Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Αυξήσεις στο ρεύμα από 1η Σεπτεμβρίου.
Μάλιστα, ο Χατζηδάκης εξέφρασε, πως η ΔΕΗ κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια συστημική βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας· ναι, δεν ξέρω αν σας το είπα, η Ελλάδα έχει οικονομία.
Την ίδια ώρα, ο Κυριάκος βρέθηκε στη Γερμανία, όπου δεν...
πρόλαβε να ζητήσει χαμηλότερα πλεονάσματα, οπότε υποσχέθηκε πρώτα επαναφορά της αξιοπιστίας μας και μετά τυχόν διαπραγμάτευση, άρα ποτέ (αυτό σημαίνει, ξηλωθείτε πάλι), αλλά τους στόχους για φέτος και του χρόνου δεν παίζει να τους πιάσει ούτε ο Αντετοκούνμπο.
Ja σε όλα, frau Merkel.
Αυτό, που οι Έλληνες έχουν γονατίσει, μέχρι το σημείο να χωράνε σε άγιες οπές και περιμένουν τις πρωθυπουργάρες τους να είναι κάτι ανάμεσα σε Λεωνίδα και Κολοκοτρώνη, εμένα πραγματικά με ξεπερνάει.
Επίσης, ο Βαρβιτσιώτης δήλωσε γραπτώς στον αντιπρόεδρο της Βόρειας Μακεδονίας, πως θα τηρηθεί η συμφωνία των Πρεσπών και τον διαβεβαίωσε, πως συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για το Μακεδονικό μόνο και μόνο για να τους ψηφίσουν με τα δυο χέρια οι πάντα ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι Έλληνες.
Στην δε Αγγλία, ο Τζόνσον έκλεισε τη Βουλή και τα τσαγερά από κάτω (που όλο τον χρόνο γλείφουν βασιλικούς κώλoυς και αναρωτιούνται, πόσες φορές πήγε για κακάκια το βασιλικό μωρό) τώρα μιλάνε για θάνατο της δημοκρατίας, αυτής που πέθανε εδώ και χρόνια.
Ανοίγω μια παρένθεση, επειδή πολύ μου αρέσει, που σε όλο τον κόσμο ονομάζουμε δημοκρατία αυτό το πολίτευμα, στο οποίο αποφασίζουμε κάθε 3 με 10 χρόνια ποιος θα αποφασίζει δια ονόματός μας.
Στο μεταξύ, πάω στο σουπερμάρκετ να πάρω παγωτό και πρέπει να φάω μια ώρα, να βρω αυτό που θέλω ανάμεσα σε 100 παγωτά, οπότε τι να κάνω ο αθεόφοβος, αναγκάζομαι να φτιάχνω παγωτό στο σπίτι, επειδή υπολόγισα 1+1+1+1+1+1 ώρα επί τόσα χρόνια, τη μισή μου ζωή θα τη φάω διαλέγοντας παγωτό.
Αντιθέτως, στο θέμα της διακυβέρνησης της χώρας έχω να επιλέξω ανάμεσα σε 2 πανομοιότυπους υποψήφιους κάθε 4 χρόνια.
Δημοκρατία, λοιπόν, είναι να ψηφίζεις μια φορά στα 4 χρόνια, ποιος θα σε διοικήσει και κάθε μέρα τι παγωτό θα φας.
Πάω στοίχημα πως οι Άγγλοι πολίτες που φώναξαν για το θάνατο της δημοκρατίας του παγωτού, δεν έχουν αποφασίσει ούτε μια φορά στη ζωή τους για έστω ένα σημαντικό ζήτημα (που αφορά τη ζωή τους).
Για παράδειγμα, για την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Ή ποιος θα αναλάβει αυτό το υπουργείο.
Ή πόσα κουνάβια θα θανατώνονται κάθε χρόνο για τη γούνα της κωλόγριας με το στέμμα.
Αλλά νομίζουν από πάνω, πως έχουν λόγο, αν η Αγγλία θα μείνει ή θα φύγει από την ΕΕ.
Πανέξυπνο, παράλληλα, που, αντί οι Βρετανοί να ασχολούνται με τα πραγματικά τους προβλήματα, ασχολούνται αν θα μείνουν ή αν θα φύγουν από μια (ούτως ή άλλως τελειωμένη) οικονομική ένωση της κακιάς ώρας.
Λες και στο τέλος, δεν θα τους κυβερνούν πάλι οι ίδιοι λόρδοι με τα ίδια εταιρικά συμφέροντα και δεν θα έχει την ίδια αξία η λίρα και το …παγωτό.
Δηλαδή, οι άνθρωποι είμαστε τόσο αποβλακωμένοι σήμερα, που πιστεύουμε ότι ζούμε σε δημοκρατίες.
Όπως στο Χονγκ Κονγκ, όπου γίνεται ένας χαμός γενικότερα εδώ και βδομάδες, με απίστευτες σε ένταση και έκταση διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες.
Και απορούμε από πάνω, που τα προβλήματά μας διαιωνίζονται.
Κάναμε κάτι για να τα επιλύσουμε;
Για παράδειγμα, το προσφυγικό γιγαντώνεται εκ νέου, αφού στη Μυτιλήνη μέσα σε μια μέρα κατέφθασαν 530 άνθρωποι.
Και δέχονται να αποκλείονται άνθρωποι στη θάλασσα επί ώρες ή μέρες, επειδή τους απαγορεύουν να προσελκύσουν ευρωπαϊκό έδαφος.
Και δέχονται, επίσης, να γίνονται εξώσεις, σε οικήματα όπου διαμένουν πρόσφυγες, αλλά τρέχουν μετά να αποθεώσουν τον MVP του NBA, δηλαδή κάποιον που βίωσε τον γολγοθά του μετανάστη.
Κομπλέ.
Και αφού η πραγματική δημοκρατία απαιτεί τεράστιους κόπους, οι πολίτες έχουν επενδύσει όλη τους τη ζωή στις πλασματικές οικονομίες τους, αλλά πού να ήξεραν τι τους ετοιμάζει πάλι ο Καπιταλίξ.
Στην Κίνα, η βιομηχανική παραγωγή έπιασε ιστορικό χαμηλό 30ετίας.
Στη Γερμανία, το πράμα πάει για ύφεση, κάτι πρωτοφανές τα τελευταία 7 χρόνια για την ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, ενώ, αν και το τρίτο τρίμηνο συρρικνωθεί η 4η οικονομία του πλανήτη, τότε αυτό θα έχει συμβεί για δεύτερη φορά μετά το 2008.
Στις ΗΠΑ, τα 10ετή ομόλογα πήραν την κατιούσα, ενώ τα 30ετή έπιασαν πάτο, σπάζοντας αρνητικό ρεκόρ απόδοσης.
Να μην πούμε για την κατάσταση της Αργεντινής, της Τουρκίας, της Βραζιλίας, της Ιταλίας και για την επερχόμενη φραουλόσουπα που ετοιμάζουν οι Άγγλοι.
Αλλά οι πολίτες ζουν στην καρακοσμάρα τους.
Και έτσι, η μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση που έρχεται τους επόμενους μήνες (για την ακρίβεια όλα συνηγορούν, πως θα χτυπήσει το αργότερο ως το τέλος του 2021), θα μας βρει πιο πεινασμένους, πιο βλαμμένους και πιο χρεοκοπημένους απ’ όσο μας άφησε η προηγούμενη.
Μάλιστα, ανεξαιρέτως της επερχόμενης ή όχι παγκόσμιας κρίσης, έχει δρομολογηθεί η δεύτερη (σε 10 χρόνια) χρεοκοπία της Ελλάδας, κάτι που μάλλον έχει να κάνει με το εξωφρενικό χρέος και την αδύνατη αποπληρωμή του, αλλά μην δίνετε πολλή σημασία στους Έλληνες, που νομίζουν πως δεν τρέχει τίποτα.
Οπότε, φαντάζομαι από τώρα, πώς θα το φέρει ο Κούλης στα χάπατα που τον ψήφισαν.
Τον φαντάζομαι, λοιπόν, στις Θερμοπύλες δίπλα στο άγαλμα του Λεωνίδα, με την κάμερα να δείχνει μια αυτόν και μια τα αχαμνά του αγάλματος, ενώ στο πλάνο έχει προστεθεί ο τίτλος «Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδος» σε περίπτωση που κάποιοι έχουν ξεχάσει μέχρι τότε, ποιον ψηφίσανε στις τελευταίες εκλογές.
Ξεροβήχει, φτιάχνει το μαλλί του, έρχεται μια κυρία με καροτσάκι και του λέει «τι γκόμενος είσαι εσύ», της κάνει γελάκι, σε αυτήν ή στο μωρό κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος και γυρνάει προς την κάμερα.
Μολών λαβέ.
Ελάτε, αγαπούλες μου, να το πάρετε - το τέταρτο.
Με εκτίμηση,
Άρης
Υ.Γ. Το όλο σκηνικό των τελευταίων 10 χρόνων στην Ελλάδα μου θυμίζει ένα τσιτάτο με τον Διογένη και τον Πλάτωνα. Ο πρώτος καθόταν κάτω από ένα δέντρο και έτρωγε ψωμί και ελιές, οπότε ο δεύτερος για να τον πειράξει του λέει «Διογένη, αν πήγαινες στο Διόνυσο, δεν θα έτρωγες ψωμί και ελιές». Ο Διογένης τον κοιτάζει όλος απορία και του απαντάει «Πλάτωνά μου, αν έτρωγες ψωμί και ελιές, δεν θα χρειαζόταν να πας στο Διόνυσο». Το πιάσατε ή να το πω στα γερμανικά;
(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, σε παρακαλώ τους επόμενους δυο μήνες να γράφεις συχνά γιατί εγώ δεν μπορώ να αντέξω όλη αυτή την ηλιθιότητα που περνιέται για πολιτική, και λέω να πάω να κάνω μερικά μπάνια, αφού φέτος δεν έχω φτάσει ακόμα τα 100 μπάνια και είμαι very χολοσκασμένος. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
