Του Στάθη
«Η εκδίκηση είναι δουλειά του Θεού», Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Θεός πήρε τ’ όπλο του. Και Προφήτης αυτού ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ποιοι αμανέδες στην Αγιασοφιά; Αμανέδες παντού! Απ’ το πολύ ξύλο. Κι ωχ αμάν-αμάν.
Ενα πραξικόπημα-οπερέτα οδήγησε τον Ερντογάν σε μια...
πύρρειο νίκη. Η Τουρκία βγαίνει απ’ αυτή τη διαδικασία βαθιά διχασμένη. Ο κουρδικός παράγοντας γίνεται ακόμα πιο απρόβλεπτος. Οι σχέσεις της Τουρκίας με τις γειτονικές χώρες αλλά και με τις Δυνάμεις που έχουν για αυτήν ειδικό ενδιαφέρον, πόρρω απέχουν από μια στοιχειώδη σταθερότητα. Ο Προφήτης-Σουλτάνος Ερντογάν όχι μόνον θα ενισχύσει τις εξουσίες του, αλλά θα γίνει «ο ίδιος το κράτος». Ενα κράτος μάλλον ισλαμιστικό παρά κοσμικό. Ο έλεγχος της ενημέρωσης κι ο έλεγχος της Δικαιοσύνης θα τείνουν προς την εγκαθίδρυση ενός ολοκληρωτικού μοντέλου. Πιο άγριου απ’ όσον σήμερα.
Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος συνέβησαν παράξενα πράγματα.
Οι πραξικοπηματίες δεν κατέλαβαν τα μέσα ενημέρωσης, πάρεξ των κρατικών! Δεν διέκοψαν και πάντως δεν χειραγώγησαν τις επικοινωνίες. Αντιθέτως βομβάρδισαν(!) το Κοινοβούλιο, προσφέροντας στον Ερντογάν τον δικό του «εμπρησμό του Ράιχσταγκ». Ο λαός που κατέβηκε στους δρόμους «περιείχε» πολύ κόσμο οπλισμένον με καλάσνικωφ - όπλο που ο τουρκικός στρατός (και βεβαίως η στρατοχωροφυλακή και η αστυνομία) δεν διαθέτει σε τέτοια αφθονία. Σε ποιες αποθήκες ή σε ποια σπίτια ήταν αποθηκευμένα αυτά τα όπλα; Διότι
το ενδεχόμενο να όπλισε αίφνης ο Σουλτάνος-Προφήτης τους πιστούς του με καλάσνικωφ εξ ουρανού ως άλλο μάννα, ελέγχεται από τας Γραφάς. Τα στελέχη του νεο-οθωμανικού ισλαμικού κόμματος Ερντογάν απευθύνονταν στους οπαδούς του με «λαϊκό στυλ» από καντίνες, λεωφορεία προεκλογικών εκστρατειών, από υπερυψωμένες εξέδρες, χωρίς γραβάτες, με ντουντούκες - ένα «επαναστατικό» σκηνικό προσεκτικά μελετημένο.
Οι αμύντορες της... δημοκρατίας επέδειξαν συμπεριφορά όχλου, δέρνοντας, αποκεφαλίζοντας, δολοφονώντας, λιντσάροντας. Οι συλληφθέντες πραξικοπηματίες διαπομπεύθηκαν. Τελετουργικώς. Οι κηδείες των θυμάτων από την πλευρά του Σουλτάνου θύμιζαν κατά τον οίστρο κηδείες ισλαμιστών στο Σουδάν ή το Αφγανιστάν. Τους ενάντιους απλώς τους παραχώνουν. Τους δε αιχμάλωτους, γυμνώνουν, εξευτελίζουν, δέρνουν και δολοφονούν.
Ως τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν συλληφθεί 16.000 στρατιωτικοί, δικαστικοί, αστυνομικοί και εκπαιδευτικοί. Αγνωστος ο αριθμός των απλών πολιτών που έχουν επίσης συλληφθεί ή αγνοούνται.
Ηδη στη Δύση και μάλιστα σε σοβαρές εφημερίδες έχουν εμφανισθεί πλήθος αναλύσεων, που χαρακτηρίζουν το πραξικόπημα-οπερέτα ως πραξικόπημα-μαϊμού. Είναι αλήθεια, ότι ο Ερντογάν βγαίνει απ’ αυτό το μπάχαλο ισχυροποιημένος, αλλά όχι σε μια Τουρκία εξίσου ισχυροποιημένη - μάλλον το αντίθετο! Ασταθή, διχασμένη, απομονωμένη. Δηλαδή, μια Τουρκία ακόμα πιο επικίνδυνη, που,
αν αρχίσει να ακούει τους χοτζάδες να μεταφέρουν από τους μιναρέδες τον λόγο του Ερντογάν στα πλήθη ως να πρόκειται για τον λόγο του Θεού, ο Διάβολος θα αρχίσει να κάνει χρυσές δουλειές.
Το δράμα στη γειτονική χώρα τώρα αρχίζει. Ο Σουλτάνος απειλεί με επαναφορά της θανατικής ποινής, τα άλλα κόμματα την έχουν κάνει από το προσκήνιο, εκατομμύρια πρόσφυγες ζουν σε στρατόπεδα στην ανατολική Τουρκία, όσον και χιλιάδες εξ αυτών είναι διάσπαρτοι στα δυτικά παράλια της χώρας. Το προξενείο στη Θράκη δεν διατελεί ακριβώς σε ησυχία. Μαζεύονται πολλά κι αυτή η ρημάδα «η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Ούτε για τους δουλέμπορους, ούτε για την τουρκική επιθετικότητα, ούτε για τους πραξικοπηματίες, ούτε για τους πράκτορες. Ούτε για τον... Θεό όταν παίρνει το όπλο του
και του λέει ο Ερντογάν ποιον να σφάξει και ποιον να αφήσει. Είναι μάλλον απίθανο, αυτός ο τυραννίσκος να οργάνωσε εναντίον του ένα πραξικόπημα-μαϊμού, αλλά είναι πολύ πιθανό να γνώριζε τι πάει να συμβεί και να το αντέστρεψε υπέρ του. Οπως και να ’χει, είναι αβέβαιον το αν η Τουρκία θα αντέξει αυτήν την κρίση, χωρίς να ζωσθεί εκρηκτικά και να βγει στο Μεϊντάνι, αλλά είναι μάλλον βέβαιο, ότι έχει ήδη πάρει τον δρόμο για την επόμενη κρίση - την τελική; Κύριος οίδε...
Στο μεταξύ, εμείς εδώ «αναλύουμε» μηρυκάζοντας μακάριοι τριακονταετή στερεότυπα: «όταν η Τουρκία έχει κρίση την εξάγει», ή το τουρκικό κράτος διακρίνεται σε «βαθύ» και... ρηχό! Και πάνω απ’ όλα ξεσκονίζουμε και γυαλίζουμε τον «Κατευνασμό», που τόσο χρήσιμος μας έχει φανεί έως τώρα. Αλλωστε, τον Πειραιά μάς τον πήραν οι Κινέζοι κι όχι οι Τούρκοι. Αρα, καλά πάμε…
ΠΗΓΗ: enikos.gr
