Yπάρχουν κάποιοι,χειρότεροι από εκείνουςπου δεν ξέρουν τίποτα:
Αυτοί που τα ξέρουν όλα
Ν.Γ.Μουρτζούχος,Οδοιπορικό ιδεών
Δεν είναι δυνατό, ούτε επιτρεπτό να ζεις και να κινείσαι με βάση..
ιδεολογήματα ή δόγματα, γιατί στη γωνία σε περιμένει η ζωή για να σε διαψεύσει ή να σε τιμωρήσει.
Θυμίζω,υπενθυμίζω και ερωτώ:
Όταν ένας αριστερός αριστερού κόμματος χαρακτηρίζει έναν άλλο αριστερό άλλου αριστερού κόμματος ως προδότη, δοσίλογο κλπ, τότε μήπως επωφελείται η καραδοκούσα ακροδεξιά ώστε να θεωρείται «νομιμοποιημένη» στο να κατηγορεί ως προδότες, δωσίλογους και τους μεν και τους δε;
Άρα…;
Όταν ένας αριστερός αριστερού κόμματος ψάχνει εναγωνίως τα blogs και τα sites για να χτυπήσει πισώπλατα (π. χ. στον ιδιωτικό βίο) έναν άλλον αριστερό άλλου αριστερού κόμματος, τότε μήπως ανοίγει η πόρτα – όχι του διαδικτυακού βρώμικου πολέμου – αλλά του πραγματικού φρενοκομείου της πολιτικής;
Άρα…;
Όταν ένας αριστερός αριστερού κόμματος πιστεύει ότι αυτή και μόνο η ιδιότητα, του δίνει «πρόσβαση στην απόλυτη αλήθεια» και το δικαίωμα να λοιδορεί τις θεωρητικές απόψεις άλλου αριστερού άλλου αριστερού κόμματος (αλλά και οποιουδήποτε άλλου μη-ανήκοντος), τότε μήπως έτσι καλλιεργείται ο φανατισμός, η αυθαιρεσία, η μονομέρεια, η τυφλότητα;
Άρα…;
Επειδή το Άρα δεν αντέχει πολύ από την Κατ-άρα καλά θα κάνουν τα αριστερά κόμματα να διδάσκουν στους αριστερούς οπαδούς, μέλη και στελέχη τους το σεβασμό στην αντίθετη άποψη και στην προσωπικότητα του άλλου.
Η Αριστερά είναι πρωτοπόρος στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων πλην αυτών που έχουν και ασκούν οι αριστεροί διαφωνούντες;
Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια, στην αρχή της Μεταπολίτευσης, ότι όποιος «δωσίλογος» καθηγητής πανεπιστημίου δήλωνε ότι έπρεπε να αυξηθεί το κουπόνι της φοιτητικής σίτισης, εκλαμβανόταν ως σύμμαχος της Αριστεράς και ξεχρεωνόταν όλα τα επί χούντας ανομήματά του.
Τηρουμένων των αναλογιών κάτι παρόμοιο συμβαίνει στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό.
Όποιος καταγγέλλει τα Μνημόνια αυτομάτως (και αυτοδικαίως;) εντάσσεται στο Μπλοκ της Νέας [αριστεροδεξιοπασόκ] Διακυβέρνησης και τίθεται στο απυρόβλητο για όσα έπραττε (εν είδει λαμόγιου) τα 20 χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τα 20 χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ.
Αυτοί λοιπόν οι ευλύγιστοι τύποι, οι οσφυοκάμπτες στην (κάθε) εξουσία, διαπερνούν – με ποια άραγε «συνεισφορά»; - τα ιδεολογικά και τα ηθικά τείχη των κομμάτων, εκκολάπτονται στις αυλές των Αρχηγών και αποδίδονται «λευκοί» στην κοινωνία.
Κι αναρωτιέμαι:
Πώς γίνεται να έρθει το καινούργιο όταν τα αριστερά κόμματα όχι μόνο δεν προβαίνουν σε «αυτοκάθαρση» αλλά προσθέτουν στον «κακό εαυτό τους» και νέα νοσηρά στοιχεία από τους διαχειριστές της παλιάς εξουσίας;
Μπορεί να κερδίζεις εκλογές μαζεύοντας από δω και από κει «κουκιά» αλλά σίγουρα θα χάσεις την ελευθερία κινήσεως και εντέλει την πολιτική ηθική σου.
Κι αυτό θα το πληρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ διπλά καθώς ο πόλεμος δεν θα διεξάγεται μόνον απέξω (αντίδραση, τράπεζες, Διεθνές κεφάλαιο), αλλά κυρίως από μέσα, εκεί όπου θα διαβρώνεται και θα υπονομεύεται η στρατηγική της Μεγάλης Κοινωνικής Αλλαγής καθώς οι «εισοδιστές» θάχουν πιάσει πόστα εξουσίας (ή παρα-εξουσίας) όχι για να υλοποιήσουν αλλά για να ελέγξουν ή να κατεδαφίσουν τις κοινωνικές προσδοκίες.
Προσοχή στον αχταρμά.
Βλάπτει σοβαρά την υγεία της Αριστεράς.
