Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Ξανά και ξανά πρέπει να δηλώνουμε το αυτονόητο, πως η λύση της κρίσης, της όποιας κρίσης, δεν μπορεί να βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στην πείνα, στην εξαθλίωση και στην πνευματική τύφλωση.
Η λύση δεν μπορεί να είναι ο καπιταλισμός
σε οποιαδήποτε μορφή του, δεν μπορεί να είναι ένα σύστημα που έχει χάσει τα φρένα του, κυριολεκτικά και μεταφορικά, αποδεικνύοντας ότι το πιο επικίνδυνο και παράλογο ον αυτού του πλανήτη είναι ο άνθρωπος της ταπείνωσης της φύσης, της απροσδιοριστίας του υποκειμένου και του χάους, της εξουδετέρωσης όλων των αξιών, του θανάτου του πολιτισμού, του τέλους του πλανήτη.
Ναι, οι πάγοι λιώνουν, η φύση πεθαίνει, χιλιάδες είδη ζωντανών οργανισμών χάνονται και μαζί ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι λιμοκτονούν! Και επειδή κάποιοι προσεγγίζουν απομονωμένα τα θέματα, όπως οι πολεμικές συγκρούσεις, οι αντιθέσεις ΗΠΑ-Κίνας, η πείνα στην Αφρική, ή η περιβαλλοντική καταστροφή, θα πρέπει να πούμε, ότι απαιτείται πλέον να σκεφτόμαστε, με την έννοια της δομικής βίας, και τη βία που εμφιλοχωρεί στην ανισότητα και στη φτώχεια, καθώς και στη συστηματική παραπλάνηση των συστημικών μίντια.
Χρειάζεται να αποκαλύπτονται κάθε φορά τα ψέματα, που είναι κρυμμένα στις γενικεύσεις και στις συνδηλώσεις των λέξεων, όπου η ανάπτυξη των λίγων και το ρήμαγμα της ζωής των πολλών παρουσιάζεται σαν σωτηρία!
Πρέπει να αποκαλύπτεται, πως πίσω από τον μετα-νεοφιλελευθερισμό και τον δήθεν κοινωνικό καπιταλισμό, πίσω από την τυφλή ψευτο-ορθολογική αυτό-αναθέσμιση με την άνευ ορίων χρήση ψευτο-ορθολογικών όρων και μέσων («μεταρρυθμίσεις»!) κρύβεται η επίτευξη ενός μόνο σκοπού, η συνεχής αύξηση του κέρδους και του πλούτου με όλο και λιγότερο κόστος, με όλο και λιγότερους εργαζόμενους.
Γι’ αυτό ο καπιταλισμός σε οποιαδήποτε μορφή του δεν συνιστά λύση ούτε για τον άνθρωπο ούτε για την κοινωνία ούτε για τη φύση και τη ζωή πάνω στον πλανήτη. Γιατί η λύση, ή θα είναι συνολική και θα αφορά τη δημιουργία μιας νέας ορθολογικότητας και ευαισθησίας ή η καταστροφή θα είναι ολική.
ΠΗΓΗ: artinews.gr
