Η Margaret Boemer, έγκυος 16 εβδομάδων στο τρίτο της παιδί, είχε προγραμματίσει να κάνει υπερηχογράφημα.
Όμως, η επίσκεψη είχε απρόβλεπτη εξέλιξη, όταν στην οθόνη φάνηκε κάτι ανησυχητικό. «Ο γιατρός ήρθε και μας είπε ότι κάτι δεν πάει καλά με το μωρό μας. Είχε sacrococcygeal teratoma…»
«Ήταν σοκαριστικό και τρομακτικό. Δεν ξέραμε καν τι σημαίνει αυτή η μεγάλη λέξη, ούτε τί συνεπαγόταν η διάγνωση».
Το sacrococcygeal teratoma είναι ένας συνηθισμένος όγκος ο οποίος αναπτύσσεται στα έμβρυα (πριν από τη γέννηση) και εμφανίζεται στον κόκκυγα. Μάλιστα, σύμφωνα με τους γιατρούς, συναντάται περισσότερο στα κορίτσια παρά στα αγόρια -η συχνότητα είναι 1 στα 35.000 μωρά.
Η Margaret Boemer είχε αρχικά μείνει έγκυος σε δίδυμα, αλλά έχασε στο δεύτερο τρίμηνο το ένα από τα δύο μωρά. Τώρα, η γενετική ανωμαλία της μικρής της, ήταν ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα στην περιπετειώδη εγκυμοσύνη της.
Ο όγκος θα μπορούσε να είναι σχετικά ανεκτός για το βρέφος και μία επιλογή θα ήταν να αφαιρεθεί μετά τη γέννηση, αλλά περίπου στους έξι μήνες, θα δημιουργούσε πρόβλημα στο κυκλοφορικό, που σημαίνει πρόβλημα στην καρδιακή λειτουργία, τόσο σοβαρό ώστε να οδηγήσει στον θάνατο.
Κάποιοι γιατροί συμβούλευσαν την Margaret Boemer να διακόψει την κύηση.
Αλλά, ο γιατρός Darrell Cass στο Νεογνολογικό Νοσοκομείο του Τέξας, ο οποίος της είχε πει «σε μερικές περιπτώσεις ο όγκος κερδίζει και η καρδιά σταματάει να χτυπά» είχε μία άλλη πρόταση: Εμβρυϊκή χειρουργική επέμβαση.
Η Boemer ήταν 23 εβδομάδων και 5 ημερών έγκυος και ο όγκος ήταν μεγάλος όσο το έμβρυο.
Η επέμβαση διήρκεσε 5 ώρες. Από τις πέντε ώρες, τα 20 λεπτά ήταν για την αφαίρεση του όγκου -αφαιρέθηκε το μεγαλύτερο μέρος του- ο υπόλοιπος χρόνος για τη διάνοιξη της μήτρας, «ένα μεγάλο μυ επενδεδυμένο με μεμβράνες», όπως είπαν οι γιατροί.
Στη συνέχεια, οι χειρουργοί επανατοποθέτησαν το έμβρυο στη μήτρα, την οποία έκλεισαν φροντίζοντας να έχει όσο το δυνατόν περισσότερο αμνιακό υγρό.
Επειδή ο όγκος ήταν μεγάλος, η τομή που απαιτήθηκε ήταν τόσο εκτεταμένη, ώστε κάποια στιγμή, το έμβρυο σχεδόν «κρεμόταν» στον αέρα.
Εκείνη ακριβώς η στιγμή, ήταν, κατά τους χειρουργούς, η πιο δραματική. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, οι γιατροί κράτησαν τους καρδιακούς παλμούς του μωρού όσο το δυνατόν πιο χαμηλά. «Η καρδιά σχεδόν σταμάτησε» είπαν αργότερα.
Η Boemer πέρασε το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης της στο κρεβάτι. Μετά από 12 εβδομάδες, η μικρούλα Lynlee Hope ήρθε -ξανά- στον κόσμο, με καισαρική τομή, στις 6 Ιουνίου.
Η μικρή μαχήτρια ζύγιζε πάνω από 5 κιλά και μετά από οκτώ ημέρες υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αφαιρεθεί και ο υπόλοιπος όγκος, το σημείο που δεν μπόρεσαν να φτάσουν οι γιατροί στην πρώτη επέμβαση και το οποίο είχε αρχίσει να μεγαλώνει.
Τί λέει η μαμά της κοιτάζοντας τη μικρούλα Lynlee - Hope να χαμογελάει; Το αυτονόητο: Άξιζε κάθε πόνο και ταλαιπωρία...
