Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*
Η πραγματοποίηση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της «Λαϊκής Ενότητας» στις 24-26 Ιουνίου ’16, αποτελεί γεγονός ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας, γιατί πρώτη φορά κατατίθεται συνεκτικό εναλλακτικό πρόγραμμα προοδευτικής-φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση με σοσιαλιστική προοπτική και απαλλαγής της χώρας από τις καταθλιπτικές δεσμεύσεις της ευρωζώνης-ευρώ, ανάκτησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και άνοιγμα του δρόμου σε ελπιδοφόρο μέλλον του ελληνικού λαού.
Η ΠΡΩΤΗ ''ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ'' ΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕ ΟΔΥΝΗΡΟ ΤΡΟΠΟ
Η πρώτη «αξιολόγηση» εφαρμογής των μέτρων του Γ’ Μνημονίου έκλεισε με ατέλειωτους εκβιασμούς και «προαπαιτούμενα», για να χορηγηθεί η δόση των 7,5 δις. Ο απολογισμός είναι όχι μόνο οδυνηρός αλλά και ταπεινωτικός για τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρέδωσε τον έλεγχο των κρατικών εσόδων (Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων) και το νέο υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποίησης ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, στους υπερεθνικούς θεσμούς (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΜΣ) για τη διασφάλιση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Ταυτόχρονα επέβαλε νέα φορολεηλασία στα λαϊκά εισοδήματα ύψους 3,6 δις, με άμεσους και έμμεσους φόρους, νέες περικοπές στις συντάξεις (1,8 δις) και αποδιάρθρωση του κοινωνικό-ασφαλιστικού συστήματος.
Επίσης ψήφισε την εκκαθάριση των «κόκκινων δανείων» και άνοιγμα των πλειστηριασμών κατοικιών, με προσωρινή εξαίρεση μικρής αξίας στεγαστικά υπό προϋποθέσεις. Τέλος ψήφισε το μηχανισμό αυτόματης περικοπής («κόφτη») μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, απολύσεις στο δημόσιο κά, για την κάλυψη αποκλίσεων του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ (6,2 δις) το 2018, το οποίο ακόμα κι ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος θεωρεί αδύνατο, να επιτευχθεί.
Συνολικά αυτό που πάνω απ’ όλα έφερε στο προσκήνιο η πρώτη αξιολόγηση, ήταν η πλήρης σχεδόν κατάλυση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και η χωρίς όρια εθελόδουλη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
TA ''ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ'' ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΗ ΤΟΥ ''ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ''
Η δεύτερη αξιολόγηση με τα αναγκαία «προαπαιτούμενα», για καταβολή της υπόλοιπης δόσης των 10,3 δις (δηλ. των 2,8 δις), θα γίνει το Σεπτέμβρη και η κυβέρνηση πρέπει να δηλώσει εμπράκτως πλήρη υποταγή στις οδηγίες του ιερατείου Βρυξελών-Βερολίνου. Πρόκειται για μέτρα ξεθεμελίωσης εργασιακών δικαιωμάτων και συρρίκνωσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Τα «προαπαιτούμενα» αυτή τη φορά αφορούν: α) την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, β) την επανεξέταση χορήγησης 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα (απαίτηση του ΔΝΤ), γ) την καθιέρωση κατώτατου μισθού χωρίς τριετίες και κανενός είδους επιδόματα, δ) επαναφορά των ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ε) ενίσχυση ευέλικτων μορφών απασχόλησης, στ) μείωση κόστους υπερωριών και εργασίας τα Σαββατοκύριακα, η) αλλαγή τρόπου προκήρυξης απεργιών με προφανή στόχο τον περιορισμό τους, θ) δυνατότητα ανταπεργίας (lock out) των εργοδοτών, ι) αλλαγή συνδικαλιστικού νόμου με άρση της απαγόρευσης απόλυσης συνδικαλιστών, κά.
Πρόκειται για μια νέα «Μαύρη Βίβλος» των εργασιακών σχέσεων, με στόχο την παραπέρα εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζόμενων, στο όνομα της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου και μιας «ανάπτυξης» που όλο έρχεται, αλλά ποτέ δεν …φθάνει. Η κυβέρνηση για να ρίξει «στάχτη στα μάτια» των εργαζόμενων, επιχειρεί μέσω συγκρότησης «Διεθνούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων» (συμμετέχουν εκπρόσωποι κυβέρνησης και «θεσμών») να κάνουν «διάλογο» για την εφαρμογή των μέτρων με τους «κοινωνικούς εταίρους» (εργοδοτικές οργανώσεις και μνημονιακή ηγεσία ΓΣΕΕ). Η συγκεκριμένη Επιτροπή θα δώσει πόρισμα το Σεπτέμβρη ‘16 λαμβάνοντας υπ’ όψη τις …«βέλτιστες πρακτικές» που ισχύουν στην ΕΕ. (Η «ευγένεια» και «διακριτικότητα» πάντα σκλαβώνουν).!
Στην ουσία επιδιώκουν την άμεση εφαρμογή του όλου πλέγματος δεσμεύσεων 7.000 σελίδων του Γ’ Μνημονίου, που υπόγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη στήριξη όλων των μνημονιακών κομμάτων της Βουλής (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων, ΔΗΜΑΡ) τον Αύγουστο ΄15, ισοπεδώνοντας βήμα-βήμα ότι έχει απομείνει από «εργασιακά δικαιώματα» και το «κοινωνικό κράτος», φτωχοποιώντας τον ελληνική λαό και κατασκευάζοντας μια κοινωνία «αποθήκη ψυχών», με ορίζοντα τη ….βαρβαρότητα.!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ, ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΡΥΘΜΣΗ ΧΡΕΟΥΣ
Όλα τα παραπάνω έχουν για την κυβέρνηση προφανώς ….καλό σκοπό.(!) Διευκολύνουν την επιστροφή στις αγορές, ανοίγουν δρόμο στη βιώσιμη ανάπτυξη και στη ρύθμιση του δημόσιου χρέους. Αυτήν την ψευδή επικοινωνιακή εικόνα επιχειρούν από κοινού, κυβέρνηση και υπερεθνικοί «θεσμοί», να προβάλλουν ως αξιόπιστη, εξωραΐζοντας τις συνέπειες των αντιλαϊκών μέτρων.
Πρόκειται για τα ίδια ακριβώς επικοινωνιακά στερεότυπα των προηγούμενων Μνημονίων και μνημονιακών κυβερνήσεων. Η «επιστροφή στις αγορές» ακούγεται από το 2011, ενώ η επιστροφή στην ανάπτυξη και στις εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αποτελούσαν πάντα «προσωπικές δεσμεύσεις» όλων των μνημονιακών πρωθυπουργών μαζί και του κ.Τσίπρα. Ωστόσο, η ύφεση φαίνεται ότι είναι ….πεισματάρα. Τα Μνημόνια από τη φύση τους περιορίζουν τη ζήτηση, συρρικνώνουν τα λαϊκά εισοδήματα, εντείνουν την ανισοκατανομή εισοδημάτων και πλούτου σε όφελος των κατόχων χρηματιστικού κεφαλαίου, οδηγούν σε αποεπένδυση, συρρίκνωση παραγωγής, εκρηκτική ανεργία, κοινωνική περιθωριοποίηση κά.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι (2004 και 2011) από τα 6.370 επενδυτικά σχέδια, πραγματοποιήθηκαν μόνο 2.085 με ύψος συνολικών επενδύσεων 3,07 δις, από τις οποίες 1,3 δις ήταν δωρεάν επιχορηγήσεις σε «κρατικοδίαιτους καπιταλιστές», ενώ δημιουργήθηκαν μόλις 8.492 θέσεις εργασίας. Δηλαδή, για κάθε θέση εργασίας χρειάστηκαν επενδύσεις 362.000 € και δωρεάν επιχορηγήσεις 154.000 € (!). Αυτό είναι προφανώς το μοντέλο της «δίκαιης ανάπτυξης», που υπόσχεται σήμερα στον ελληνικό λαό ο κ.Τσίπρας με περισσή δημαγωγία.
Με το νέο αναπτυξιακό νόμο, παρ’ ότι οι δωρεάν επιχορηγήσεις λόγω κρίσης θα μειωθούν, θα αντικατασταθούν από γενναίες φοροαπαλλαγές, με αποτέλεσμα την επταετία 2016-22, σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις, σε σύνολο προβλεπόμενων επενδύσεων ύψους 11 δις, το σύνολο των «κινήτρων» (φορολογικά και δωρεάν επιχορηγήσεις) θα φθάσει 3,6 δις και οι νέες θέσεις εργασίας τις 15.200. Δηλαδή, το ύψος της επένδυσης ανά θέση εργασίας ανέρχεται σε 723.842 €, ενώ το κόστος των «κινήτρων» ανά θέση εργασίας σε 236.842 €. Δηλαδή σχεδόν διπλάσιο απ’ ότι την προηγούμενη περίοδο.!!
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, το πρόβλημα παραμένει και οξύνεται. Τι μπορούν να κάνουν οι 15.200 νέες θέσεις εργασίας σε μια έρημο … πραγματικής ανεργίας 1.750.000 ατόμων, όταν μάλιστα η ύφεση, λόγω εφαρμογής των μέτρων του Γ’ Μνημονίου, «παράγει» απολύσεις και νέα «λουκέτα» ΜΜ-Επιχειρήσεων;
ΛΑΪΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Τα οικονομικά κοινωνικά αδιέξοδα που σωρεύονται διαχρονικά στη χώρα και τα δεινά που υφίσταται ο ελληνικός λαός, ιδιαίτερα η μισθωτή εργασία και η νεολαία που αναζητά δουλειά, συνδέονται ευθέως με το τεράστιο χρέος και τις δαπάνες εξυπηρέτησης (13-14 δις κάθε χρόνο).
Χωρίς βαθιά διαγραφή του χρέους δεν υπάρχει ελπίδα εξόδου από τα Μνημόνια και τη διαχρονική λιτότητα. Η αναστολή πληρωμής των τόκων και χρεολυσίων αποτελεί το πρώτο βήμα για την ανακούφιση του ελληνικού λαού. Παράλληλα, χρειάζεται άμεση αποδέσμευση από την ευρωζώνη και μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, για ανάκτηση του ελέγχου όλων των μοχλών οικονομικής πολιτικής (συναλλαγματικής, πιστωτικής, δημοσιονομικής, εισοδηματικής, αναπτυξιακής, κοινωνικής, κλπ) και συνολικά της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
Επίσης, στήριξη της αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων για τόνωση της ζήτησης, της παραγωγής και της απασχόλησης.
Δημόσιος κοινωνικός έλεγχος στις τράπεζες και στην Τράπεζα Ελλάδας, μετατροπή της σε πραγματική κεντρική τράπεζα με χαμηλότοκο δανεισμό του δημοσίου και παροχή ρευστότητας στην οικονομία.
Εφαρμογή σχεδίου παραγωγικού-οικολογικού μετασχηματισμού της οικονομίας και νέων θέσεων εργασίας με εφαρμογή ευρέως προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, στήριξης βιώσιμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτικών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων.
Επιστροφή ΔΕΚΟ στο δημόσιο έλεγχο και επέκταση τους σε στρατηγικούς τομείς, έλεγχος των καρτέλ και των μονοπωλιακών συγκεντρώσεων.
Εξασφάλιση δωρεάν δημοσίων αγαθών σε όλους τους πολίτες (υγείας, παιδείας, πρόνοιας), βαθύς εκδημοκρατισμός του κράτους, εφαρμογή πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ισότιμης συνεργασίας με όλες τις χώρες, κά.
Αυτές είναι βασικές ιδέες του εναλλακτικού προγράμματος της «Λαϊκής Ενότητας», που έχει ως περιεχόμενο συζήτησης η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, για την προοδευτική-φιλολαϊκή έξοδο της χώρας από την κρίση. Βασική προϋπόθεση η δημιουργία ενός μεγάλου μπλοκ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα φέρει σε πέρας το συγκεκριμένο πρόγραμμα, με τη συγκρότηση μιας ανάλογης κυβέρνησης αριστερών, αντιμνημονιακών δυνάμεων. Χρέος όλων των αριστερών είναι να συμβάλουν σε αυτήν την ελπιδοφόρα και ρεαλιστική προοπτική. Η ΛΑΕ, στο μέτρο του δυνατού, φιλοδοξεί με τις προγραμματικές της θέσεις και τις κινηματικές της δράσεις, να παίξει ρόλο καταλύτη, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα τη νέα γενιά.
*Ο Γιάννη Τόλιος είναι διδάκτωρ οικονομικών, μέλος Γραμματείας ΛΑΕ, υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής 22.6.16
ΠΗΓΗ: iskra.gr
