του Δημήτρη Πρωτοπαπά -Πολιτικού Μηχανικού
Την 26η Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, έλαβε χώρα δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου – πρότασης του Δήμου Κορινθίων για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας «Περιβολάκια» της πόλης μας, στην οποία και συμμετείχα.
Επειδή το προς διαβούλευση θέμα χαρακτηρίζεται υψίστου ενδιαφέροντος για τους κατοίκους της πόλης, έκρινα απαραίτητο να δημοσιοποιήσω τις παρατηρήσεις– προβληματισμούς μου επί του προτεινόμενου σχεδίου. Στόχος μου, όπως και όλων των συμμετεχόντων, είναι να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την πόλη μας. Θα ήθελα να επισημάνω ότι το σχέδιο-πρόταση-,που παρουσιάστηκε,αποτελεί κατά την γνώμη μου μια πρώτη προσέγγιση της μελέτης του χώρου της πλατείας και όχι την οριστική λύση,διαφορετικά η όποια διαβούλευση δεν έχει νόημα.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ -ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
1)ΠΛΑΤΕΙΑ -ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Το προτεινόμενο σχέδιο στερείται βασικής φιλοσοφίας και δεν απαντά στο ερώτημα «τι πλατεία θέλουμε;». Θέλουμε μία πλατεία με περισσότερο πράσινο, βιοκλιματική με σύγχρονα υλικά, με διόδους δροσισμού και πρασίνου (φυσικά σκίαστρα), με χώρους για μικρές εκδηλώσεις, με χώρους για τους ηλικιωμένους, τα ΑΜΕΑ, τα παιδιά και γενικά ένα πνεύμονα πρασίνου για τους πολίτες, ή μια πλατεία με καφετέριες, σουβλατζίδικα και άλλα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ;
Σαφέστατα δεν μπορούν να απαντηθούν τα ανωτέρω εφόσον δεν προηγήθηκε τουλάχιστον ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών, του οποίου το κόστος είναι μικρό, από όπου θα προέκυπτε η βέλτιστη λύση και δεν θα εγκλωβιζόμασταν στην μία και μοναδική πρόταση.
2)ΠΛΑΤΕΙΑ-ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ-ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ:
Με την προτεινόμενη μελέτη, τμήματα των οδών Ερμού, Κύπρου, Εθνικής Αντίστασης και Κολοκοτρώνη γίνονται ήπιας κυκλοφορίας με αποτέλεσμα να προκύψουν τα παρακάτω προβλήματα:
α)Καταργείται επί της ουσίας η περιμετρική κίνηση γύρω από την πλατεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αύξηση φόρτου κυκλοφορίας σε παρακείμενους δρόμους κ.λ.π.), δεδομένου ότι μόλις και μετά βίας θα υπάρχει μία λωρίδα κυκλοφορίας.
β)Θα προκύψουν μεγάλα προβλήματα με την κίνηση των μεγάλων οχημάτων(φορτηγά και λεωφορεία,τροφοδοσία εμπορικού κέντρου)
γ)Θα χαθούν 300 και πλέον θέσεις στάθμευσης από το ευρύτερο κέντρο, έμμεσα ή άμεσα, που σε συνδυασμό με τον κυκλοφοριακό φόρτο που θα προκύψει, η πόλη θα ασφυκτιά.
δ)Εάν η πρόθεση του δήμου είναι μια πόλη «ελεύθερη από τα αυτοκίνητα», τότε ας προχωρήσει σε ολοκληρωμένη μελέτη του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης, με κύριες και δευτερεύουσες αρτηρίες, με σηματοδότηση και στην δημιουργία ελεύθερων χώρων στάθμευσης περιμετρικά της πόλης μας ,αφού εξασφαλίσει αστικές συγκοινωνίες με μικρό τίμημα.
Με αυτό τον τρόπο και με σοβαρές μελέτες, τηρώντας τους επιστημονικούς κανόνες των ειδικών, θα μπορέσει να λυθεί το πρόβλημα μακροπρόθεσμα και όχι αποσπασματικά.
3)ΠΛΑΤΕΙΑ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ-ΚΟΣΤΟΣ-ΚΡΙΤΙΚΗ:
α)Το βασικότερο πρόβλημα του προτεινόμενου σχεδιασμού της πλατείας είναι ότι σχεδιάστηκε με βάση το ακόλουθο σκεπτικό, το οποίο και μεταφέρω αυτολεξεί: «όταν και όποτε ζητηθεί από τα καταστήματα που βρίσκονται απέναντι από τις τρεις οδούς της πλατείας να αποκτήσουν χρήση υγειονομικού ενδιαφέροντος, δηλαδή να γίνουν καφετέριες σουβλατζίδικα κ.λ.π., τότε εμείς να είμαστε έτοιμοι» !!!
Αν είναι ποτέ δυνατόν να σχεδιάζουμε την μοναδική κεντρική πλατεία μας με σκοπό να εξυπηρετήσουμε τα μελλοντικά καταστήματα!
β)Δεν πρόκειται επί της ουσίας για μια νέα πλατεία αλλά για ανακατασκευή της υφιστάμενης, δεδομένου ότι διατηρούνται σχεδόν όλα τα παρτέρια στην ίδια θέση, ακόμα και το κεντρικό σιντριβάνι. Ο προτεινόμενος «καλλωπισμός» της έχει να κάνει με την επιλογή ακριβών υλικών δόμησης, φωτισμού και φωτοβολταϊκών συστημάτων (φαίνεται και από το κόστος του προϋπολογισμού).
γ)Υπάρχει σαφής μείωση του πρασίνου κατά δύο (2) και πλέον στρεμμάτων αφού η υφιστάμενη πλατεία «υποχωρεί» κατά 7,50 μ. πλάτος στις τρείς πλευρές της, προκειμένου να «υποδεχθεί» τα μελλοντικά τραπεζοκαθίσματα.
δ)Με την κατασκευή των σιδερένιων περγκολών και την τοποθέτηση επ' αυτών φωτοβολταϊκών (κεκλιμένων) δημιουργούνται δυσθε-ώρητοι όγκοι χωρίς πράσινες εστίες δροσισμού (επαναλαμβάνεται το φαινόμενο της πλατείας Φλοίσβου).
ε) Οι πέργκολες δεν μπορούν να φέρουν φωτοβολταϊκά διότι έρχονται σε αντίθεση με το αρθρο 2 του Ν.Ο.Κ.-Ν.4067/12 και επομένως δεν μπορούν να εγκριθούν από την επιτροπή αρχιτεκτονικού ελέγχου.
στ)Τα λεγόμενα φωτοβολταϊκά δένδρα που θα τοποθετηθούν εντός της πλατείας αποτελούν αισθητικά τερατουργήματα και θεωρώ ότι είναι εκτός κλίμακας, διότι δεν είναι δυνατόν να τοποθετούνται σε μία τόσο μικρή πλατεία.
ζ)Με την υπάρχουσα πρόταση η πλατεία δεν είναι βιοκλιματική ,δεν αλλάζει το μικροκλίμα της περιοχής και τα προτεινόμενα υλικά δεν ανήκουν στην κατηγορία των ψυχρών υλικών.
η)Η λεγόμενη ενοποίηση της πλατείας με το Δικαστικό Μέγαρο δεν επιτυγχάνεται λόγω της τοποθέτησης των κυβόλιθων επί της οδού Εθνικής Αντίστασης, διότι διατηρείται η ήπια κυκλοφορία και η πιάτσα των ταξί, καθιστώντας προβληματική την κίνηση των πεζών.
θ)Το κόστος είναι πολύ υψηλό και προκαλεί το κοινό αίσθημα η διάθεση τόσων εκατομμυρίων από δημοτικούς πόρους για την ανάπλαση της πλατείας σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης,που πλήτει όλους τους δημότες. Γιατί δεν αναζητούμε άλλες πηγές χρηματοδότησης ;
Δεν θα ήταν προτιμότερο αυτά τα χρήματα να διατεθούν από το δήμο για την ανακούφιση των δημοτών ; π.χ.μείωση των δημοτικών τελών-φόρων,απαλλαγή ανέργων και άλλων ευπαθών ομάδων από την καταβολή τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Θεωρώ ότι ο δήμος πρέπει να κινηθεί σε τέσσερις βασικούς άξονες :
1)Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών, σύντομα και με ευελιξία, ώστε να έχουμε πλουραλισμό και επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.
2)Ανοιγμα στην συλλογικότητα (συμμετοχή-κατάθεση προτάσεων από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ειδικούς).
3)Κοστολόγηση των εργασιών με στόχο την μείωση του κόστους.
4)Αλλαγή ως προς τις εκτεταμένες χρήσεις των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος περιμετρικά της πλατείας, δεδομένου ότι υφίσταται επ’ αυτής το δημοτικό αναψυκτήριο.
Το πιο σημαντικό είναι να τεθεί ως στόχος του έργου « η δημιουργία μιας κεντρικής πλατείας αντάξιας της ιστορικότητας της πόλης. Μιας πλατείας που θα ικανοποιεί τις ανάγκες και επιθυμίες των σημερινών αλλά και μελλοντικών κατοίκων»
