Του Στάθη
Αν ο κ. Καμμένος πιστεύει, ότι αυτός και το κόμμα του ψήφισαν νόμους εγκληματικούς και αντισυνταγματικούς, ας μπουζουριάσει τον εαυτόν του και τους συντρόφους του και ας αυτοπαραπεμφθούν όλοι μαζί στο...
(αγαπημένο άλλωστε του αρχηγού) Γουδή για τα περαιτέρω.
Ομως, ο κ. Καμμένος δεν πιστεύει, ότι έχει διαπράξει έγκλημα (τίποτα δεν πιστεύει) παρόλες λέει. Και αυτό ακριβώς αναδεικνύεται σήμερα ως υπ’ αριθμόν Ενα πρόβλημα της χώρας. Οχι το μνημόνιο, όχι τα 99 χρόνια, όχι ο Κόφτης, αλλά η ακύρωση της λογικής.
Και ο Κόφτης και τα μνημόνια κι όλα τα άλλα άγη μπορούν να καθαιρεθούν, να αλλάξουν, υπό την προϋπόθεση της πολιτικής, του αγώνα, των μεταρρυθμίσεων. Που με τη σειρά τους προϋποθέτουν τη λογική.
Η μεταλλαγμένη λοιπόν αριστερά ακυρώνει τη λογική. Διά της διαρκούς παρλαπίπας. Κι όταν η παρλαπίπα δεν αρκεί, επιστρατεύεται η παρόλα.
Για παράδειγμα το χρέος. Τι έλεγε για το χρέος τον τελευταίο καιρό ο κ. Τσίπρας; Οτι θα αποδεχθεί τα σκληρά μέτρα, για να περάσει την αξιολόγηση κι αμέσως να αρχίσει η συζήτηση για το χρέος. Με καρότο το χρέος, φάγαμε το αγγούρι της αρκούδας. Τι έλεγε (έως προ δεκαημέρου) ο κ. Δραγασάκης για το χρέος; Οτι αυτήν τη φορά δεν μπορούμε να αρκεσθούμε σε υποσχέσεις (που άλλωστε μας δόθηκαν και το 2012 και το 2014), αλλά ότι πρέπει να μας δοθούν απτές δεσμεύσεις. Τι μας δόθηκε; Απ’ τα τρία τέρμινα το συμπαθέστερο.
Τι έλεγε ο κ. Τσίπρας για το ΔΝΤ; Να φύγει απ’ το κόλπο. Τι έλεγε το ΔΝΤ για το χρέος; ότι πρέπει να κουρευθεί (τι λέει τώρα το ΔΝΤ για το χρέος; ότι πρέπει να επιμηκυνθεί - υπό την προϋπόθεση κι άλλων μέτρων, πέραν των ληφθέντων ήδη, αξίας 9,5 δισ. κατ’ αρχάς, και βλέπουμε). Τι έλεγε ο κ. Ντάισελμπλουμ; ότι το ΔΝΤ πρέπει να μείνει στο πρόγραμμα. Το ίδιο και ο κ. Σόιμπλε. Προσέτι: τι έλεγε ο κ. Σόιμπλε για το χρέος; Ο,τι λέει από το 2012! Και τι εν κατακλείδι είπε τώρα; Το ίδιο. Οτι, δηλαδή, για το χρέος θα συζητήσουμε το 2018 - αν ως τότε όλα πάνε καλά (για τους δανειστές). Με αυτά τα δεδομένα και τις προγραμματισμένες εξελίξεις τους, πριν να αναζητήσετε τη λογική στη γραμμή και την πολιτική Τσίπρα, αναρωτηθείτε για το εξής: τα ήξερε όλα αυτά ο Ελληνας Πρωθυπουργός; Αν δεν τα ήξερε (παρ’ ότι βοούσαν), είναι Καρανίκας. Αν τα ήξερε, μας δούλευε ψιλό γαζί,
ενώ ταυτοχρόνως έδενε τη χώρα χειροπόδαρα.
Και στις δύο περιπτώσεις πρυτανεύει το παράλογο (για εμάς) και το επωφελές του λαφυραγωγού (για τους δανειστές). Τι έδωσε ο κ. Τσίπρας; α) Τα 99 χρόνια (ακόμα κι αν τα δάνεια έρθουν σε λογαριασμό σε 40 χρόνια). β) Το Υπερταμείο. Και γ) τον (μηνιαίο και ετήσιο) έλεγχο των Υπουργείων σε Ενωσιακούς Κομισάριους. Τι πήρε ως αντάλλαγμα; Τη
διαβεβαίωση του κ. Σόιμπλε, ότι ο κ. Τσίπρας έλεγε για το χρέος ανοησίες. Και τι κάνει ύστερα απ’ αυτό ο κ. Τσίπρας; Πανηγυρίζει (ενώ ταυτοχρόνως ο κ. Καμμένος χύνει μαύρα δάκρυα στο Γουδή). Γελοίο; Οχι ακόμα!
Τι άλλο έλαβε ο κ. Τσίπρας ως αντάλλαγμα για το γενικό ξεπούλημα στο οποίο προχώρησε; Την υπόσχεση των δανειστών ότι θα ζητήσουν και άλλα-νέα μέτρα. Μάλιστα στο εγγύτατο μέλλον. Προκειμένου
να εκταμιεύσουν τις δόσεις του Ιουνίου (7,5 δισ.) και του Σεπτεμβρίου (2,8 δισ.) θέλουν τα κόκκινα δάνεια, τις ομαδικές απολύσεις, τις εναπομείνασες ιδιωτικοποιήσεις (λόγου χάριν της Εγνατίας Οδού και της τελικής εκποίησης του Ελληνικού) κι άλλα πολλά! Με έναν λόγο: για κάθε ένα δισεκατομμύριο
που δίνουν οι δανειστές, παίρνουν πολλαπλάσια (πέρα από όσα προσπορίζονται ήδη από τη νομή του χρέους). Και ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει! Πανηγυρίζει για την επιτυχία του, όπως πανηγύριζε ο κ. Βενιζέλος για το PSI.
Κάτι πάει να πει ο κ. Τσίπρας για Ταμείο Αλληλεγγύης (από λεφτά που παρακρατήθηκαν, κόβοντας το ΕΚΑΣ για παράδειγμα), του κόβουν τον βήχα σε χρόνο dt οι Τύραννοι και ο Ελληνας Πρωθυπουργός κάνει τα λόγια του γαργάρα. Τον εξευτελίζουν. Πλην όμως, αυτός δεν παύει να κοκορεύεται. Οπως ο κ. Σαμαράς, όστις μετά από κάθε καρπαζιά κατέφευγε στο success story όλο και πιο αυτοαναφορικός, όλο και πιο αποκομμένος απ’ την πραγματικότητα γύρω του.
Ο κ. Τσίπρας νομίζει, ότι πήρε μια ανάσα (παρατείνοντας την ασφυξία της χώρας). Δεν τον νοιάζει. Οι Τύραννοι απαιτούν να έχουν ποινική ασυλία τα υποχείριά τους, στη διαχείριση των τομέων που έχουν βάλει στο χέρι,
εξευτελίζουν το Σύνταγμα, το αυτεξούσιο και τον κ. Πρωθυπουργό κι εκείνος βγάζει δεκάρικους ότι είναι «μεγάλη επιτυχία το κλείσιμο (σ.σ.: παρά τις δασύτριχες εκκρεμότητες) της Αξιολόγησης». Βεβαίως, η αξιολόγηση έκλεισε για να συνεχίσουν όλα, ίδια κι απαράλλαχτα όπως πριν.
Πάλι με καρότο το χρέος έχομεν έναν «οδικό χάρτη για ελάφρυνση του χρέους» - ας έχομεν και γαίαν ελαφράν. Και πάντα μέσα στο δάσος με τα μέτρα! Κάθε φορά να βλέπουμε το ένα πακέτο με τα (νέα, εκ νέου) μέτρα κι όχι τα κοντέινερς των βαρών που μας περιμένουν.
Το μόνον που έχει αλλάξει, αφορά την εμφάνιση στο προσκήνιο του homo Συριζάκιας. Ολα τα σφάζει ο τύπος αυτός, όλα τα μαχαιρώνει, όλα τα μασάει, όλα τα κανιβαλίζει και ύστερα τα πτύει στα μούτρα μας.
Ανασκολοπίζοντας πρώτα απ’ όλα τη λογική, αυτό το νέο είδος ανθρώπου δεν έχει ενδοιασμούς, φραγμούς, αμφιβολίες. Αν, φέρ’ ειπείν, ρωτήσεις τον Συριζάκια: «γιατί δεν πήρατε απτές δεσμεύσεις για το χρέος, όπως έλεγαν, ότι πρέπει να συμβεί ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Δραγασάκης;», το ον αυτό θα σου απαντήσει «απαιτούνται κι άλλες αναγνώσεις της συγκυρίας»!!!
Αυτού του είδους τον Συριζάκια, ούτε ο κ. Καμμένος θα μπορούσε να τον γραπώσει και να τον πάει στο Γουδί - θα του έφευγε ο ερίφης στον δρόμο, για να ανοίξει έναν νέο δρόμο για τον σοσιαλισμό...
ΥΓ.: Δεν ξέρω, αν ο κ. Τσίπρας παρέδωσε τη χώρα για 99 χρόνια, για να παραμείνει στην εξουσία 99 μέρες ακόμα, όμως είτε στις 99 είτε στις 199 η φάρσα αυτή θα λάβει τέλος. Και τότε να δούμε πώς θα κυκλοφορούν αυτοί που ήδη αποδοκιμάζονται...
