρειάζονται υπάκουους εργάτες. Θα το καταλάβουμε τις επόμενες βδομάδες, όταν κάποια στιγμή μας καθησυχάσουν και μας στείλουν πάλι για δουλειά, γιατί αν κάτσουμε σπίτι μέχρι να βγει το εμβόλιο, κινδυνεύουν τα τρόφιμα, τα φάρμακα, ο πολιτισμός ολάκερος. Ή θα μας πιέσουν όσο χρειαστεί ως ότου το απαιτήσουμε από μόνοι μας να συνεχιστεί η «ζωή».
(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, το γέλιο που ρίχνω δεν περιγράφεται. Εντάξει, μπορεί να τα τινάξω αύριο - δεν είναι και για χόρταση η ζωή - αλλά θέλω να ξέρεις, πως τουλάχιστον θα πάω χαρούμενος. Μου αρέσει που όλοι κάνουν τους στενοχωρημένους και έχουν τα ψυχολογικά τους και τέτοια. Ε, κάντε κάτι, ρε ζώα! Αντί να περιμένετε να πεθάνετε, ορμήξτε! Αλλά δεν έκαναν κάτι τόσα χρόνια, τώρα θα το κάνουν; Φοβούνται τον κορωνοϊό. Τι γέλιο. Ειδικά, αν σκεφτείς, πως οι Έλληνες νομίζουν, πως είναι πολύ γενναίοι. Να είσαι καλά, Άρη. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
